تفاوتها وشباهت های بن اول وبن دوم درمورد افغانستان

تفاوتها وشباهت های بن اول وبن دوم درمورد افغانستان

رییس جمهور کرزی درتاریخ پنجم دسامبر 2011 ریاست کنفرانس بین المللی بن دوم درمورد افغانستان را بعهده می گیرد. دربن اول وی بعنوان رییس اداره انتقالی افغانستان برگزیده شد . بن دوم باحضور نود کشور وسازمانهای معتبر بین المللی درشهر المان دایر می شود میزبان کنفرانس وهزینه ها ی آن را المان به عهده گرفته است ازاین زاویه که اجلاس بین المللی است ومحل کنفرانس ومیزبان آن کشور المان است ،بن دوهزاریک وبن دوهزار یازده ،یکی است وشباهت عام وتام با هم دارد.

اما تفاوتها وفارقهای بسیارزیادی دردوکنفرانس به چشم می خورد که ماهیت آن را بکلی تغییر داده. درکنفرانس بن اول فیصله شد که نیروهای بین المللی وارد افغانستان شوند ودوشادوش مردم افغانستان درجنگ با تروریزم ،شریک باشند وپیکارنمایند. براساس مصوبه بن دوهزاریک قوای خارجی وناتو شریک جنگ افغانستان شد. اما دراجلاس دوهزاریازده فیصله می شود که نیروها بین المللی ازافغانستان خارج شوند ومسئولیتها ی جنگی تنها به دوش مردم ودولت افغانستان گذاشته می شود.

فرق بسیار بنیادی وزیر بنایی دردواجلاس وجود دارد.گذشته ازتفاوت ورود نیروها به افغانستان دراجلاس بن اول وخروج نیروها از افغانستان درکنفرا نس بن دوم، تفاوت های دیگری را نیز می تواند شناسایی کرد .

دراجلاس دوهزاریک ریاست کنفرانس به عهده سازمان ملل بود. اقای لخضر ابرا هیمی نماینده ویژه سازمان ملل و وزیر خارجه پیشین الجزایر بعنوا دپلمات ورزیده وموفق ،کنفرانس بن اول را رهبری کرد ونتایج مورد نظر را پس از دوازده روزگفتگو، به دست آورد .اما درکفنرانس بن دوم آقای حامد کرزی رییس جمهورافغانستان رییس کنفرانس برگزیده شده است همان گونه که ریاست آقای ابراهیمی توام با مسئولیتهای سنگینی بود، ریاست آقای کرزی نیز تبعات بسیارسنگینی را درپی دارد .

دراجلاس بن اول وظایفی بدوش آقای ابراهیمی گذاشته شد وی موظف بود که فیصله های بن را باجرا درآورد فیصله بن اول سه مرحله را درتاسیس حکومت تازه برای افغانستان درنظر گرفته بود مرحله اول دوره انتقالی ، مرحله دوم دوره موقت و مرحله سوم دوره حکومت منتخب . آقای ابراهیمی با حمایت جامعه جهانی این دوره ها را با موفقیت عملی کرد ودریک فاصله زمانی سالهای 2001 تا سال 2004 مراحل وپروسه های درنظرگرفته شده درهر سه مرحله به پایان خود رسید وافغانستان تمامی دوره ها را زیر نظر سازمان ملل به انجام رساند.

دراجلاس دوهزاریازده رییس کنفرانس آقای حامد کرزی قرار است وظایف مهم وخطیری را متقبل شود که عمده ترین آن قبول مسئولیتهای امنیتی وجنگی درافغانستان است .ازسال دو هزارچهارده ببعد هیچ نیروی بین المللی درکنار افغانستان درپیکار با تروریزم نیست ودولت افغانستان با ید به تنهایی جنگ با تروریزم را رهبری نماید وامنیت کشورش را به عهده  بگیرد.

درکنفرانس اول اصولا تاسیس یک نظام جدید برای افغانستان مطرح شد. زیرا افغانستان درآن زمان فاقد حکومت وساختار سیاسی بود اداره شمال یک شبهه حکومت ساخته بود وبلحاظ قوانین بین المللی برسمیت شناخته شده بود اما دولت استاد ربانی دارای زیر ساختهای سیاسی معتبری نبود وتمام وقتش با جنگهای داخلی گذشت ازسال 1991 تا سال 2001  جنگ های داخلی دردومرحله بیداد می کرد مرحله اول نزاع های مجاهدین که ازسال 1991 تا سال 1996 درکابل ودیگر شهرها دوام داشت ومرحله دوم جنگهای خونین با گروه طالبان که ازسال 1994 ازمنطقه ای اسپون بلدک شروع گردید وتا سال    2001یک دهه دوام کرد  وبدین سان ازسال 1991 تا سال 2001 حکومت استاد ربانی درگیر نبرد های داخلی شد.

درکفنرانس بن اول تمام صحبت برسر تاسیس دولت جدید درافغانستان بود کمیته های حقوق بشری ،کمیته های تدوین قانون اساسی، کمیته های قضایی ،کمیته های انتخابات پارلمانی وریاست جمهوری ،درقطعنامه بن اول درنظر گرفته شده بود فیصله بن اول اصول یک ساختارسیاسی جدید را برای افغانستان ترسیم کرد. اما دربن دو هیچ یک ازاین بحث ها وجود ندارد. اجلاس بن دوم درواقع متمرکز بر دو مو لفه است  یکی توافق برسر خروج  نیروهای بین المللی ازافغانستان ودیگری نحوه رابطه وتعهد با دولت افغانستان پس ازسال دوهزار چهارده .

موضوع اول ازهمین حالا محرزشده نیروهای ناتو ازهم اکنو مقدمات خروج شان را ازافغانستان تدارک می بینند .نیروهای فرانسوی مستقردرسروبی وکاپیسا ،قوای مربوط به کشور المان درشمال کشور مزار شریف ولایت قندوز و ولایت تخار ونیروهای انگلیسی درولایت هلمند ونیروهای آمریکا درهمه جای افغانستان ،اماده می شوند که نیروهای شان را به تدریج ازافغانستان خارج نمایند .جدول خروج نیروهای آمریکایی نشان می دهد که آنها ده هزار نیرو را تا آخر سالجاری ازافغانستان بیرون می کنند وتا نیمه سال 2012 بیش ازسی سه هزارنیروی شان را ازافغانستان خارج می کنند. ودرسال 2014 تمام نیروهای بین المللی ازافغانستان بیرون می شوند.

درکنفرانس بن دوم به صورت قطع این مساله به افغانستان گوش زد می شود که دیگر آنها نیروی رزمی درکنارملت ودولت افغانستان درجنگ با تروریزم ندارند.اما گفته اند که مربیانی را برای آموزش اردو وپولیس افغانستان می گذارند ولی این مساله چنان شفاف نیست تجهیزات مورد نیازاردو وپولیس افغانستان نیز روشن نیست که آنها چه کار خواهند کرد.دراجلاس بن اول خلاء ساختاری وجود داشت وجامعه جهانی درصدد تاسیس ساختارنوین برای افغانستان برا مدند. دراجلاس بن اول تعهدات جامعه جهانی استواربرمبارزه مشترک با تروریزم بود اما درکنفرانس بن دوم جامعه جهانی با حکومت داری بد وخوب درافغانستان، سرو کاردارند.

پروژه های بن اول که پایه گزاری یک نظام سیاسی درافغانستان بود ،تکمیل شد افغانستان پس ازاجلاس بن اول صاحب یک ساختارسیاسی تازه گردید وامروز درافغانستان حکومت وجود دارد اما ایا این حکومت داری چه گونه است  افغانستان حکومت دارد اما حکومت داری خوب ندارد مشکل اساسی دربرابر اجلاس بن دوم بحث حکومت داری خوب درافغانستان است .تعهدات دوجانبه افغانستان وجامعه جهانی برسر حکومت داری خوب متمرکز است .آنها پس ازسال دوهزارچهارده ، تعهدات شان با حکومت مسئول وحکومت کم تردارای فساد خواهد بود.فساد جاری درنظام افغانستان مایه نگرانی شدید جامعه جهانی شده . آنها دراجلاس بن بحث می کنند که می خواهد ببینندکه دولت افغانستان تا چه حد قادراست فساد را محو نماید.

دراجلاس بن دوم شاید نگاهی به گذشته مصارف حکومت افغانستان انداخته شود ولی مهم گذشته پولهای مصرف شده نیست زیرا کسی دربن حساب وتسویه حساب با افغانستان ندارد.اماگذشته می تواند درسی برای مصارف آینده پولها با شد.ظرفیت حکومت افغانستان که مدعی است کمک های پس ازسال دوهزارچهارده ببعد به دولت افغانستان ،سپرده شود، خیلی مهم است.برنامه دولت افغانستان دراجلاس بن اگر کانکریت شده ومحکم نباشد امکان دارد چانس های بعدی کمک ها ازش گرفته شود. دنیا حاضر نیست پولهای شان به آتش انداخته شود فساد درواقع همان آتش است اگر نگرانیهای موجود رفع نشود حکومت با ظرفیتهای اندک وبرنامه های غیر شفاف با جامعه جهانی روبرو شود، نمی توانند آنها را متقاعد ساخت که پس ازسال دوهزارچهارده، یاوران خوبی برای افغانستان باشد.

گرفتن پول ازجامعه جهانی وتعهد درازمدت آنها برای حمایت ازافغانستان بسیارسخت ودشواراست.افغانستان درجریان ده سال گذشته امتحان خوبی نداده میکانیزم بعدی کمک ها به افغانستان فوق العاده حیاتی است.احتمالا میکانیزم مشترک وقابل قبول برای همه طرف ها باید درکنفرانس ساخته شود.تا براساس آن مساعدت ها فراهم گردد.دربن اول انگیزه ای  بسیارفراوان وجود داشت. افغانستان وزمداران آن تجربه نا شده بود ولی دراجلاس بن دوم انگیزه های کمک به افغانستان بسیارضعیف شده مردم اروپا نسبت به مسایل افغانستان بسیارکم علاقه شده جنگ با تروریزم درافغانستان، طرف داران کم تری دارد تلفات وخسارات جامعه جهانی وکشته شدن سربازان شان ،طاقت فرسا است. درکنار این موضوعا حکومت داری خوب درافغانستان زیر سئوال رفته است.حکومت رییس جمهور کرزی برای شان محبوبیت ندارد. این ها چالشهای عمده وتفاوتهای اساسی کنفرانس بن اول با کنفرانس بن دوم است.