خروج نیروها ،کاهش کمک ها دونگرانی عمده افغانها از کنفرانس بن دوم
خروج نیروها ،کاهش کمک ها دونگرانی عمده افغانها از کنفرانس بن دوم
رییس جمهور افغانستان درسخنرانی خود ضمن برشمردن دست آورد های ده سال گذشته ،قویا خواهان کمک ازجامعه جهانی گردید وی تاکید داشت که پس ازسال دوهزار چهارده برای حفظ دست آوردهای گذشته نیاز بکمک های بین المللی دارد.آقای گیدو وستروله وزیرخارجه آلمان، تاکید کرد که جامعه جهانی پس ازسال دوهزارچهارده افغا نستان را تنها نمی گذارند وی نیز اشارات به مصالحه ملی درافغانستان داشت.
خانم کیلینتون وزیرخارجه آمریکا ضمن تاکید برحمایت جامعه جهانی ازافغانستان تاکید بر پروسه انتقال مسئولیتهای امنیتی نمود . متن پایانی درواقع، تعهدات جامعه جهانی پس ازسال دوهزار چهارده ومسئولیتهای دولت افغانستان درقبال آن را بصورت دوجانبه ، منعکس می کند وبا انتشارآن سند، تحلیل ها واطلاعاتی بشتری بدست خواهد آمد.
کنفرانس امروز حوالی ساعت 9صبح بوقت آلمان مطابق با پنجم دسامبر 2011 درمورد افغانستان با شرکت 85 کشور و16 سازمان معتبر بین المللی درهتل پترس برگ ، با ریاست حامد کرزی رییس جمهور افغانستان شروع بکار نمود .خانم مارکل صدراعظم المان وآقای بان کی مون دبیر کل سازمان ملل متحد وآقای حامد کرزی رییس جمهور افغانستان کنفرانس را افتتاح کردند. اما ریاست اجلاس بعهده رییس جمهورافغانستان است .اجندای کنفرانس ازقبل تنظیم شده است وقرار است دراجلاس یک روزه بن المان به تصویب برسند موضوعا ازپیش ساخته شده که عمدتا سه مساله اصلی را تشکیل میدهد .
نخست انتقال مسئولیتهای امنیتی به نیروهای افغان با خروج نیروهای بین المللی ازافغانستان.دو ُتعهدات دوجانبه افغانستان وجامعه جهانی پس ازسال دوهزارچهارده وسوم مساله گفتگو بامخالفان مسلح افغانستان از موضوعات مهم واساسی کفنرانس بن دوم درپترس برگ است.
دیشب دریک ضیافت بزرگ با فتخار مهمانان کفنرانس ،آقای گیدو وسترویله وزیر خارجه المان اعلام داشت که ما افغانستان را پس ازسال دوهزارچهارده تنها نمی گذاریم ونمی خواهیم تاریخ گذشته تکرار شود. وی عرصه همکا ریها را متفاوت ازگذشته بررسی کرد وگفت که همکاریهای بعدی درعرصه های باز سازی افغانستان وانکشافات خواهد بود. ازسال 2001 تا سال 2014 مشارکت جامعه جهانی وحضورآنها درافغانستان، تعریف وبار مبارزه با تروریزم را داشت ولی پس ازسال 2014 مشارکت آنها ، میدانهای بازسازی وانکشاف را احتوای می کنند . حضور نظامی 49 کشور درافغانستان درجنگ با تروریزم درده سال گذشته ، با ناکامیهای روبروشد واصولا باید اعتراف شود که دولت افغانستان ونیروهای بین المللی به اهداف خود که ریشه کن کردن وازبین بردن تروریزم باشد نرسید. امروز شبکه های دهشت افکن تباهکار به نقطه ای خودرا کشانده که وزراء خارجه ودفاع المان آروزوی گفتگو با آنها را دارند.دومقام برجسته المانی دراستانه کنفرانس بن دوم، مذاکره باطالبان را یک واقعیت ویک ضرورت توصیف کرده اند.
خروج نیروهای بین المللی ازافغانستان درسال دوهزارچهارده نگرانیهای ازهم اکنون ایجاد کرده است زیرا براساس تحقیقا ت بعمل آمده آنها بابیرون شدن ازافغانستان بخش بسیارعمده واساسی اقتصاد وسرمایه جامعه جهانی را باخود می برند . درجنگ افغانستان 444 میلیارد دالربرای نیروهای بین المللی تاکنون هزینه شده است این مبلغ تاثیرات خاصی خودرا روی اقتصاد افغانستان داشت .این درست است که مبلغ فوق درعرصه نظامی مربوط به خود آنها هزینه شده اما درفرعیات مصارف اصلی آنها، افغانستان بسیارزیاد بهره مند می شدند. یک بخش عمده تجهیزات اردو وپولیس افغانستان درواقع تجهیزات اردوی آمریکا وناتواست.
خبرگزاری المان به نقل ازکارشناس مسایل افغانستان بانیته بیلرت گفته است که ازسال 2001 تاکنون نزدیک به 60 میلیارد دالر به افغانستان کمک شده است این پولهای ازمجاری مختلف برای افغانستان هزینه شده وی گفته است اقتصاد افغانستان بیش ازنود پنج درصد متکی به کمک های خارجی است .افغانستان نزدیک به هشت میلیارد دالر برای بهبود وضعیت اردو وپولیس خود سالیانه پول لازم دارد .بارفتن نیروهای بین المللی ازافغانستان معلوم نیست که افغانستان این پولهای را ازکجا تهیه خواهد کرد.
شرکت کنندگان کنفرانس بن دوم هیچ سندی را امضاء نمی کنند که درآن تعهدات مالی کشورها شرکت کننده گنجانده شده باشد بن دوم درواقع موضوعات غیر مالی را ببحث می گیرد کنفرانس بن دوم اجلاس کشورهای دونر نیستند. خروج نیروهای بین المللی ازافغانستان، تبعات سرسام آوری کاهش کمک ها را درپی دارد واقتصاد نود درصد وابسته افغانستان را درمقیاس غیرقابل پیش بینی متضرر وتحت تاثیر قرار می دهد.مردم افغانستان این سوال برای شان حل نشده است که بارفتن نیروهای ناتو ازافغانستان ،پولیس واردوی افغانستان می تواند با تروریزم مقابله نماید.اردو وپولیس که وابسته به امداد های نظامی آنها هستند.
سوال دیگر این است که سیاست مقابله با پا کستان وتغییر جغرافیای جنگ که آقای اسپنتا مشاورامنیت ملی رییس جمهورکرزی بارها آن را مطرح کرده ،مشکل افغانستان را باپاکستان چندین برابر نمی کند. تغییر جغرافیای جنگ درداخل خاک پاکستان یک مساله ساده ای نیست.پاکستان با یک عملیات غیرعمدی ناتو در26 نوامبر چه ماجرای های را آفریده چه قیامتی رادراین روزها برپا کرده است. ازآن لحظه بیست ششم ماه نوامبر 2011 ببعد تمام راهای تدارکاتی ناتورا درمرز ترخم وچمن بسته است پایگاه شمسی را که مورد استفاده هواپیماهای بی سرنشین درجنگ با تروریزم مورد استفاده بود، درسیصد کیلومتری کویته ، مسدود ساخته وکنفرانس بن دوم را تحریم کرده تمام این مخالفتها به خاطر این است که یک مورد تغییر جغرافیای جنگ درخاک پاکستان اتفاق افتاده ودرجنگ باترروریزم تعداد سربازان پاکستانی کشته شده است .
پاکستان آن را مقابله ومبارزه باحاکمیت ملی خود تلقی کرده ودربرابر آن استاده ودرواقع آمریکا وغرب را تحت فشارهای شدیدی قرارداده است .میزان تاثیرات اقدامات پاکستان را ازگفته های مقامات آمریکایی باید دانسته باشیم سه ارگان عمده آمریکا کاخ سفید، وزارت خارجه، وپنتاگون که تمام قدرت آمریکا به آن منتهی می شود ازپاکستان معذرت خواهی کرده اند ولی پاکستان راضی نشده است زیرا که جغرا فیای جنگ ازافغانستان به خاک پاکستان اشتباها منتقل شده است.
افغانستان باسیاست مقابله با پاکستان کارش به جلو نمی رود پاکستان ابزارزیادی دراختیار دارد که می تواند منافع ملی خود را درپناه آن حفظ نماید.رییس جمهور افغانستان سیاست مقابله با پاکستان ومصالحه با طالبان را درست انتخاب نکرده است .طالبان وشبکه حقانی را نمی تواند ازچنگ پاکستان خارج ساخت آنها به گفته جنرال بازنشسته ای پاکستانی دیوانه های هستند که دراختیار استخبارات آن کشورقراردارد.پاکستان همسایه مهم افغانستان، مطالبات تاریخی وسرحدی ازافغانستان دارد وآنها منتظر این است که جامعه جهانی وافغانستان مسایل وپرسش های لاینحل پاکستان را حل نماید .
آقای عطا محمد نور والی بلخ به درستی به خواسته های پاکستان پی برده وباصراحت اعلام داشت که خطوط مرزی وخط دیورنگ دراجلاس بن دوم بحث وحل گردد.تحلیل گران مسایل افغانستان براین باورهستند که قبول خواسته های پاکستان ازسوی افغانستان درواقع چیزی به جز اعتراف به یک مساله تثبیت شده بیش نیست خط دیورنگ امرشناخته شده وتبدیل به مرزرسمی پاکستان شده وافغانستان هرگز توانایی تغییر آن ندارد جامعه جهانی وافغانستان می تواند بصورت منطقی به این مساله بپردازند وموضوع دیورنگ را حل فصل نماید.
البته هژمونی سیاست دراسلام آبا د ممکن به این مساله قناعت نداشته باشد اعتراف به خط مرزی دیورنگ دردی را درمناسبات دوکشور افغانستان وپاکستان درمان نکند زیرا احتمال اینکه مطالبات پاکستان بسیاربالاتر ازاینها باشد مثلا عمق استراتژیک ،حیات خلوت درواقع خواسته اصلی پاکستان را تشکیل می دهد.ولی با تمام این مسایل با ید ازیک جای مساله آغاز شود وگامهای درجهت اعتماد سازی برداشته شود.عطا محمد نوربهترین اعتماد سازی را درشناسایی خط دیورنگ دانسته است وگفته است که باید دراجلاس بن دوم این مساله حل گردد.
افغانستان درپیش روی خود مشکلات زیادی دارد بیرون شدن نیروها ی بین المللی ازافغانستان با سیاست مقابله با پاکستان وتاکید برتغییر جغرافیای جنگ ازسوی افغانستان ،ممکن است ابعاد جنگ را وسیع ترنماید وافغانستان گرفتارجنگ های خونین دیگری شود رییس جمهور کرزی درالمان به بازگشت دهه نود وقبل ازحوادث یازدهم سپتامبر اشاره داشت.خروج نیروهای بین المللی ازافغانستان همان گونه که بیان شد ،تبعا مالی وکاهش کمک ها را بدنبال دارد.اقتصاد افغانستان بیش ازنود پنج درصد وابسه به خارج است .اجلاس بن دوم پیام خوشی برای مردم افغانستان ندارد دومساله خروج نیروهای ناتو وکاهش کمک ها از نگرانیهای عمده ای مردم افغانستان است.
