سلام

سلام دوستان گرامی سه روز است که وبلاگ قفل شده و قادر به گذاشتن هیچ مطلبی نستم.واقعا که وبلاگ "خانه ای روی اب" بوده است.

72 منهای 88

 72 منهای 88

وقتی که آقای عبد الشکور دادرس اعلام داشت که 650 زندانی را ازبگرام آزاد کرده است و 88 زندانی دیگر را نیز آزاد می کند، مقاما آمریکایی واکنش نشان دادند. آمریکا معتقد است که همه زندانیان از میدان های جنگ درعملیات شبانه ، دستگیر شده اند و کسی با آنها خصومت شخصی نداشته است.جدال های طولانی بین آمریکا و حکومت افغانستان روی مساله زندانیان پیش آمد.آمریکا نمی خواست زندانیان بگرام را دراختیارحکومت افغانستان بگذارد دو دلیل برای این مساله را عنوان می کرد زندانیان خطرناک اند و دیگر اینکه حکومت افغانستان ممکن است آنها را آزاد نماید. حال فصل آزادی شان فرا رسیده است.آقای داد رس در حقیقت بخش بزرگی از زندانیان را از زندان رها کرده و گفته شده است، مجموع زندانیان بگرام به سه هزار هفت صد نفرمی رسید اما حالا بحث به 88 نفر کشیده گو اینکه بقیه همه ای شان از زندان رها شده اند که شده اند. آقای داد رس دریک مورد اعلام داشت که 650  زندانی بگرام  درطی همین ماه های اخیر، آزاد شده اند و 88 زندانی دیگر را هم می خواهد از زندان بگرام آزاد نماید.دیروز اعلام شد که دو سیه های 88 زندانی زیر نظر رییس جمهورکرزی مورد بررسی قرارگرفت و درنهایت 72 تن از 88 زندانی بیگناه شناخته شده اند بنا براین به زودی از زندان رها خواهندشد.

سخن گویان ریاست جمهوری به این مساله اشاره کرده اند که رییس جمهور، خود با حضور دیگر مقامات از سیستم عدلی و قضایی و مقامات امنیتی ، دوسیه های زندانیان بگرام را بررسی کرده است و حالا قراراست تنها شانزده تا از 88 زندانی پرونده های شان به سارنوالی ارجاع داده شوند و بقیه به زودی آزاد خواهند شد. وقتی که رهایی 650 زندانی تو سط آقای عبد الشکور داد رس با رسانه اعلام گردید و بعد به دنبال آن مساله رهایی 88 زندانی خطرناک پیش آمد، سه سناتور برجسته آمریکای وارد کابل شدند. آنها با رییس جمهورکرزی مذاکرات مفصلی داشته اند و گفته شد که اساسی ترین بحث شان روی دو مساله تمرکز یافته بود: یکی امضای سند همکاریهای امنیتی و دیگری توقف رهایی زندانیان خطرناک از زندان بگرام. ده روز پیش از این درمورد هردو مساله اظهارات مثبتی داشتیم. پس از گفتگوی رییس جمهورکرزی با مقامات آمریکایی اعلام شد که رییس جمهورحکم به تاخیر آزادی زندانیان را به کمیته بررسی صادر کرده است اما با گذشت سه روز آقای عبد الشکورداد رس به رسانه ها اعلام داشت که درمورد زندانیان بگرام هیچ حکمی ازسوی رییس جمهور دریافت نکرده است. حرف آقای داد رس درست بود زیرا بررسی دیروز نشان می دهد که اصولا چنین نامه ای ازسوی رییس جمهور به "کمیته بررسی" ارسا نشده است.آقای ایمل فیضی سخنگوی رییس جمهور به رسانه ها اعلام داشت که شخص ایشان دوسیه های زندانیان بگرام را با حضور جمعی از مقامات، مورد بررسی قرارداده و به این نتیجه دست یافته است که 72 زندانی از 88 زندانی که به زغم آمریکاییها خطرناک دانسته شده باید آزاد شوند که می شوند.

بن بست در دو مساله مهم:

آقای کنینگهام سفیرکبیر آمریکا درکابل گفته است که رییس جمهورکرزی سند همکاریهای امنیتی و دفاعی را با آمریکا درموعد های مقرر امضا نمی کند. وی گفته است که موافقت نامه امنیتی پیش از انتخابات امضا نمی شود اظهارات آقای کنینگهام ، پرده از اصل نیت رییس جمهور برداشته است  که ایشان این متن را امضا نمی کند. خوب این مساله ازخود دلایلی نا نوشته باید داشته باشد و لی هدف آمریکاییها این است که این سند درسال 2014  و تا پایان ماه جنوری باید امضا شود. سناتورمککین هنگام ترک کابل درهفته گذشته به همین موضوع اشاره داشت که سند همکاری طی روزها و یا هفته های آینده امضا می شود. ولی حالا گفته شده است که اصلا چنین چیزی واقعیت نداشته است و مذاکرات رییس جمهورکرزی با سناتورهای آمریکایی، تعارف بیش نبوده است. هردو موضوع درمناسبات کابل و واشنگتن تاثیرات بدی می گذارد. درطی همین چند روز، مقامات آمریکا گفته اند که حکومت افغانستان تروریست ها را آزاد می کند و آزادی این عده از تروریست های خطرناک،تاثیرات منفی درمناسبات واشنگتن و کابل به جای می گذارد. مقامات آمریکا 88 زندانی را تروریست خطرناک و عوامل بمب گذار، قاتل سربازان شان اعلام کرده اند اما درکابل شخص رییس جمهور روی دوسیه 88 زندانی کار کرده و درنهایت 72 زندانی را آزاد می کند.

این چالش در دید گاه دو طرف پرشدنی نیست که یک طرف آنها را تروریست ،قاتل و بمب گذار بداند و  طرف دیگر حکم به بی گناهی شان صادر نماید. آقای داد رس دو روز پیش می گفت: برای پیداکردن اسناد درمورد زندانیان بگرام به هر" آله ای" دست  زده است. مضمون سخنان آقای داد رس که به  هر"آله" ای دست زده و لی چیزی گیرش نیامده یعنی اینکه این مجموعه، انسان های بی گناهی بوده که آمریکاییها بی دلیل آنها را گرفته اند.وقتی گزارشها را می خوانی دیگر فاصله های بشتر ازاین درمورد دید گاه های حکومت افغانستان و آمریکا، قابل تصور نیست. فاصله ای بسیار عمیق درمورد زندانیان بین آمریکا و افغانستان خلق شده است. آگاهان گفته اند که این نوع موضع گیریها به سود منافع مردم افغانستان نیست. سخنگوی ایتلاف ملی گفته است که آزادی زندانیان به این معنی است که نا امنی باید تشدید شود چون این زندانیا خطرناک به میدانهای جنگ می روند و این مساله امنیت انتخابات را آسیب می زند. آزادی زندانیان خطرناک در واقع آسیب زدن به انتخابات پیش رو می باشد.

آقای داکتر عبدالله عبدالله نامز ریاست جمهوری گفته است: که آزادی زندانیان از وظیفه "کمیته بررسی" نیست. کاریکه آقای دادرس آن را انجام داده و می دهد زندانیان باید محاکم سه گانه را طی نمایند و با طی مراحل سیستم قضایی آزاد و یا زندانی شوند اما آقای عبد الشکوردادرس، عضو کمیته بررسی دوسیه های زندان بگرام، دوسیه ها را بررسی می کند و سپس از زندان رهای شان کرده و می کند.

نگرانی شدید جامعه نسبت به بن بست پیش آمده:

همان گونه که اشاره شد هردو موضوع درحال حاضر به بن بست کامل رسیده است. نه موافقت نامه امنیتی بین افغانستان و آمریکا امضا می شود و نه هم زندانیان بگرام درحبس برای بر رسی های بشترباقی می مانند. مردم و زندگی شان درگرو چنین مسایلی قراردارند. همه کار و کاسبی به تعطیل کشیده شده است. حتی از یک کراچی وان اگر بپرسی وی می گوید: فعال شدن کراچی من بستگی دارد به امضای قرارداد امنیتی این حرف درست است زندگی بقال سری کوچه ، کراچی وان، تا تجارت های کلان و سرمایه گذاری و.. همه و همه گره خورده است به مساله سند همکاریهای امنیتی. امضای سند تبدیل به خواست ملی شده است. همه خواهان این مساله اند که چرا رییس جمهورکرزی این سند را امضا نمی کند؟ دو روز پیش درهتل صافی لند مارک دریک نشستی شرکت کرده بودم از من خواسته شد که در مورد رویداد های سال 2014 صحبتی داشته باشم. صحبت کردم و دربخش پرسشها یکی از خانم ها پرسید که چرا دربرابرسرنوشت مردم و تهدیدات امنیتی، احزاب سیاسی و گروهای مدنی و مردم افغانستان بی تفاوت هستند. وی می گفت:  این سند اگر امضا نشود، بدون شک به سمت جنگ های داخلی پیش می رویم و تجربه عراق درافغانستان تکرارمی شود.

پاسخ من دراین مورد این بود که گزینه منطقی و اصلی همین است که رییس جمهور سند همکاری را امضا نماید و برف بام خود را روی خانه دیگران نیاندازد کاری است که درزمان ایشان صورت گرفته و باید به پایان برسد اصل "پیمان استراتژیک" را با آمریکا امضا کرده است. صورت دوم قضیه این است که مردم دست به اعتراضات مدنی به زند و خواهان امضای پیمان شوند و صورت سوم، هم این می تواند باشد که آمریکاییها این قدر سخت نباید بگیرد پنج ماه بعد حکومت تازه روی کار می یاید آمریکا می تواند سند همکاری های امنیتی را با حکومت بعدی امضا نماید مگر چه اشکالی دارد آسمان که به زمین نمی غلطد. گزینه های امضای سند توسط رییس جمهور کرزی و یا امضای آن توسط رییس جمهورمنتخب بعدی، از موضوعاتی است که درحال حاضر روی آن بحث و گفتگو می شود.مردم افغانستان نگران هستند گروهای مدنی، اصحاب رسانه، احزاب سیاسی، پارلمان افغانستان ، هردو اطاق، و مقامات حکومتی، همه خواهان امضای سند همکاریهای امنیتی و دفاعی می باشند و این تنها رییس جمهورکرزی است که گیرداده و نمی خواهد سند را امضا نماید. خوب هرکسی می داند از تبعات "حکومت متمرکز ریاستی"، چنین کارهای هم باید باشد.

 آقای کنینگهام سفیرآمریکا درکابل گفته است که رییس جمهور این سند را امضا نمی کند و ازسوی هم زندانیان بدون تفاهم و گفتگو و طی مراحل قضایی آزاد می شوند این است که امور درکشور، روز به روز پیچیده تر و قوز بالای قوز شده است و مردم سخت درمورد سرنوشت شان که به اراده رییس جمهور،گره خورده است، نگران می باشند و البته که مردم دراین نگرانی محق هم هستند. والسلام

متن گفت و گوی محمد ناطقی با هفته نامه طلوع فردا..

متن گفت و گوی محمد ناطقی با هفته نامه "طلوع فردا" درمورد اظهارات داکتراشرف غنی احمد زی یکی ازنامزدان انتخابات سال 1393

طلوع فردا: دید شما در رابطه به گفته های اخیر آقای اشرف غنی احمد زی و جنرال دوستم در رابطه به فراخوانی مبارزات انتخاباتی چیست؟ آیا این یک عمل به موقع و قابل قبول در چنین مقطع زمانی می باشد؟

سلام خدمت خوانندگان درمورد پرسش تان باید عرض کنم که سخنان داکتراشرف غنی احمد زی یکی از نامزدان انتخابات سال93 هم به لحاظ محتوا،هم به دلیل مخالفت با قوانین انتخابات و به خاطر ایجاد حساسیت نسبت به سایر نامزدان ،موجه و منطقی به نظر نمی رسید اینکه ایشان دریک گفتگوی رسانه ای تقسیم کارمی کند و می گوید: مناظره با من یعنی من در34 ولایت حاضرم با شما مناظره داشته باشم و برای شما دفترمی دهم و اگر هوای بزکشی و اسب داشته باشید خوب معاون من هم برای شما اسب و هم حاضراست با شما بزکشی نماید.این ها مسایلی است که درمحتوای اظهارات داکتراشرف غنی آورده شده است.این مساله با واکنش بسیارتندی در رسانه ها رو بروگردید. فضای مجازی هم هرگزازچنین اظهاراتی استقبال نکرد.

 نکته دوم قابل نقاش، مساله ضدیت این گونه اظهارات با قوانین انتخابات است.کمیسیون سمع شکایات نسبت به این موضوع واکنش نشان داد و رسما طی مکتوبی مراتب نگرانی شان را نسبت به نقض و قوانین انتخابات نشان داد.کمیسیون سمع شکایات اظهارات ده روز پیش آقای اشرف غنی را مخالف با اصول و معیارهای انتخاباتی اعلام داشت. مساله سوم هم این است که این گونه اظهارات باعث حساسیت نسبت به سایرنامزدان رقیب گردید. نامزدان رقیب ازاین موضع گیری خوش شان نیامد و به خصو ص اینکه معاون شان می گوید من اگر با تیم داکتر عبدالله عبد الله می رفتم افغانستان تجزیه می شد. یعنی اینکه معاون هرجا برود تجزیه همان جا ترجمه می شود. خو ب این گونه اظهارات نه به نفع تیم شان می باشد و نه هم سایرنامزدان نسبت به آن دلی خوشی داشته اند همه به یک نحوی از اظهارات داکتراشرف غنی و معاون شان ناراحت شدند.

طلوع فردا: هدف از مناظره را که آقای احمدزی از آن به عنوان مناظره انتخاباتی یاد آوری نموده است چه می باشد؟

دراین اینکه هدف شان از "مناظره" چیست ؟ خوب مناظره همان گفتگو و یا گفتمان دو جانبه است که دو نامزد دید گاه های شان را بیان می کنند این کاری درستی است. دراینکه داکتراشرف غنی خواهان "مناظره" شده است ، مبنائا مورد تایید است نامزدان باید درمناظرات شرکت نمایند و نقطه نظرات شان را درتمامی عرصه ها بیان نمایند. ولی این هم ازخود زمان دارد. جغرافیای سخن و مناظره قبل ازوقت که آقای اشرف غنی با آن اشاره کرده کاری شتاب زده ای باید باشد نه ، هیچ عجله ای درکارنیست قوانین انتخابات مقدم برهرامری است. قوانین، هرگونه کمپین و مناظره پیش از وقت را اجاز ه نمی دهد. اینکه آقای اشرف غنی ، رقبای خود را به مناظره دعوت کرده است این "بانگ" درست است ولی پیش ازوقت می باشد. اگردرزمان و موقعش چنین دعوتی صورت می گرفت خوب درست بود و اگرنامزدی مدعو ،حاضر نمی شد آن وقت همه می دانیست که وی درمانده شده است.نتیجه اینکه هرچیز درموقع و زمان خودش طرح شود خوب است.

طلوع فردا: جنرال دوستم گفته است که اگر با تیم داکتر عبدالله عبدالله می رفتم صد در صد کامیاب بود، پس من افغانستان را از تجزیه نجات دادم، آیا تیم داکتر عبدالله عبدالله پس از پیروزی در صدد تجزیه افغانستان می باشد

من فکر می کنم به این مساله اشاره کردم.تیم داکتر عبد الله عبد الله تجزیه طلب نیست. بحث سر خود جنرال است که ایشان گفته است که اگرمن می فتم چنین می شد معنی این سخن این می شود که جنرال همان گونه که خود شان گفته است اگرمن با فلان تیم می رفتم تجزیه پیش می آمد. این حرف هم به یک نحوی زهرش با آن سابقه و دیدگاه سیاسی ، بشتر متوجه خود ایشان می شود که هرکجا باشد شائبه تجزیه در آنجا مطرح می شود .من فکرمی کنم نه تیم داکترعبدالله تجزیه طلب است و نه هم جنرال دوستم دنبال تجزیه افغانستان می باشد این گونه اظهارات ناشی از سهل انگاری در ادبیات و طرح مسایل دانسته شده این اشتباه است که گفته شود جنرال "دلیل" و سند تجزیه باشد و این هم غلط است که بگوییم که فلان تیم تجزیه طلب می باشد اصلا طرح چنین مسایلی خلاف شان نامزدان می باشد. بهر صورت باید گفته باشم که اظهارات آقای اشرف غنی قبل از وقت، برخلاف قوانین و اصول انتخاباتی، و با عث دل زدگی گردید. امید واریم که نامزدان دیگر چنین اظهارات غیرموجه پیش ازوقت را نداشته باشند.

و السلام

قصه 88 زندانی

قصه 88  زندانی

امروز خبرگزاریها به نقل از آقای عبد الشکوردادرس ، نقل قول داشتند که وی گفته است تا کنون هیچ حکمی ازسوی رییس جمهورکرزی درمورد ادامه توقیف 88 زندانی بما نرسیده است. به نقل ازایشان گفته شده است که اگر حکمی بما نرسد ما کارخود را می کنیم.یعنی اینکه این 88 نفر را درفهرست بررسی های خود گرفته ایم و آزاد خواهیم کرد. امروز از چندین خبرگزاری بما تماس گرفته شد. آنها بصورت جد، می گفتند که آقای داد رس گفته است که ما اگرحکمی دریافت نکنیم این گروه را آزاد خواهیم کرد. پرسش اساسی دراین است که مذاکرات و توافقات که بین رییس جمهورکرزی و سناتوران آمریکایی صورت گرفته است، پس چه بوده است؟ درهفته گذشته سه سناتورآمریکایی وارد کابل شدند.آنها درموضوعات مختلف با رییس جمهورکرزی صحبت داشتند یکی ازآن مسایل همین مساله زندانیان بگرام بود. سنا توران آمریکایی گفته اند که اسناد زیادی دراختیاردارند که این گروها مرتکب جنایت های مستمر و مکرر شده اند. جنرالان و مقامات آمریکایی تاکید دارند که 88 نفر درزندان بگرام از زندانیان خطرناکی هستند که درمیدان های جنگ دستگیرشده اند آنها متهم به بمب گذاری درکنارجاده می باشند آنها گفته اند که تعداد ازاین زندانیان سربازان بین المللی را کشته اند آنها مسبب بمب گذاریهای خطرناکی هستند. سناتوران آمریکایی هم دررسانه به این نکته اشاره داشتند که این رقم از زندانیان هم سربازان بین المللی و هم نیروهای افغان را کشته اند. گفته شده یکی ازدلایل مسافر سناتورگراهام و مککین همین زندانیان بگرام بوده و مذاکرات مفصلی با رییس جمهورکرزی دراین خصوص داشته اند.

زندانیان بگرام داستان طولانی و خسته کننده دارد بیش از چهارسال این مساله به صورت یک مناقشه جدی بین رییس جمهورکرزی و مقامات آمریکایی درآمد درآن زمان رییس جمهوردرکنارقطع عملیات شبانه به این مساله تاکید می کرد که باید زندانیان بگرام تحویل مقامات افغانستان داده شوند. استدلال رییس جمهور، حاکمیت ملی افغانستان بود وی می گفت: زندان بگرام و زندانیان آن باید دراختیارحکومت افغانستان قراربگیرند. خارجیها که زندان و زندانی داشته باشند این به معنی نقض حاکمیت ملی درافغانستان می باشد و ما این مساله را قبول نداریم. استدلال آمریکا برای نگهداری زندانیان این بود که این مجموعه را ما درمیدان جنگ گرفتارکرده ایم و تعداد شان درعملیات شبانه نیروهای بین المللی دستگیرشده اند.افرادی ازین زندانیا درعملیات بمب گزاری دستگیرشده اند. آنها زندانیان عادی نستند تعداد شان بمب گذاران کنارجاده می باشند.

نکته دوم که آمریکاییها روی آن تاکید داشتند این بود که زندانیان خطرناک را حکومت افغانستان قادربه نگهداری آن نستند.ظرفیت نگهداری و سیستم قضایی افغانستان نمی تواند درمورد زندانیان، تحقیقات لازم را نمایند. دستگاه قضایی قادربه نگهداری و اجرایی عدالت درمورد زندانیان خطرناک نستند و به همین دلیل پافشاری داشتند که این رقم از زندانیان خطرناک درمدیریت نیروهای بین المللی و آمریکایی باید باشند.امریکه هرگزرییس جمهورآن را قبول نکرد.سرانجام مدیریت زندان ازسوی آمریکا ییها به نیروهای افغانستان سپرده شد و زندانیان هم دراختیاردستگاه قضایی افغانستان قرارگرفت. هیئت بررسی ازسوی قوه قضائیه به ریاست آقای گل رحمان قاضی اعلام کرده بود که تعداد زندانیان نزدیک به سه هزارهفصد نفرمی رسند.ازوقتی که مدیریت زندان و بررسی دوسیه های زندانیان دراختیارنیروهای افغانستان و قوه قضائیه قرارگرفته است گفته شده که تعداد از زندانیان بگرام آزاد شده اند. تنها آقای عبد الشکوردادرس اعلام داشت که درطی ماه های اخیر650 زندانی بگرام را آزاد کرده ایم.

دلایلی آزادی زندانیان و استدلال که مقامات هیئت بررسی زندان بگرام دارد چیست؟

پس ازاینکه آقای دادرس اعلام داشت که 650 زندانی را اززندان بگرام آزاد کرده است و بقیه هم درآستانه آزادی قراردارد،این اقدام مایه نگرانی شدید درمحافل سیاسی، خبری و نهاد های مدنی گردید. مردم ازاین نوع آزادی بی حساب و کتاب به شدت نگران و ناراحت شدند. دلایلی نگرانی و پریشانی مردم افغانستان این است که این افراد برمی گردند به جبهه های جنگ و دو مرتبه آنها مردم بی گناه ، سربازان اردوی ملی و پولیس ملی را خواهند کشت نها دهای مدنی گفته اند: این گونه آزادی هرگزکمک به امنیت نمی کند بلکه آزادی آنها سبب می گردد که اوضاع امنیتی خراب و جنگ ابعاد گسترده تری پیدا نماید.تجربه آزادی زندانیان همین را نشان داده است که عمدتا زندانیان آزاد شده توسط فرمان رییس جمهورکرزی، به میدان های جنگ برگشته اند و بگفته استاد سیاف آنها مرتکب جرم مکررشده اند و سزای شان این است که درپنج گوشه ازشهرجنازه های شان روی دارآویزان باشند تا عبرتی برای دیگردهشت افگنان شود.حالا که آقای دادرس 650 تن را آزاد کرده و این همه نگرانی را درجامعه دامن زده است، قصد دارد که همان 88 زندانی خطرناک را نیزدرفهرست آزادی بگیرد.

همین مساله سبب گردید که سناتوران آمریکایی درکابل، جدی ترین گفتگورا با رییس جمهوردرکنارمساله امضای سند همکاریهای امنیتی، را داشته باشند. همان گونه که اشاره شد مقامات آمریکایی با رییس جمهورکرزی مساله زندانیان را مورد بحث قرارداده و گفته اند که این 88 نفررا نباید آزاد نمایید. گفته شد که رییس جمهورکرزی با سناتوران آمریکایی به توافق رسیده است که این تعداد را آزاد نکند و حکم آزادی شان را به تاخیربه اندازد ولی گفته های آقای دادرس نشان می دهد که چنین حکمی به آنها نرسیده است پرسشی که باید جواب داده شود این است که آیاتوافقی بین آمریکا ییها و رییس جمهورکرزی صورت گرفته است و یانه ؟ اظهارات و دلایلی آقای عبد الشکوردادرس این را نشان می دهد که حکمی به ایشان نرسیده یعنی اصولا چنین توافقی صورت نگرفته است.گفتگوهای رییس جمهوربا سناتورا بی نتیجه بوده است.البته اگرچنانچه حکمی به هیئت بررسی قضایی زندانیان بگرام صادرنشود شک نداشته باشیم که آقای دادررسی که با رسانه ها حرف می زند، همه این زندانیان را بدون چون و چرا آزاد خواهد کرد وی قاضی عصبانی و برافروخته ای است که به صورت واضحی طرفدار آزادی همه زندانیان از زندان می باشد.استدلال جالبی هم دارد وی می گوید: ما زندانیان را با "قسم" آزاد کرده و می کنیم " قسم" زندانی برای ما اولویت دارد.وقتی که ازوی پرسیده می شود که آیا این زندانیان به سنگرها برنمی گردند؟ که درگذشته به جبهه های جنگ رفتند.آقای دادرس جواب می دهد که هیچ ضمانتی نمی توانیم که آنها به سنگرهای جنگ برنمی گردند. ممکن است برگردند ولی ما درحال حاضر به دلیل اینکه اسناد و مدارک نداریم زندانیان را با قسم آزاد شان می کنیم.اساسی ترین دلیل قاضی عبد الشکوردادرس عضو کمیته بررسی " قسم" و نداشتن دلیل است.

حال رهایی 88 زندانی درمناسبات افغانستان و آمریکا چه تاثیراتی می گذارد؟

امروز با دوستان روی این مساله بحث داشتیم یکی می پرسید که رهایی این رقم که آمریکاییها خطرناک ترین زندانیان شناخته اند، چه پیامدی درمناسبات افغانستان با آامریکا خواهد گذاشت؟.البته شکی وجود ندارد که زندانیان که آمریکا روی آن حساسیت دارد و آنها را قاتل سربازان شان می دانند، بصورت قطع پیامد خوبی درمناسبات کابل و واشنگتن ندارد.زیرا سناتوران این گونه استد لال داشتند که این عده اززندانیان قاتل سربازان ما درافغانستان می باشند سناتوران روی مساله به این صورت صحبت کرده اند که 88 زندانی خطرناک، بمب گذار، قاتل سربازان ما درافغانستان هستند بنابراین آنها را نباید حکومت افغانستان آزاد نماید.ولی حالا حکومت افغانستان تصمیم گرفته که آنهار آزاد نماید دراین صورت مقامات آمریکا این گونه اقدامات را یک نوع اهانت و بی اعتنایی به جان سربازان شان دانسته و مسلما با واکنش منفی آنها مواجه خواهند شد.سناتوران درگفتگوی شان با رییس جمهمورکرزی بادست پربرگشته اند و یکی ازموفقیت، همین بود که آنها رییس جمهورکرزی را متقاعد ساخته  اند که زندانیان خطرناک را آزاد نمی کند و درهمان زمان گفته شد که رییس جمهورحکم تاخیردرآزادی 88 نفررا صادرکرده است ولی حالا این آقای داد رس است که منکرچنین حکمی می باشد.دادرس آنهارا آزاد می کند و این مساله تاثیرات بدی خواهد گذاشت.

گرچه هنوز صحت و سقم این خبرخیلی واضح نیست که قضیه زندانیان خطرناک بگرام به کجا رسیده است. تنها دراین مورد سخنان که به آقای داد رس نسبت داده شده را داریم که ایشان منکرداشتن حکمی برای تاخیردرآزادی زندانیان شده است.ابهامات زیادی درقضیه وجود دارد و واقعا واضح نیست که چه سیاست، دررهایی زندانیان با پرداخت این هزینه نهفته است.تهدیدات امنیتی و توسعه جنگ، به چالش کشیده شدن روابط کابل و واشنگتن و دیگرعواقب ناخواسته ازپیامد های رهایی 88 زندانی خواهد بود این هزینه اندکی نیست که پرداخته می شود.گاهی است که یک عمل، پیامد های تحمیلی و ناخواسته را درپی دارد. اقدام آقای دادرس درمورد رهایی زندانیان که گفته است ما کارخودرا می کنیم، ممکن است با بد ترین پیامد ها روبروشود.امریکه که شاید کسی آن را نمی خواست. منافع افغانستان امنیت و سلامتی مردم و همکاری با متحدان بین المللی امورعادی نیست. بنابراین باید دقت شود که خود سری های آدم های ازنوع دادرس گرفته شود و به توافقات که رییس جمهوربا دوستان بین المللی خود درمورد زندانیان رسیده باشد به آن حرمت گذاشته شود زیرا که منافع مردم اهمیت درجه یک را بایدبرای ما داشته باشد. والسلام

سه رویداد اصلی درسال جدید

 سه رویداد اصلی درسال جدید

سال 2014 درتاریخ افغانستان با سه رویداد اصلی و چندین حوادث فرعی، گره خورده است. رییس جمهور، امروز یازده تیم از نامزدان ریاست جمهوری 93 را درارگ ریاست جمهوری دعوت کرد.دو مساله ازسه موضوع اصلی را با آنها درمیان گذاشت ایشان به نامزدان گفته است که سند همکاری به زودی امضا می شود و انتخابات هم به صورت شفاف وعادلانه برگذار خواهد شد. ازسه مساله اصلی یکی ،انتخابات ریاست جمهوری و انتخابات شوراهای ولایتی است که در پیشرو داریم.رییس جمهورکرزی درسال 93  با قدرت سیاسی درچهارچوب قانون اساسی ، خدا حافظی می کند. یازده نامزد رقیب درصف گرفتن قدرت استاده اند.هرکدام امید وارهست  که برنده انتخابات 93 باشد.آرزو برای انسان عیب نیست.نامزدان با ارزوی پیروزی تاحالا مبارزه کرده و به میدان آمده و ثبت نام کرده اند و برای انتخابات ریاست جمهوری مبارزمی کنند.برخی نامزدان خیلی شتاب دارند که آب را نادیده موزه را ازپای شان کشیده اند. آنها مبارزات پیش ازوقت شان را شروع کرده اند. دراین میان کمیسیون سمع شکایات وارد میدان شده، دیروزدریک کنفرانس خبری اعلام داشت که دکتوراشرف غنی احمد زی برخلاق قوانین انتخابات، کمپین پیش ازوقت را شروع کرده است.تیم داکتراشرف غنی احمد زی متهم شده است که دوروزپیش دریک نشست خبری اظهاراتی داشته است که برخلاق قوانین نافذه انتخابات بوده است.

 داکتراشرف غنی و جنرال صاحب دوستم دریک نشست مطبوعاتی به گونه ای سخن گفته اند که واکنش های بسیارزیادی را برانگیخته اند. جنرال صاحب دوستم گفته است که اگربا تیم داکترعبد الله می رفتم صددرصد پیروزمی شدیم ولی به خاطراجتناب از" تجزیه" با ایشان نرفتم. این موضع گیری ازسوی مقامات تیم داکتورعبد الله عبد الله شبیه به یک شوخی سیاسی و طنزگرفته شد و آن را جدی ندانسته است . بهرصورت جنرال صاحب چه شوخی کرده باشد و یا نکرده باشد، اظهارات شان پیش ازاینکه متوجه دیگران باشد بگفته خبرنگار" تلویزنور"متوجه خود شان می شود. هرجا که ایشان باشد شبهه" تجزیه" همانجا است.اقای دکتوراشرف غنی احمدزی دریک اظهارات غیرمنتظره رقیبان انتخاباتی خود را چلینج داد که اگردفترمی خواهید ما برای شما می دهیم.و حاضریم در34 ولایت با شما مناظره نماییم و اگرآماده برای مناظره نستید جنرال صاحب اسب دارد  و اگر بزکشی می خواهید، جنرال صاحب هم حاضراست.

سخنان ایشان با واکنش های زیادی روبرگردید.مضمون سخنان آقای اشرف غنی درواقع یک نوع تقسیم کاردرتیم شان بود.گرچه این گونه اظهارات شبیه به یک شوخی دیده می شد ولی خوب مردم نمی تواند درمورد سرنوشت شان، همه چیزرا شوخی بگیرند.نامزدان محترم اگرقصد شوخی داشته باشند، لزومی ندارد که این گونه با افکارعمومی شوخی نمایند.کمیسیون سمع شکایات دریک نشست خبری نسبت به اظهارات آقای اشرف غنی واکنش نشان داد واظهارات ایشان را برخلاق قانون انتخابات افغانستان دانسته است و به همین دلیل طی مکتوبی رسما مراتب نگرانی و هشدارشان را به تیم داکتراشرف غنی ابرازداشته است. موقف کمیسیون درست است اگرچنانچه تذکرات قانونی به آنها داده نشود، ممکن است نامزد "متخلف" امروز، به راحتی تبدیل به نامزد "متقلب" فردا شود.اظهارات داکتراشرف غنی و معاون ایشان پیش ازوقت و پیش ازفصل رسمی انتخابات بوده است.تذکرات و هشدارازسوی مراجع قانونی ومسوول برگذاری انتخابات یک امرضروری است.انتخابات سال 93 درذات خود بسیارحساس و تاریخی است.شفافیت و سلامتی آن ازبزرگترین دغدغه های ملی می باشد.درکنارمساله انتخابات موضوع  دیگردرسال جاری، خروج نیروهای بین المللی ازافغانستان است وقضیه امضای سند همکاریهای امنیتی و دفاعی با ایالات متحده آمریکا می باشد.

موضوعات دوم و سوم ازرویداد های سال جاری چه می تواند باشد؟

همان گونه اشاره کردم سه رویداد اصلی را درسالجاری داریم. مساله انتخابات و نحوه مبارزات نامزدان ریاست جمهوری را که به آن اشاره کردم وتیم داکتراشرف غنی درحال حاضربه عنوان تیم متخلف ازقوانین انتخابات شناخته شده است وبه همین دلیل اخطارهای ازسوی کمیسیون سمع شکایات را دریافت کرده است. موضوع دومی که بسیارحایز اهمیت می باشد موضوع امضای " سند همکاریهای امنیتی" بین افغانستان و آمریکا است.این مساله تا هنوزحل نشده است آخرین اقدامات دپلماتیک برای حل موضوع، سفرسناتوران آمریکایی درکابل بود.درهفته گذشته سه سناتورقدرت مند آمریکا، تماما ازحزب جمهوری خواه وارد کابل شدند. آنها سه مساله را با رییس جمهوردرمیان گذاشتند. آزادی زندانیان بگرام،مساله خروج نیروهای بین المللی ازافغانستان و مساله امضای سند همکاریهای امنیتی و دفاعی. سناتورمککین گفت: ما تجربه عراق را نباید درافغانستان تکرارنماییم وی تاکید کرد که ما درعراق جنگ کردیم و صلح را نیاورده ایم این حرف مککین درست است که درعراق صلح نیامده است درحال حاضر، شدید ترین جنگ های القاعده با نیروهای ارتش عراق و "گروهای بیداری" درسراسر"ولایت الانبار" ادامه دارد. آنها شهرفلوجه را گرفته اند برخی گزارشها نشان می دهد که می خواهند دولت اسلامی عراق وشام را دراین بخش ازعراق اعلام نمایند. " داعش" گروهی القاعده درحوزه دجله وفرات با بیرحمی تمام علیه مردم و حکومت عراق می جنگند.اینکه مککین درکابل اعلام داشت که ما نتوانستیم درعراق صلح را برقرارنماییم حرف درست و واقعی است.سناتوران لنزگراهان و مککین با صراحت اعلام کردند که بدون امضای سند همکاری ما نمی توانیم درافغانستان بمانیم.درصورت خروج مطلق ازافغانستان شک نداشته باشیم که نیروهای تروریست تجهیزشده آن وقت موترهای شان را پرازمواد انفجاری کرده ازوزیرستان شمالی طرف کابل مارش انتحاری راه خواهند انداخت. خوب این همان تجربه عراق می شود.

سناتورگراهام گفت: که طالبان دشمن بشریت هستند.این دشمن بشریت درصورتی درافغانستان مهارشدنی است که افغانستان کماکان روابط و مناسبات دوستانه خود را با متحدان غربی شان حفظ نماید. خوب یاد دارم که عراقیها درزمان خروج نیروهای آمریکایی می گفتند اشکالی ندارند آنها بروند ما می توانیم کشورخودرا اداره نماییم احتیاج به آنها نداریم درست حرفی که حالا رییس جمهورکرزی گاهی به زبان جاری می کند.حکومت آقای احمدی نژاد هم به عراقیها چراغ سبزنشان داده بود که بگذارآنها بیرون شوند ما درکنارشما هستیم و به شما برای مهارتروریزم و القاعده کمک می کنیم. گذشت زمان ثابت کرد که اینها تماما حرف بیش نبوده است عراقیها اشتباه می کرد که می توانند بدون کمک متحدانش امنیت شان را تامین نمایند. حالا بیا بشنو که درعراق چه می گذرد.واقعیت، با " تخیل" بسیارفاصله دارد.مقابله باتروریزم بیرحم بدون همکاری و همگرایی با متحدان بین المللی امکان ندارد.افغانستان نباید این فرصت طلایی را ازدست بدهد سند همکاری را با آیالات متحده امریکا باید امضا نماید.امضای سند، مربوط به سال 2013 می شد و لی حالا به دلیل نحوست رقم 13 ، منتقل به سال 2014 شده است.سناتوران گفته اند که این سند تاپایان جنوری 2014 می با ایست امضا شود.مککین گفته است که امضا می شود.

امروزرییس جمهورکرزی، یازده تیم نامزدان انتخاباتی سال 93 درارگ ریاست جمهوردعوت کرده بود.مردم امید وارهستند که نامزدان به صورت جدی مساله امضای سند همکاری را به ایشان مطرح کرده باشد. حال گذشته ازمساله " انتخابات" و امضای سند همکاری" ازموضوعات عمده سال 2014 مساله سومی که برای افغانستان خیلی اهمیت دارد  "مساله مناسبات با پاکستان است".

مساله سوم که باید درسال 2014 حل شود

این موضوع درکناردو رویداد « امضای سند همکاری و مساله انتخابات»، اهمیت زیادی دارد. مساله بهبود روابط با پاکستان به این دلیل اهمیت دارد که همه مسایلی مرتبط به طالبان و نا امنی، ادامه جنگ و خون ریزی، برمی گردد به طالبان.طالبان سرزمین شان پاکستان شده است.آنجا را محل امن برای خود دانسته وافغانستان را تبدیل به جغرافیای جنگ ساخته اند. حال که حکومت ما باسیاست " تساهل" و مدارا، کارهای حیرت انگیزی را روی دست گرفته است. زندانیان طالب را می خواهد اززندان بگرام آزاد نماید تاحالا650 زندانی را آزاد کرده و88 زندانی دیگرکه قراربود نیزآزاد شوند ولی با مخالفت آمریکا روبروگردید و گفته شده است که رییس جمهورامرتوقف آزادی 88 نفررا صادرکرده است ولی آقای عبد الشکوردادرس که خیلی برافروخته وشتاب زده سخن می گوید گفته است: که نه، هیچ حکمی درباره توقف آزادی زندانیان را دریافت نکرده ایم. بهرحال همان گونه که پاکستان نقش اساسی درامرمهارطالبان را باید داشته باشد، رهایی زندانیان طالب به صورت بی حساب و کتاب، نیزمایه نگرانی شده است. مردم خواست اساسی شان این هستند که زندانیان خطرناک نباید آزاد شود.

 سناتوران هم درگفتگوی شان با رییس جمهورکرزی درکنارمساله امضای سند همکاری امنیتی، روی مساله بازداشت و نگهداری زندانیان خطرناک که عاملین بمب گذاریها شناخته شده اند،تاکید داشتند.مناسبات خوب با پاکستان و ایجاد اعتماد بین کابل و اسلام آباد ازاساسی ترین رویداد سال93 شمرده می شود.صلح درافغانستان بدون همکاری پاکستان بی معنا است.پاکستان جزء ازراه حل و هم جزء ازمشکل افغانستان می باشد.درسال 2014 درکناردیگرمسایل، ایجاد روابط دوستانه واعتماد متقابل بین افغانستان و پاکستان ازعمده ترین موضوعات پیش روی مردم دراین سال می باشد.نتیجه اینکه« امضای سند همکاری برگذاری « انتخابات» شفاف و عادلانه  و ایجاد « مناسبات دوستانه» با پاکستان ازجدی ترین اولویت های زندگی مردم درسال جدید باید باشد.