مقاله مشترک زلمی رسول و وسترویله وزراء خارجه افغانستان وآلمان در

مقاله مشترک زلمی رسول و وسترویله وزراء خارجه افغانستان وآلمان درمورد کنفرانس بن دوم

درسوم دسامبر دومقام خارجه آلمان وافغانستان، مقاله ای مشترکی را منتشر ساختند موضوع سخن آنها درمقاله، اجنداء کنفرانس بن دوم هست. گرچه قبلا اعلامیه دفتر ریاست جمهوری افغانستان به موضوعا قابل بحث اجلاس بن اشاره داشت وگفته بود شش محور دربن دوم، مورد گفتگوی جامعه جهانی است اما درمقاله مشترک دو وزیر خارجه موضوعا مهم قابل بحث را دراجلاس المان ، سه محور مشخص اعلام داشته اند .

الف – انتقال مسئولیتهای امنیتی بصورت کامل به نیروهای افغان پس ازسال 2014 وختم ماموریتهای نظامی ناتو درافغانستان.

ب – تعریف حضور درازمدت جامعه جهانی درافغانستان پس از سال 2014 درافغانستان ونحوه تعهدات دوجانبه افغانستان وجامعه جهانی درحضور طولانی مدت آنها درکشور.

ج – پروسه گفتگو با مخالفین مسلح بمنظوررسیدن به صلح وثبات در افغانستان.

دو وزیر خارجه آلمان وافغانستان درتحلیل مشترک شان به این موضوعات پرداخته اند ودرواقع اجنداء مورد بحث اجلاس جامعه جهانی را دربن دوم به این صورت معین کرده اند. دلیل فشرده شدن موضوعا ازشش محور به سه محور واضح است زیرا درتدوین این مقاله وزیر خارجه المان نقش عمده داشته پراکنده وآشفته سازی متن با دخالت وی گرفته شده .افغانستان درتهیه متن ها دچار سردرگمی وآشفته کاری هستند موضوعا را نمی تواند بدرستی جمع بندی نماید قطع نامه 76 ماده ای لویه جرگه بهترین دلیل درتهیه متن آشفته ومتداخل است هفتاد شش ماده را می تواند به نزده و بیست ماده خلاصه کرد.دراجندا کنفرانس بن دوم  بصورت تمام، مباحث خارج ازسه محور در مقاله مشترک نیست .

انتقال مسئولیتهای امنیتی بمفهوم خداحافظی و وداع جامعه جهانی با افغانستان است تفاوت فیصله های بن اول ودوم نیز درهمین است دربن اول فیصله شد که جامعه جهانی وارد افغانستان شوند ودرکنارمردم افغانستان با تروریزم مشترکا پیکار نمایند اما دربن دوم مسئولیت تنها به دوش دولت افغانستان گذاشته می شود وآنها ازافغانستان خارج می شوند.

آقای جان کیری سناتور شناخته شده آمریکا وکاندیدای ریاست جمهوری دربرابر جورج بوش، درمقاله دیروزخود که درروزنامه معتبرآمریکایی به چاپ رسیده، نوشته است که پاکستان با تحریم اجلاس بن دوم می خواهد اززیربار مسئولیتها وتعهدات منطقه ای درمقابله با تروریزم ،خارج شود. تحریم این کشور نشان می دهد که پاکستان خواهان صلح وثبات درافغانستان نیست مقاله جان کیری بسیارصریح وبی پرده درمورد پاکستان سخن گفته ودلایل تحریم پاکستان را شناسی وموشکافی کرده وبه این نتیجه رسیده است که پاکستان طرف دار همکاریهای منطقه ای وامنیت پس ازسال دوهزار چهارده درافغانستان نیست.پاکستان دراجلاس منطقه ای استانبول اسنادی را امضاءکرد که عمده ترین آن همکاری درجنگ با تروریزم وثبات درافغانستان است ودراجلاس بین المللی بن دو، پاکستان باید نشان میداد که به تعهدات خود پای بند است وبا جامعه جهانی درمقابله با تروریزم همکاری دارد.

رییس جمهور حامد کرزی درمصاحبه با اشپیگل المانی، با لحن شفاف تری پاکستان را مورد نقد وملامت قرارداده وگفته است که پاکستان درمذاکره با طالبان همکاری نداشته وجریان گفتگو با این گروه را پاکستان تخریب وسبوتاژ کرده است رییس جمهور کرزی پاکستان را همکارصادق درصلح افغانستان نمی داند ودرگفتگو با روزنامه معتبر اشپیگل این موضوع را واضح ساخته است.

درسال دوهزار چهارده مسئولیتهای امنیتی به افغانستان سپرده می شود .پاکستان براساس گفته های جان کیری واظهارات رییس جمهور کرزی درصلح با افغانستان همکاری نمی کند.سید یوسف رضا گیلانی صدراعظم پاکستان درمورد تحریم کنفرانس که درموردافغانستان دایر شده  نیزگفته است که امنیت پاکستان برای شان مهم تر ازقضیه افغانستان می باشد.مفهوم این سخن این  است که مهم نیست درافغانستان چه می گذرد ویا درکنفرانس بن دوم درموردافغانستان گفتگوی جهانی صورت می گیرد مهم برای شان پاکستان است که درمعرض خطر قرار گرفته وبیست چهارسربازآنها درمرز کشته شده وازخاک افغانستان به برادر دوقلویش تجاوز صورت گرفته .

گیلانی گفته است که پاکستان درمبارزه با تروریزم گامهای بلند ومحکمی برداشته اما کسی به فداکاریهای پاکستان اهمیت قایل نیست .وی خطاب به خبرنگاران گفت: که جنگ با تروریزم جاده یک طرفه نیست. که پاکستان راه برود فداکاری داشته باشد وقربانیان بی شماری را بدهد اما جامعه جهانی آنها را نادیده بگیرد.جنگ با تروریزم دوجانبه وهمکاری دوجانبه می خواهد مبارزه با تروریز سرک یک طرفه نیست.

گذشته ازمساله انتقال مسئولیتهای امنیتی  که درمقاله دومقام آلمانی وافغانی به عنوان اجنداء کنفرانس درنظر گرفته شده ،موضوع تعریف حضور درازمدت جامعه جهانی درافغانستان پس ازسال دوهزارچهارده نیز مهم وحیاتی است .درسال دوهزار چهارده قوای خارجی از افغانستان خارج می شود با خروج آنها، بلادرنگ خروج سربازان روسی ازافغانستان دراذها تداعی می کند ویا خروج سربازان آمریکایی د ر آغاز دهه هفتاد ازویتنام  ویا هم ترک وکنارگذاشتن افغانستان درآخر دهه هشتاد که نیروهای شوروی از افغانستان بیرون وجامعه جهانی نیز با افغانستان خداحافظی کرد.

ازهم اکنو نگرانیهای زیادی خلق شده که بارفتن قوای بین المللی وناتو ازافغانستان احتمال وقوع جنگ های داخلی وبازگشت به دهه نود ،پیش آید این تشویشها بسیار جدی است مقامات افغانی درآستانه ای برگزاری اجلاس بن نیز به این نگرانیها اشاره داشته اند.تحلیل های زیادی دررسانه های داخلی وبین المللی راجع به این مساله ،نوشته شده.اجنداء مهم اجلاس بن ، براساس مقاله وزراء دوکشور افغانستان وآلمان ،تعریف وجایگاه درازمدت جامعه جهانی درافغانستان است.دراجلاس بن اول صحبت ازتاسیس یک نظام  دموکراتیک، مردم سالار، متعهد به رعایت حقوق بشر،آزادیهای مدنی ،آزادی مطبوعات، نظامی قضای وحقوقی،رعایت حقوق زنان ، حقوق اقلیتهای قومی،وده های مولفه دیگر ، درمیان آمد وبا امضاء سندی معروف به فیصله بن، تمام آن مسایل آورده شد وپروسه نظام سازی درسه مرحله انتقالی ،موقت ،ومنتخب با تدوین وتصویب قانو اساسی به پایان خود رسید دراجلاس بن دوم جامعه جهانی با حکومت بد ویا خوب درافغانستان سروکاردارد همکاریهای متقابل به نظر درچهارچوب یک نظام وحکومت داری خوب درافغانستان پس ازسال دوهزارچهارده مطرح می شود.

ازهمین الان روشن شده که جامعه جهانی با حکومت غیر مسئول دربرابر فساد همکاری ندارد ونمی خواهد کمک های شان وارد جریان سیستم فاسد ناکارآمد غیر مسئول وبی بندبار،درافغانستان شود آنها ازافغانستان این تعهد را می گیرند که با فساد مبارزه نماید ومصرف کمکها  باید شفاف باشد.

امریکه افغانستان درجریان ده سال گذشته ناکام بود افغانستان هم درمبارزه با فساد وهم درمبارزه با تروریزم وامنیت ناموفق بود این مساله را خود رییس جمهوردرآلمان اعلام داشت.وبرجسته ترین ناکامیهای حکومتش را امنیت وچالشهای امنیتی دانست درمورد فساد هم افغانستان وشخص رییس جمهور بارها وبارها معترف بوده که حکومتش آلوده به فساد است .

تفاوت سخنان رییس جمهور درمورد تعریف فساد با جامعه جهانی دراین است که رییس جمهور همیشه ازفساد مشترک سخن گفته وجامعه جهانی را متهم به فساد درافغانستان دانسته ماجرای کابل با نک رانیزناشی ازمشوره های غلط  مشاوران خارجی قلم داد کرد رییس جمهور کرز وحکومت وی موضوع فساد را مساله چند جانبه اعلام داشته وبتنهای زیر بارنرفته است.

پس ازسال دوهزارچهارده افغانستان خواهان کمک های فوق العاده ازجامعه جهانی شده و وزیر مالیه تهدید کرده که اگرکمک ها به افغانستان کاهش یابد وبدرستی و درموقعش بدست رس قرارنگیرد، افغانستان با چالشهای عظیم امنیتی روبرو خواهد شد آقای زاخیل وال وزیرمالیه افغانستان گفته است که افغانستان درپرداخت حقوق سربازان شان به کمک های خارجی وابسته است معاش اردو وپولیس افغانستان با کمک های خارجی تادیه می شود این وابسته گی سالهای ادامه خواهد داشت.افغانستا دراجلاس بن ازجامعه جهانی می خواهد که کمک های شان مستقیما به دولت افغانستان سپرده شود افغانستان با نهاد های موازی درکنار دولت افغانستان به شدت مخالفت کرده .

چالش عمده دربرابر کشورهای دونر، حکومت داری خوب است که افغانستان آنرا تاکنون نداشته ودرآینده نزدیک نمی تواند این نقیصه را برطرف نماید واین معضل بزرگی شده که جامعه جهانی مشکل است با دولت فاسد درکابل همکاری نماید وپولهای شان رادر کانالهای واریز نماید که آلوده بفساد باشد.کشورهای دونر این مساله را تحمل نمی کنند که پولهای شان حیف میل شود .کابل بانک، مثال و داستان غم انگیز حکومت داری بد درافغانستان است پول کابل بانک ازملت افغانستان دوزدیده شد.تعهدات بلند مدت جامعه جهانی این نیست که کمکهای مالی شان به سرنوشت پول مردم افغانستان درکابل بانک  گرفتار شود.

موضوع سوم دراجلاس بن دوم براساس نوشته مشترک زلمی رسول وزیر خارجه افغانستان وگیدو وسترویله وزیرخارجه المان ،گفتگوهای صلح با مخالفان مسلح است .این مساله برای آلمانها دردرجه بالای اهمیت قراردارد دومقام برجسته آلمانی وزیر دفاع و وزیرخارجه دراستانه ای کنفرانس بن دوم، اعلام داشتند که مذاکره با طالبان باید انجام شود غرب نمی تواند با این استدلا ل که طالبان مردمان خوبی نیست ،باب گفتگو را باآنها ببندد .دو وزیر برجسته کابینه خانم مارکل اذعان داشته واستدلال کرده اند که صلح با دشمن صورت می گیرد وطالبان باید ازطریق صلح وگفتگو،وارد جریان سیاسی کشور شود موضوع طالبان با جنگ قابل حل نیست.آلمان ها درگذشته نیز مشوق گفتگو با طالبان بودند واین باراگر مخالفت با نظرات آن دومقام آلمانی نشود آنها حتی حاضر هستند طالبان را وارد اجلاس نمایند وبرمیز مذاکره با دولت حامد کرزی بنشانند.

 دراستانه ای اجلاس بن دوم، شاهد حضور چهره های برجسته طالبان درکشورالمان هستیم مولوی متوکل وزیرخارجه پیشین طالبان وملا عبد السلا ضعیف سفیر پیشین طالبان درپاکستان مهمانان عالیقدر کشور آلمان هستند.المان متاسفانه درگفتگو با طالبا بسیارشتاب دارد وحتی شروط  مذاکره را فراموش کرده است .اصول مذاکره با طالبان ،رعایت حقوق زنان، حقوق اقلیتهای قومی درافغانستان،قبول قانون اساسی ، کنارگذاشتن اسلحه ،جدا شدن از القاعده ، احترام به ارزشهای مدنی ، قبول دموکراسی درافغانستان ، درنظر گرفته شده اما بنظرمی رسد مقامات المانی درمذاکره باطالبان به این شروط گفتگو ها توجه ندارند. زیرا که آنها تاکنون  صحبتی ازقواعد گفتگو با طالبان نداشته اند. به حاشیه قراردادن اصول مذاکرات، نشانه خسته گی بی حد حصر المان ازجنگ پرهزینه افغانستان است آنها حاضر هستند درگفتگو با طالبان خواسته های زیادی ازطالبان پذیرفته شود .یکی  ازمطالبا ت اساسی ومحوری طالبان خروج نیروهای بین المللی ازافغانستا است .کنفرانس بن دوم درواقع به این خواسته پاسخ مثبت داده وبوضوح اعلام می دارد که پس ازسال دوهزارچهارده دیگردرافغانستان نستند.

اجنداء اجلاس بن دوم همین  سه محوروگزینه ای است که دومقام برجسته المانی وافغانی به آن پرداخته اند هرسه مولفه مورد مناقشه درکنفرانس ،چالشهای ومشکلات خود را دارد. انتقال مسئولیتهای امنیتی به نیروهای افغان با چالش وسعت نا امنی روبرو است .حضور درازمدت جامعه جهانی با عدم شفافیت ،فساد وحکومت داری بد وخوب درافغانستان مواجه است ومساله گفتگو با طالبا بخاطر مخالفت وتحریم پاکستان به نقطه قابل اتکاء نمی رسد.پاکستان جریان مصالحه با طالبان را سبوتاژکرده ومی کند موضوعی که رییس جمهور کرزی به آن اشاره کرده وبی ثباتی وناامنی درافغانستان خواست پاکستان است وبا بایکوت کنفرانس پاکستان نمی خواهد صلح وثبات درافغانستا ن برقرارشود مساله که جان کیری سناتور برجسته آمریکا ومسئول روابط خارجی سنا،  به آن درمقاله اش پرداخته است.      

تفاوتها وشباهت های بن اول وبن دوم درمورد افغانستان

تفاوتها وشباهت های بن اول وبن دوم درمورد افغانستان

رییس جمهور کرزی درتاریخ پنجم دسامبر 2011 ریاست کنفرانس بین المللی بن دوم درمورد افغانستان را بعهده می گیرد. دربن اول وی بعنوان رییس اداره انتقالی افغانستان برگزیده شد . بن دوم باحضور نود کشور وسازمانهای معتبر بین المللی درشهر المان دایر می شود میزبان کنفرانس وهزینه ها ی آن را المان به عهده گرفته است ازاین زاویه که اجلاس بین المللی است ومحل کنفرانس ومیزبان آن کشور المان است ،بن دوهزاریک وبن دوهزار یازده ،یکی است وشباهت عام وتام با هم دارد.

اما تفاوتها وفارقهای بسیارزیادی دردوکنفرانس به چشم می خورد که ماهیت آن را بکلی تغییر داده. درکنفرانس بن اول فیصله شد که نیروهای بین المللی وارد افغانستان شوند ودوشادوش مردم افغانستان درجنگ با تروریزم ،شریک باشند وپیکارنمایند. براساس مصوبه بن دوهزاریک قوای خارجی وناتو شریک جنگ افغانستان شد. اما دراجلاس دوهزاریازده فیصله می شود که نیروها بین المللی ازافغانستان خارج شوند ومسئولیتها ی جنگی تنها به دوش مردم ودولت افغانستان گذاشته می شود.

فرق بسیار بنیادی وزیر بنایی دردواجلاس وجود دارد.گذشته ازتفاوت ورود نیروها به افغانستان دراجلاس بن اول وخروج نیروها از افغانستان درکنفرا نس بن دوم، تفاوت های دیگری را نیز می تواند شناسایی کرد .

دراجلاس دوهزاریک ریاست کنفرانس به عهده سازمان ملل بود. اقای لخضر ابرا هیمی نماینده ویژه سازمان ملل و وزیر خارجه پیشین الجزایر بعنوا دپلمات ورزیده وموفق ،کنفرانس بن اول را رهبری کرد ونتایج مورد نظر را پس از دوازده روزگفتگو، به دست آورد .اما درکفنرانس بن دوم آقای حامد کرزی رییس جمهورافغانستان رییس کنفرانس برگزیده شده است همان گونه که ریاست آقای ابراهیمی توام با مسئولیتهای سنگینی بود، ریاست آقای کرزی نیز تبعات بسیارسنگینی را درپی دارد .

دراجلاس بن اول وظایفی بدوش آقای ابراهیمی گذاشته شد وی موظف بود که فیصله های بن را باجرا درآورد فیصله بن اول سه مرحله را درتاسیس حکومت تازه برای افغانستان درنظر گرفته بود مرحله اول دوره انتقالی ، مرحله دوم دوره موقت و مرحله سوم دوره حکومت منتخب . آقای ابراهیمی با حمایت جامعه جهانی این دوره ها را با موفقیت عملی کرد ودریک فاصله زمانی سالهای 2001 تا سال 2004 مراحل وپروسه های درنظرگرفته شده درهر سه مرحله به پایان خود رسید وافغانستان تمامی دوره ها را زیر نظر سازمان ملل به انجام رساند.

دراجلاس دوهزاریازده رییس کنفرانس آقای حامد کرزی قرار است وظایف مهم وخطیری را متقبل شود که عمده ترین آن قبول مسئولیتهای امنیتی وجنگی درافغانستان است .ازسال دو هزارچهارده ببعد هیچ نیروی بین المللی درکنار افغانستان درپیکار با تروریزم نیست ودولت افغانستان با ید به تنهایی جنگ با تروریزم را رهبری نماید وامنیت کشورش را به عهده  بگیرد.

درکنفرانس اول اصولا تاسیس یک نظام جدید برای افغانستان مطرح شد. زیرا افغانستان درآن زمان فاقد حکومت وساختار سیاسی بود اداره شمال یک شبهه حکومت ساخته بود وبلحاظ قوانین بین المللی برسمیت شناخته شده بود اما دولت استاد ربانی دارای زیر ساختهای سیاسی معتبری نبود وتمام وقتش با جنگهای داخلی گذشت ازسال 1991 تا سال 2001  جنگ های داخلی دردومرحله بیداد می کرد مرحله اول نزاع های مجاهدین که ازسال 1991 تا سال 1996 درکابل ودیگر شهرها دوام داشت ومرحله دوم جنگهای خونین با گروه طالبان که ازسال 1994 ازمنطقه ای اسپون بلدک شروع گردید وتا سال    2001یک دهه دوام کرد  وبدین سان ازسال 1991 تا سال 2001 حکومت استاد ربانی درگیر نبرد های داخلی شد.

درکفنرانس بن اول تمام صحبت برسر تاسیس دولت جدید درافغانستان بود کمیته های حقوق بشری ،کمیته های تدوین قانون اساسی، کمیته های قضایی ،کمیته های انتخابات پارلمانی وریاست جمهوری ،درقطعنامه بن اول درنظر گرفته شده بود فیصله بن اول اصول یک ساختارسیاسی جدید را برای افغانستان ترسیم کرد. اما دربن دو هیچ یک ازاین بحث ها وجود ندارد. اجلاس بن دوم درواقع متمرکز بر دو مو لفه است  یکی توافق برسر خروج  نیروهای بین المللی ازافغانستان ودیگری نحوه رابطه وتعهد با دولت افغانستان پس ازسال دوهزار چهارده .

موضوع اول ازهمین حالا محرزشده نیروهای ناتو ازهم اکنو مقدمات خروج شان را ازافغانستان تدارک می بینند .نیروهای فرانسوی مستقردرسروبی وکاپیسا ،قوای مربوط به کشور المان درشمال کشور مزار شریف ولایت قندوز و ولایت تخار ونیروهای انگلیسی درولایت هلمند ونیروهای آمریکا درهمه جای افغانستان ،اماده می شوند که نیروهای شان را به تدریج ازافغانستان خارج نمایند .جدول خروج نیروهای آمریکایی نشان می دهد که آنها ده هزار نیرو را تا آخر سالجاری ازافغانستان بیرون می کنند وتا نیمه سال 2012 بیش ازسی سه هزارنیروی شان را ازافغانستان خارج می کنند. ودرسال 2014 تمام نیروهای بین المللی ازافغانستان بیرون می شوند.

درکنفرانس بن دوم به صورت قطع این مساله به افغانستان گوش زد می شود که دیگر آنها نیروی رزمی درکنارملت ودولت افغانستان درجنگ با تروریزم ندارند.اما گفته اند که مربیانی را برای آموزش اردو وپولیس افغانستان می گذارند ولی این مساله چنان شفاف نیست تجهیزات مورد نیازاردو وپولیس افغانستان نیز روشن نیست که آنها چه کار خواهند کرد.دراجلاس بن اول خلاء ساختاری وجود داشت وجامعه جهانی درصدد تاسیس ساختارنوین برای افغانستان برا مدند. دراجلاس بن اول تعهدات جامعه جهانی استواربرمبارزه مشترک با تروریزم بود اما درکنفرانس بن دوم جامعه جهانی با حکومت داری بد وخوب درافغانستان، سرو کاردارند.

پروژه های بن اول که پایه گزاری یک نظام سیاسی درافغانستان بود ،تکمیل شد افغانستان پس ازاجلاس بن اول صاحب یک ساختارسیاسی تازه گردید وامروز درافغانستان حکومت وجود دارد اما ایا این حکومت داری چه گونه است  افغانستان حکومت دارد اما حکومت داری خوب ندارد مشکل اساسی دربرابر اجلاس بن دوم بحث حکومت داری خوب درافغانستان است .تعهدات دوجانبه افغانستان وجامعه جهانی برسر حکومت داری خوب متمرکز است .آنها پس ازسال دوهزارچهارده ، تعهدات شان با حکومت مسئول وحکومت کم تردارای فساد خواهد بود.فساد جاری درنظام افغانستان مایه نگرانی شدید جامعه جهانی شده . آنها دراجلاس بن بحث می کنند که می خواهد ببینندکه دولت افغانستان تا چه حد قادراست فساد را محو نماید.

دراجلاس بن دوم شاید نگاهی به گذشته مصارف حکومت افغانستان انداخته شود ولی مهم گذشته پولهای مصرف شده نیست زیرا کسی دربن حساب وتسویه حساب با افغانستان ندارد.اماگذشته می تواند درسی برای مصارف آینده پولها با شد.ظرفیت حکومت افغانستان که مدعی است کمک های پس ازسال دوهزارچهارده ببعد به دولت افغانستان ،سپرده شود، خیلی مهم است.برنامه دولت افغانستان دراجلاس بن اگر کانکریت شده ومحکم نباشد امکان دارد چانس های بعدی کمک ها ازش گرفته شود. دنیا حاضر نیست پولهای شان به آتش انداخته شود فساد درواقع همان آتش است اگر نگرانیهای موجود رفع نشود حکومت با ظرفیتهای اندک وبرنامه های غیر شفاف با جامعه جهانی روبرو شود، نمی توانند آنها را متقاعد ساخت که پس ازسال دوهزارچهارده، یاوران خوبی برای افغانستان باشد.

گرفتن پول ازجامعه جهانی وتعهد درازمدت آنها برای حمایت ازافغانستان بسیارسخت ودشواراست.افغانستان درجریان ده سال گذشته امتحان خوبی نداده میکانیزم بعدی کمک ها به افغانستان فوق العاده حیاتی است.احتمالا میکانیزم مشترک وقابل قبول برای همه طرف ها باید درکنفرانس ساخته شود.تا براساس آن مساعدت ها فراهم گردد.دربن اول انگیزه ای  بسیارفراوان وجود داشت. افغانستان وزمداران آن تجربه نا شده بود ولی دراجلاس بن دوم انگیزه های کمک به افغانستان بسیارضعیف شده مردم اروپا نسبت به مسایل افغانستان بسیارکم علاقه شده جنگ با تروریزم درافغانستان، طرف داران کم تری دارد تلفات وخسارات جامعه جهانی وکشته شدن سربازان شان ،طاقت فرسا است. درکنار این موضوعا حکومت داری خوب درافغانستان زیر سئوال رفته است.حکومت رییس جمهور کرزی برای شان محبوبیت ندارد. این ها چالشهای عمده وتفاوتهای اساسی کنفرانس بن اول با کنفرانس بن دوم است.

کنفرانس المان وداع جامعه جهانی وناتو با افغانستان

کنفرانس المان وداع جامعه جهانی وناتو با افغانستان

کنفرانس بن دوم در پنجم سپتامبر سالجاری درشهر بن المان برگزارمی شود .محل این کنفرانس هزینه های جانبی آن همانند بن اول بدست المان ها است .مخاییل اشتاینر نماینده ویژه آن کشور درامور افغانستان به صورت گسترده ای شرایط برگزاری اجلاس بن دوم را فراهم ساخته . وزیر خارجه المان آقای گاییدو وسترویله درهفته گذشته ازپاکستان وافغانستان دیدار رسمی داشت وی دراسلام آباد وکابل آمادگی المان را برای نشست بین المللی اعلام داشت.

ازقبل مشخص شده که ریاست کنفرانس را افغانستان به عهده دارد.مفهوم این کار این است که افغانستان با جامعه جهانی ودرحضور بیش ازنود کشور وسازمانهای معتبر بین المللی متعهد می شود که امورامنیتی ونظامی کشورش را پس ازسال دوهزارچهارده رسما به عهده می گیرد.این سخن  کاملا درستی است که دراجلاس بن فقط مسایلی پس از سال دوهزارچهارده مورد بحث وگفتگو قرار می گیرد ونه موضوعات دیگر.

دراجلاس بن، موضوع صلح با طالبان مطرح نیست و تا این لحظه مشخص شده که کسی بنمایندگی ازآنها شرکت نخواهد کرد این موضوع ازسوی طالبان وهم ازطرف افغانستان مکررا اعلام شده است که ازجانب طالبان نماینده ای درکنفرانس بن دوم اشتراک نمی کند.ازجانب دیگر جامعه مدنی، جامعه زنان، احزاب سیاسی، تلاش داشتند که دراجلاس بن نمایندگان رسمی داشته باشند اما مخالفت دولت افغانستان سبب گردید که هیچ نماینده،از احزاب سیاسی دراجلاس بن دوم شرکت نداشته باشند.

درتابستان امسال هنگامیکه پیشنهاد کنفرانس بن دوم ازطرف المانها عنوان شد وضرورت آن مورد تایید جامعه جهانی قرارگرفت، صحبت های ازشرکت طالبان ونمایندگان احزاب سیاسی وجامعه مدنی بصورت هیئت های جداگانه بمیان آمده بود امریکه دراجلاس بن اول تجربه شد دراجلاس دوهزار یک ،هیئت های مختلف سیاسی حداقل ازچهارجناج آیتلاف شمال،جبهه روم،جناح قبرس،وجناح پاکستان ،شرکت داشتند هرچهارگروه با دیدگاهای مشخصی وارد اجلاس بن شدند.حکومت افغانستان دراجلاس بن دوم با تکرارتجربه بن اول به شدت مخالفت کرد تاحدی مخالفت افغانستان جدی شد که گفت اگر هیئت های متفاوت ازافغانستان با عناوین گوناگون درکنفرانس بن خواسته شود دولت افغانستان آن راتحریم می کند.

دراجلاس بن دوم فقط یک هیئت از افغانستان شرکت می کند وآن هیئت دولت افغانستان است .البته حکومت افغانستان به مقامات المان وجامعه بین المللی این قول راداده که درترکیب هیئت افغانی ملاحظات فراگیربودن هیئت را درنظر گرفته است.ولی به  صورت قطع دراجلاس بن دوم احزاب اپوزیسیون شرکت ندارند وازآنها اصولا دعوتی به عمل نیامده اند .دراجلاس بن هیچ تغییر درترکیب هیئت افغانی رونما نشده است سخن گویی وزارت خارجه درکنفرانس خبری روزیک شنبه 27 نوامبر خود به این مساله اشاره داشت آقای جانان موسی زی گفته است که دراجلاس بن سند استراتژیک با آمریکا به صورت اجندای اصلی مورد بحث قرار نمی گیرد دراجلاس بن نماینده ازطرف طالبان شرکت ندارد.درکنفرانس یک هیئت ازافغانستان شرکت دارد وهیچ تغییری درهیئت افغانی صورت نگرفته است.

دکتر عبد الله رهبر ایتلاف ملی تغییر وامید درهفته گذشته گفته است که ازایتلاف وی درکنفرانس بن دوم دعوت نشده ولی تشکیلات ایتلاف نظرات خود را به اجلاس بن منتقل می کند.دکتر اسپنتا درگفتگو با رسانه المانی به این موضوع اشاره داشت که دراجلاس بن دوم طالبان شرکت ندارد.وی گفت دراجلاس موضوعات مربوط  پس ازسال دوهزارچهارده بحث می شود اسپنتا دراین گفتگو اذعان داشته که طالبان اعتقاد به صلح ندارد.

دوروز پیش نشستی باحضورکارشناسان مسایل افغانستان درالمان برگزارشد دومقام برجسته اروپا دراین اجلاس اظهارنظرکرده  وگفته اند که واقعیتهای جاری درافغانستان باید درنظرگرفته شود وتوقعات مردم ودولت افغانستان ازجامعه جهانی باید تغییر نماید اقای فرانسیس وندرل نماینده پیشین اتحادیه اروپا درافغانستان به این مساله اشاره داشته که طالبان واقعیتی است درافغانستان وباید به یک نحوی قضیه آنها درجامعه افغانی حل فصل شود. برخی ازتحلیل گران صحبتهای وندرل را یک نوع حمایت وپشتیبانی ازطالبان تلقی کرده وبرداشت شان ازسخنان این مقام اروپایی این است که وی خواهان مشارکت طالبان درقدرت سیاسی افغانستان است .اقای میخایل اشتاینرنماینده ویژه المان درامور افغانستان وپاکستان نیزدراجلاس بررسی وکارشناسی افغانستان گفته است که سطح توقعات ازجامعه جهانی باید درافغانستان تغییرنماید و واقعیتهای سیاسی اجتماعی افغانستان درنظر گرفته شود.

این دو مقام اروپایی به نکاتی  اشاره داشته اند  که درسال دوهزارچهارده وپس ازآن باید به آن مسایل تسلیم شد یکی قبول طالبان به عنوان یک واقعیت درجامعه افغانستان ودیگری پایین آوردن سطح توقعات ازجامعه جهانی.درکنفرانس بن دوم این موضوعات به خوبی به رییس جمهورکرزی گوشزد می شود که امورکشورش را پس ازسال دوهزارچهارده درعرصه های امنیتی ونظامی به عهده بگیرد وازجامعه جهانی توقع وچشم داشت سربازی برای افغانستان نداشته باشد دیگر بس است دراجلاس بن، جامعه جهانی درعرصه های نظامی وامنیتی وجنگ با طالبان خداحافظی می کنند وتمام مسایل نظامی را به دوش خودافغانها می گذارند و آنها خود اززیربار این مسئولیتها شبک دوش می شود .اجلاس بن به نظر، انتقال همین پیام به ملت وحکومت افغانستان است.

البته جامعه جهانی بصورت قطع دیگرسربازجنگی درافغانستان نمی گذارد جنگ دیگر به عهده خودافغانها گذاشته می شود ورییس جمهورکرزی این مسئولیت را دراجلاس بن دوم به عنوان رییس کنفرانس متقبل می شود.پس ازسال دوهزارچهارده دیگر افغانستان توقع جنگ سربازان ناتورا درکنارشان نداشته باشد.مقامات ناتو گفته اند که افغانستان را تنها نمی گذارند درکنفرانس بن دوم شاید به تاکید مکررا به این موضوع اشاره شود که ما درکنارافغانستان خواهیم بود اماباید درک کرده باشیم که این گونه بودن ها بسیار بسیارمتفاوت است .دیگرآنها یک مرمی بطرف دشمنان مردم افغانستان فیر نمی کنند واین خود نیروهای افغانی است که بادشمنان خود مقابله نمایند.

کمک های که دراجلاس بن دوم به افغانستان سپرده شود کمک ها و وعده های مالی خواهد بود البته آنهم خالی ازدرد سر نیست زیرا فساد درحکومت افغانستان آتشی است که هرگونه کمک هارا می سوزاند غربیها تجربه های مافیایی کابل بانک وصد ها فساد دیگررا درحکومت افغانستان ازیاد نمی برند وبه آسانی پولهای خود را به آتش نمی اندازند وعده های غیر نظامی ازجامعه جهانی پس ازسال دوهزارچهارده، بدست آوردنش برای افغانستان به آن ساده گیها هم نیست.اجلاس بن دوم هیچ شادی برای مردم افغانستان ندارد بن دوم بابن اول بسیارمتفاوت است.

 دربن اول تعهدات همه جانبه بامردم افغانستان شد وحتی حضور سربازان شان درجنگ با دشمنان مردم. اما دربن دوم بخش اساسی تعهدات ازمردم افغانستان گرفته می شود سربازان آنها دیگردرکنارمردم افغانستان بخاطر دفاع دربرابرتروریستها  نیستند.دربن دوم یک نوع خداحافظی با مردم افغانستان صورت می گیردو مردم افغانستا ن را به خدا وخود شان می سپارد.رییس جمهورکرزی ازوقوع این پیشامد نباید خیلی شادمان باشد وازاینکه با هیئت واحد درکنفرانس شرکت داشته ومخالفین سیاسی اش را کنارگذاشته ورییس اجلاس بین المللی بن دوم، تعیین شده، نباید لذت ببرد زیرا شهد آن تبدیل به زهری خواهد شد که کام رییس جمهور را تلخ نماید.وداع جامعه جهانی ازافغانستان امری ساده ای نیست برای انسان خردمند افغانی حتی تصورش بهت آوراست.   

رییس جمهور کرزی همانند ناظر بی طرف درمبارزه با فساد حکومتش گپ می

رییس جمهور کرزی همانند ناظر بی طرف درمبارزه با فساد حکومتش گپ می زند.

ناظر بی طرف بکسی گفته می شود که هیچ گونه مسئولیت اجرایی درافغانستان ندارد ناظر کارش این است که قضایا ی کشور را بیبیند ودرباره آن اظهار نظرنماید وامید واراست که مقامات اجرایی نظام به سخنان وی گوش دهد وضعف ها را برطرف نماید ناظر انتخابات فقط نظر می دهد وازقوای اجرائیه کمک می خواهد که به تخلفات رسیده گی نماید .

رییس جمهور افغانستا درروز مبارزه بافساد بگونه ای سخن گفت که گویا ناظر بی طرفی است که عیب ها را شناسایی کرده ومی داند که مشکل فساد درکجا است وی درسخنانش به صراحت عوامل فساد درکشور را برشمرد وگفت که آنها ریشه فساد است رییس جمهور دوتابعیتهای نظامش را که یک دهه است با آنها کارکرده ومهم ترین ارکان حکومت دراختیارشان بوده ،مورد نکوهش قرارداد وآنها را تشبیه به طالبان کرد که پناهگاهای امنی دارند.

گذشته ازتابعیتهای دوگانه ، رییس جمهور گروهی دیگری را نیز به فساد متهم کرد وآنهارا زورگویان جامعه دانیست که پای بند به قانون نیست ومعاف ازهرگونه تعقیب وپی گیری قانونی است درکنار این مسایل رییس جمهور کشوربرف بامش را طبق معمول به بام خارجیها نیز ریخت وگفت که خارجیها نیز درفساد حکومتش نقش دارد منظور رییس جمهور از فساد خارجی درافغانستان قراردادهای است که با افراد زورمند افغانستان بامضا ء رسانده شده ویا نهاد های موازی که درکنار حکومت افغانستان ایجاد شده ومرتکب فساد می شود.

رییس جمهور افغانستا گویا، ناظری است که همه این ها را دیده وبررسی کرده وبخوبی پی برده که مفسدین درافغانستان کی ها هستند اما آقای کرزی عاملان فساد را به کجا ارجاع می دهد وکه آنها را تعقیب نماید ایشان مثال های ملموسی را ذکرکرد که اقای فطرت رییس پیشین بانک مرکزی درفساد دست داشته ودوتابعیته بوده ودرپناه امن خود درآمریکا خزیده مثل اینکه اعضای گروه حقانی درافغانستان مرتکب جرم می شوند وبعد به مکان امن خود درکشور پاکستان پناه می برند وپاکستان آنهارا دستگیر نمی کند وتحویل افغانستان نمی دهد.

 مفسدین اقتصادی درافغانستان مرتکب خیانت شده بدلیل اینکه دارای تابعیت دوگانه هستند فرارکرده ودرمکانهای امن خود درپاریس ،لندن، نیویورک ، بسر می برند وآن کشور ها آنان را تحویل افغانستان نمی دهند.رییس جمهور، عبد القدیر فطرت را نام می برد که گریخته است وخواهان استرداد او ازآمریکا شد با اینکه وی مسئولیتی درکابل بانک  نداشت اما بخاطر اینکه رییس بانک مرکزی بوده درکارهایش کوتاهی کرده ودرفساد کابل بانک، آغوشته شده واکنون گریخته است وازدست رییس جمهور وقانون فرارکرده .

ولی رییس جمهورافغانستان با مسئولان کابل بانک که فرار نتوانسته اند . وملیونها دالر ازپول مردم را خورده چه اقدامی کرده است؟ آیا آنها درزندان هستند ؟ مدیران کابل بانک درکجا هستند ؟ همه میدانیم عمده ترین مقامات مسئول کابل بانک درافغانستان می باشند وهمه هم آزاد انه زندگی می کنند .رییس جمهورکرزی ازعبد القدیر فطرت سخن گفته است ومتاثر است که بدلیل داشتن دو پاسپورت ازافغانستان فرارکرده ولی آنهاییکه مسئول اصلی بانک بودند وفراره نکرد اند، دولت رییس جمهور کرزی با آنها چه کرده است.

دراین صورت بحث دوم که درسخنان رییس جمهور مطرح شد، پیش می آید که آنها زورگویان هستند وازقانون می گریزند ومعاف ازپی گیری هستند.سئوال اساسی دراین است که آیا کسی بالاتر ازرییس جمهور معاونین واعضای حکومتش  درافغانستان زور دارند؟ مسلما هیچ مقامی درافغانستان بالاترازرییس جمهور صلاحیت ندارد وتمام قدرت افغانستان بدست رییس حکومت ودولت اوست مقامات کابل بانک اکثرا وابسته به دولت می باشند وازخویشاوندان مقامات دولتی هستند.حقیقت امر این است که باید اذعان داشت که درمورد فساد، ریک درکفش خود مقامات دولتی ازصدرتاذیل است وهیچ کسی دیگری مقصر وملامت نیست.

   ادارات موازی شاید به خارجیها برگردد اما کسی تاکنون نشنیده وشکایتی هم وجود ندارد که آنها اموال مردم افغانستان را دوزدیده باشند آنها اگرفسادی کرده با پولهای دولت خودکرده وازمردم افغانستان وحکومت افغانستا پولی نگرفته که ما آنها رامتهم کنیم که پولهای مردم افغانستان را مثل کابل بانک، حیف میل کرده اند کدام اداره موازی خارجی ازحکومت افغانستان ویا ازمردم افغانستان پول دوزدیده که رییس جمهورازآنها شکایت دارد ادارات موازی درفساد مربوط  به حکومت افغانستان دخالتی ندارند پولهای را که آنها بمصرف می رسانند ازحکومتهای خود شان است وطبیعی است حکومتهای محاسبه گر غرب سیرتاپیازخود را حساب می کنند ورییس جمهور افغانستان نگران فساد نهاد موازی خارجی نباشد.

 این حرف شاید درست باشد که نهادهای موازی مشکل امنیتی برای افغانستان ایجاد می کنند ودرامور امنیت مداخله می کنند ودرکنارکارهای پولیس ،اردو،وامینت ادارات موازی می سازند وازفرمان اردو،پولیس ومقامات امنیتی تبعیت ندارند این اعتراضات تاحدودی شاید درست باشد که البته مشکل است انسان قانع شود که نهاد خارجی موازی ، مخل امنیت افغانستان شده باشد.

رییس جمهور افغانستان تازه ازاجلاس بن دوم برگشته ودرآنجا عمده ترین تعهدش حکومت داری خوب برای افغانستان درسالهای آینده بود. اما سخنان رییس جمهور نشان می دهد که وی تمام گناهان را به دوش دیگران می اندازد وخودرا غیرمسئول ازهرگونه فساد می شمارد.استراتژی مبارزه با فساد درسخنان رییس جمهور نشان دهنده این است که حکومت ایشان هیچ گونه مسئولیتی را درفساد ندارد زیرا که مفسدین دوتابعیتهای خارجی وداخلی ویا قانون گریزان زورگوی معاف ازتعقیب ویا هم نهاد های موازی با حکومت افغانستان هستند که گویا هیچ ربطی به دولت افغانستان ورییس جمهور کرزی ندارند ودلیل مساله هم درسخنرانی رییس جمهورافغانستان ذکرشده که زورشان به هیچ یک ازآنها نمی رسند.

 اما رییس جمهور شاید متوجه این نکته است که مخاطبین شان کودکان شیر خوار نستند که هیچ مساله ای را ندانند وبهمین سادگی سخنان ایشان را درمبارزه با فساد قبول نماید ودولت را بیگناه ومبرای ازهمه چیز بشمارند. مردم افغانستان وجامعه جهانی طرفش دولت افغانستان است وحکومت افغانستان وشخص رییس جمهور یگانه مرجع پاسخ گوی دربرابر همه مسایل حکومت داری ازجمله مبارزه با فساد درکشوراست.مردم آنقدر نادان نیست که گناه عبد القدیر فطرت که رییس جمهوربه آن اشاره داشت راقبول نماید اما ده ها مفسد دیگرکه کابل بانک  را به یغما بردند و وابسته به نظام افغانستان هستند را نشناسند.

مردم قبول ندارد که رییس جمهور یک ناظر بی طرف است ومثل یک بی طرف وعاری ازهرگونه قدرت سخن می گوید درحالیکه رییس جمهورکرزی مقتدرترین مقام درافغانستان است وتمام قدرت سیاسی،نظامی،امنیتی ،اقتصادی ، مالی، ومدیریتی دردست وی ونظام متمرکز ریاستی کابل، وارک ریاست جمهوری ،جمع شده است. تعهدات دوجانبه اجلاس بن دوم با حکومت رییس جمهورکرزی بسته شده وجامعه جهانی حضور درازمدتش را با حکومت داری خوب عاری ازفساد درافغانستان تعریف کرده است.شفافیت ،تحول درنظام افغانستان یگانه شرط همکاری شرکت کننده گان  اجلاس بن دوم با افغانستان می باشد.    

پاکستان باتروریستهای خود مصالحه می کند وفرق طالبان افغانستا وپاک

پاکستان باتروریستهای خود مصالحه می کند وفرق طالبان افغانستان وپاکستان درچیست؟

مولوی فقیر محمد نفر شماره دوگروه طالبان درمنطقه بیجاورپاکستان اعلام داشت که با دولت پاکستان وارد گفتگوی سازنده صلح شده وتاکنون حکومت اسلام آباد به خواسته های آنان پاسخ مثبت داده ویکصد چهل پنج نفر زندانیان طالب را رها ساخته است.  مولوی فقیر محمد گفته است که علاقمند نیست با اردوی کشورش بجنگد وپاکستان را خراب نماید .وی مذاکرات خود بادولت را موفقیت آمیز دانسته ومدعی شده که مذاکرات صلح درکل منطقه گسترش می یابد مناطق سوات نیز ازگفتگوهای ما الگو پذیر خواهد شد وازهم اکنون حاجی مسلم ازفرماندها عمده  منطقه ای سوات، ابراز علاقمندی کرده که بادولت وارد گفتگوهای صلح شود.حاجی محمود یک فرمانده دیگر طالب پاکستان درمنطقه ای اورک زی نیز می خواهد به جریان صلح به پیوندد .

    اگر سه منطقه ای مهم بیجاور، سوات، وارک زی که درحال جنگ با ارتش پاکستان  بود وچهارسال است که آنها با دولت اسلام آباد می جنگیدند حال فقیر محمد مرد شماره دو طالبان اعلام داشته است که با حکومت وارد مذاکرات صلح شده وعلاقه به ادامه جنگ با اردوی کشورش را ندارد ونمی خواهد پاکستان خراب شود.

طالبان پاکستان بوضوح اعلام داشته که با کفار که خاک افغانستان را اشغال کرده خواهد جنگید.

مناطق بیجاور ، سوات ، وارک زی ، مربوط می شود به وزیرستان جنوبی که جنگهای خونینی تاکنون با اردوی پاکستان داشته اند اما وزیرستان شمالی که درکنترل گروه حفیظ گل بهادرخان است وشبکه حقانی نیزدرآنجا مستقر هست  ورهبران عمده القاعده دروزیر ستان شمالی حضور دارند وتعداد شان توسط هواپیماهای بدون سرنشین آمریکاییها کشته شدند.این گروه با ارتش پاکستان جنگ نداشت .

درسال 2006 گروه گل بهادرخان دروزیرستان شمالی با حکومت جنرال پرویز مشرف وارد گفتگوی های صلح شد وپیمان عدم تعرض به مواضع هم دیگررا بامضاء رساند ازآن تاریخ تا کنون شبکه گل بهادر خان هماهنگ با گروه حقانی عمل کرده وتمام عملیات شان برضد آمریکا ناتو ونیروهای افغانستان متمرکز شده بود آنها بصورت هماهنگ موج بزرگ ازانفجارات را درداخل افغانستان راه اندازی کردند عملیات خونین ماه جون درهتل انترکانتینانتال که دها کشته وزخمی برجای گذاشت کارشبکه حقانی مستقر دروزیر ستان شمالی بود واین گروه درماه اگست به خانه فرهنگ بریتانیا عمل انتحاری داشت وهمینطور بیست ساعت جنگ را درچهارا راهی عبدالحق برسفارت آمریکا ودفترمرکزی ناتو درسیزدهم ماه سپتامبر، راه انداخت. گروه حقانی درنهم ماه سپتامبر انفجار مهیبی را درپایگاه نظامی آمریکا درولایت وردک انجام داد که 77 نفرسربازآمریکایی را زخمی کرد.

گروه حقانی وشبکه گل بهادرخان دروزیر ستان شمالی، مناسبات بسیار خوبی با استخبارات پاکستان برقرارکرده اند. واصولا شبکه ها ی حقانی وگل بهادر با مدیریت ونظارت آی.اس.آی عمل می کنند. امادروزیرستان جنوبی مناطق سوات ،بیجاور ، واورک زی درطول چهارسال گذشته همواره درحال جنگ با اردوی پاکستان بود .حال باتنش فوق القاعده درمناسبات آمریکا واسلام آباد استخبارات پاکستان تصمیم گرفته است که گروهای تروریستی را وارد گفتگوهای صلح نمایند وبا آنها مصالحه نماید.

سه ماه پیش یوسف رضا گلانی ودیگر مقامات نظامی پاکستان اعلام کرده بود ند که با برادران طالب وتحریک طالبان درپاکستان بخاطر وطن شان گفتگو می کنند امریکه امروز مولوی فقیر محمد اعلام داشت که  متحدانه با کفار ونیروهای خارجی می جنگند ونمی خواهد با اردوی کشورش جنگ کند ونمی خواهد پاکستان خراب شود.مصالحه پاکستان با گروهای مستقر دروزیرستان جنوبی ودرمناطق بیجاور،سوات،وارک زی آغازشده وتاکنون نتایج ملموسی درپی داشته است.

مولوی فقیر محمد خبرداده است که 145 نفر ازاعضای طالبان اززندان رها شده اند واین پیشرفت بسیارمهمی است که گفتگوهای صلح حکومت پاکستان با رهبران طالبان پاکستان، درپی داشته است . بنا بگفته ای فقیر محمد مذاکره آنها بادولت تاثیرات عمده ای درسوات وارک زی دارد ورهبرا آن مناطق حاجی مسلم ومحمود خان به جریان صلح می پیوندند بااین وضع استخبارات پاکستان گامهای مهمی درمصالحه با تروریستهای خود برداشته است واین خطر بوضوح نمایان شده که هدف پاکستان ازاین کارفشارآوردن به آمریکا ییها وناتو درافغانستان است وهمینطورپاکستان می خواهد تمامی شبکه های تروریستی را هماهنگ نماید تاعملیات شان را درافغانستان شدت ببخشد نشانه های چنین سیاست ازهم اکنون نمایان شده واین اولین باری است که گروهای مربوط به پاکستان مثل لشکرجهنگوی پاکستانی، بخاک افغانستان عملیات انتحاری انجام می دهد.

پاکستان همزمان با حادثه ای 26 نوامبر سالجاری که 24 سرباز شان کشته شد،تمام مرزهای را بصورت تدارکا ت ناتو بسته است وهم اکنون صدها تانکرنفتی ولاریهای اکمالاتی درخا ک پاکستان متوقف شده ودیروز نیزدها تانکر نفتی ناتو دربلوچستان به آتش کشیده شد وحجم بسیاربزرگی ازآتش سوزی را درمنطقه بوجود آورد که شباهت به جهنم داشت. میزان خصومت بالاتر ازاین نمی شود که راه های کمک رسانی به  140 هزار سربازآمریکایی و49 کشورعضو ناتوازطرف پاکستان  بسته شود وآنها را درافغانستان  تحت فشار بی سابقه قراردهند.درکنار این اقدام خطرناک بسته شدن راههای اکمالاتی، حکومت پاکستان کارهای دیگری را، نیز روی دست گرفته است آنها احساسات مردم کشورش را بخوبی علیه آمریکا تحریک کرده و هرروز هزاران نفر به خیابانها می ریزند پرچم آمریکارا آتش می زنند علیه آمریکا شعار می دهند وخواهان قطع رابطه با آمریکا هستند.

ایجاد نفرت توسط حکومت پاکستان ، ازآمریکا دردل مردم عوام، پیامدهای بسیارخطرناکی دربردارد واین کاری است که نظامیان وسیاست مداران پاکستان شبانه روز روی آن کارمی کنند. میدان هوایی شمسی رادرسیصد کیلومتری کویته  بصورت شان بسته است و دیگر عملیات ازآنجا انجام نمی شود. پاکستان کنفرانس بن دوم را که مرتبط به امنیت درافغانستان ومبارزه با تروریزم می شد با قاطعیت تحریم نمود  واززیر بار مسئولیتهای آن شانه خالی کرد.

ازاین مطالب که بگذریم مصالحه با طالبان درنواحی جنوبی بمفهوم همکاری با تروریزم است این گروها بطور قطع ابعاد جنگ را علیه ناتو درافغانستان وسعت می بخشند و مصالحه با آنها بمعنی تشویق آنان از طرف پاکستان است. بررسیها نشان مید هد که آمریکا ییها به شدت نسبت به صلح پاکستان باگروهای دهشت افکن ودشمن آمریکا ، ناراحت هستند ونمی خواهند چنین اتفاقی که حملات را برآنها وسعت ببخشد ازطرف پاکستانیها انجام شود اما پاکستان علیرغم نارضایتی آمریکا این کاررا کرده ومی کند وهدف شان درکنارچالشهای دیگر، یک فشارمضاعف به آمریکاییها درافغانستان است.آگاهان امورمعتقد هستند که تصوربدتر ازاین را نمی تواند درمناسبات آمریکا وپاکستان جستجوکرد مسایل سیاسی دربد ترین حالت بین دوکشور تیره وتارشده گام بعدی اگربرداشته شود جنگ ودرگیری نظامی درمرز خواهد بود .

جالب است پاکستانیها ازهم اکنون آماده گی جنگی راگرفته است جنرال اشفاق ندیم درکمیته دفاعی پارلمان سخنانی را بیان داشت که نشان دهنده احضارات درجه بالای جنگی را درمرز، نشان می دهد. پاکستان به اردوی خود دستورداده درزدن هواپیمای که بخاک پاکستان نزدیک شود منتظر هدایت مرکز نباشد هرطیاره ایکه  بخطوط مرزی وارد شود بلادرنگ بزند آنها اردوی خود را مجهز به انواع موشکهای ضد هوایی کرده اند وحجم بالای ازنیروهای شان را درمرزبین افغانستان وپاکستان متمرکز ساخته اند.این نوع تحرکات نشاندهنده جنگ وآشتی ناپذیری را نشان می دهد وپاکستان هرروزچنگ  ودندان شان را دربرابرافغانستان وجامعه جهانی وآمریکا بنمایش می گذارد.

درکناراین اقدامات خطرناک ،شاهد رفتاری شرورانه دیگر نیزبودیم دردهم محرم امسال یک گروه پاکستانی  که زیر نظر استخبارات آن کشوراست ،قتل عام ظهر عاشورا، راه انداخت ولشکر جهنگوی العالمی پاکستان جان دها نفررا گرفت وصدها انسان بیدفاع دیگررا زخمی کردند.عملیات این گروه مستقیما ارتباط می گیرد با اظهارات رحمان ملک وزیرداخله پاکستان که ازگروها مثل جهنگوی اظهارتشکر وسپاس کرده وگفته است که آنها به حرفهای حکومت خود گوش دادند ودرروزهای عاشورا عملیات انتحاری درخاک پاکستان  نداشتند.مولوی فضل الرحمن نیز گفته است که تمام احزاب ا سلامی پاکستان توافق کرده که عملیات جنگی درداخل پاکستان نداشته باشند اما همین گروها می توانند درکناربرادران افغانی خود به جنگند .مولوی فقیر محمد نفرشماره دو طالبان دراعلام مصالحه با دولت همین سخن را گفته است که ما نمی خواهیم بااردوی خود جنگ کنیم ونمی خواهیم پاکستان ووطن خود را خراب نماییم .

پاکستان هم اکنون انسجام ملی علیه غرب را شروع کرده وتاحدی زیادی موفق هم شده است صلح طالبان دروزیرستان جنوبی وشمالی نشانه ای این توفیق است پاکستان وگروهای مسلح درآن کشور به یک وجدان مشترک ملی می خواهد دست پیدانماید ومتحد شوند وباهم دیگر درخاک خود نجنگند وهم دیگر را نکشند اما پاکستان می خواهد جنگ را دربدترین صورت ممکن درافغانستان ادامه دهد آنها مطمئن هستند که شبکه حقانی را دراختیاردارد وگروه ملاعمر با آنها همکاری می کنند ومی توانند با ابزارهای افغانی جنگ وخشونت را علیه مردم افغانستان ونیروهای بین المللی تداوم ببخشند وبگفته ای جنرال بازنشسته ای پاکستانی که گفت تازمانیکه ما این دیوانه ها(طالبان) را دراختیارداریم منافع پاکستان درافغانستان تضمین شده است.طالبان افغانستان به وجدان مشترک ملی دست نیافته است فرق طالبان ما وطالبان پاکستانی دراین است که طالبان افغانستان، بصورت مزدور درامده ودیوانه است اما طالبان پاکستان مزدور افغانستان وشاید هیچ جای دیگری هم نباشد.