استراتژی همزمان جنگ ومذاکره ای آمریکا با طالبان

استراتژی همزمان جنگ ومذاکره ای آمریکا با طالبان

یک دپلمات روس می گفت: این یک داستان نادری است که آمریکا همزمان هم مذاکره وهم جنگ با طالبان را پیش می برد. گرچه دریک مناظره ای تلویزیونی درمورد اعلامیه ای 51 یک صفحه ای گروه بین المللی بحران درموردافغانستان گفته شد که آمریکا درجنگ ویتنام درعین زمان دوپالیسی همزمان جنگ ومذاکره را هدایت می کرد.

این مطلب را وحید مژده کارشناس امورطالبان درگفتگوی کابل نیوزبیان داشت. دپلمات روس این نوع رفتارهمزمان جنگ وصلح باطالبان را بی سابقه ونادرتوصیف می کرد.دیروزیک مقام سفارت آمریکا درکابل بگونه ای اشتیاق آمیزی ازادامه مذاکره باطالبان سخن می گفت.وی گفت آمریکا به تمام معنا آماده ای ازسرگیری گفتگوهای قطربا طالبان است.

گفتگوها ازجانب طالبان قطع شده است اما آمریکا اعلام داشته است که هم چنان متعهد به ادامه ای مذاکرات با طالبان است.مقام برجسته ای سفارت آمریکا با قاطعیت ازادامه مذاکرات با طالبان سخن می گفت وی تاکید داشت که "مذاکرات بین الافغانی باشد" این مساله راحکومت افغانستان نیزبیان داشته است که مذاکرات به رهبری افغانها ومالکیت افغانها صورت بگیرد.آمریکا برخلاف گذشته اکنون ازحضورحکومت افغانستان درگفتگوها، سخن می گوید.امریکه درگذشته کم ترروی آن تاکید داشت.اما طالبان دراین گفتگوها نظری بسیارمتفاوت را اعلام داشته است طالبان جریان مذاکرات راقطع کرد آنها خواهان رهایی رهبران شان اززندان گوانتوناما هستند وبه خواسته های آمریکا درمورد مذاکرات ،پاسخ مثبت نداده اند. آمریکا ازطالبان خواسته است که مناسباتش شان را با القاعده رسما قطع نماید.

آقای گروسمن دریک اظهارنظری گفته است که خروج نیروها درزمان معین از افغانستان صورت می گیرد پیش ازموعد مقرر وجدول زمانی لیسبون ،نیروهای بین المللی ازافغانستان خارج نمی شوند. وی این گونه استدلال دارد که خروج نیروها، پیش اززمان مقرر،چالشها واشکالات زیادی را ایجاد می کند. بنابراین نیروها تا زمان معین درافغانستان حضوردارند وبه وظایف شان که ادامه سرکوب طالبان است، می پردازند.ازاظهارات گروسمن نماینده مخصوص آمریکا درامورافغانستان وپاکستان چنین استنباط می شود که آمریکا درکنارتاکید به مذاکرات صلح قطر،هم چنان برطبل جنگ با طالبان می کوبد.این نوع اظهارات متفاوت وگیج کننده، سخنان دپلمات روس را تایید می کند که آمریکا دو مساله متفاوت را همزمان به پیش می برد. "صلح وجنگ" استراتژی آمریکا ازقصه های نادرجنگ وبحران افغانستان است.

آقای عبدالرحیم ورد که درشرایط حاضردرآمریکا بسرمی برد وی تاکید به کمک های درازمدت آمریکا دارد.آقای ورد گفته است " افغانستان به کمک طولانی مدت آمریکا نیازدارد" وی همراه با وزیرداخله آقای بسم الله محمدی ازمقامات آمریکا خواسته اند که درجنگ با تروریزم درکنارمردم افغانستان باشد.دومقام بلند پایه ای افغانستان آقایان رحیم وردک وزیردفاع وبسم الله محمدی وزیرداخله افغانستان ازآمریکاییها مصرانه خواسته اند که پس ازسال 2014 نیزدرافغانستان بمانند.آنها مساله جنگ باتروریزم را مطرح کرده اند وگفته اند که دراین جنگ نیروهای آمریکا پس ازسال 2014 حضورداشته باشند.البته قطعاتی ازنیروهای آمریکا درچهارپایگاه مهم افغانستان می مانند.پایگاه بگرام درشمال کابل، پایگاه قندهاردرجنوب کشور، پایگاه نظامی شیندن درغرب افغانستان واحتمالا پایگاه نظامی درمزارشریف،ازعمده مراکز مورد نظرآمریکا پس ازسال 2014 است.

این مساله را دپلمات روس بمن گفت که نیروهای آمریکا بصورت قطع درافغانستان می مانند آما سئوال دراین است که برای چه منظوری؟ وی اذعان داشت که نیروهای آمریکاپس ازسال2014 درافغانستان برای جنگ با تروریزم نیست آنها اهداف دیگری دارد وی بصورت مشخص گفت که " هدف ازایجاد پایگاه دایمی درافغانستان ویا حضورآنها پس ازسال2014 ،مساله نظارت وکنترل روسیه ،ایران، وچین درمنطقه است " روسها با یک چنین ماموریت آمریکایی وغربی درافغانستان مخالف است.آقای عبدالرحیم وردک وزیردفاع افغانستان ،فهم دیگری ازحضورقطعات نیروهای بین المللی درافغانستان دارد.وی گفته است که درجنگ با تروریزم نیروهای بین المللی درافغانستان بمانند.آمریکا درمورد حضورشان درافغانستان به دومساله متفاوتی اشاره کرده است یکی اینکه آمریکا هرگزخواهان پایگاه دایمی درافغانستان نیست دلیل آن را خانم کلینتون وزیرخارجه آمریکا درهفته گذشته بیان کرد وی گفت" با حضوردایمی آمریکا، کشورهای منطقه وهمسایه افغانستان مخالف هستند".

 آمریکا این مخالفتها را درک می کند ونمی خواهد وارد چنین مناقشات پردرد سر با همسایه های افغانستان بخصوص روسیه شود.آمریکاییها بکرات گفته اند که پایگاه دایمی درافغانستان نمی خواهند.مساله دیگرکه آمریکا روی آن تاکید دارد که همکاری آمریکا باید با افغانستان درچهارقوانین واسناد ،تعریف شده باشد آنها علاقمند هستند که بین آمریکا وافغانستان پیش ازنشست سران 28 کشورعضوناتو در شیکاگو درماه می 2012،سندهمکاریهای استراتژیک باید امضای شود.افغانستان برای امضای این سند شروطی را وضع کرد که سرانجام به یک نحوی به خواسته های رییس جمهورکرزی،پاسخ مثبت داده شد.

شروط امضای پیمان استراتژیک وراهبردی این بود که عملیات شبانه قطع شود ویا بعبارت بهترعملیات شبانه ازنیروهای بین  المللی به نیروهای افغان ،منتقل شود چنانچه شرط دوم افغانستان انتقال مدیریت زندان بگرام به نیروهای امنیتی افغانستان بود هردومساله درچهارچوب پروتکلهای، ظاهرا حل شده است.آقای ایمل فیضی سخنگوی رییس جمهورافغانستان اعلام داشت که افغانستا وآمریکا درامضای سند استراتژی با هم نزدیک شده است واین سند پیش ازنشت سران درشیکاگوبامضای می رسد.

محتوای سند راهبردی هنوزمعلوم نیست وکسی نمی داند که به چه مسایلی اشاره خواهد شد.ولی آنچه که ازمجموع گزارشها وتحلیل های کارشناسان بدست می آیند این است که محتوای سند راهبردی نحوه ای همکاریهای امنیتی نیروهای بین المللی را با دولت افغانستان پس ازسال دوهزارچهارده مشخص خواهند کرد.آنچه که گفته شده است آموزش نیروهای افغانستان،تجهیزوتمویل نیروها،وانتقال کامل مسئولیتهای امنیتی ازنیروهای ناتو به نیروهای افغان،ازمحتویات سند همکاری استراتژیک خواهد بود.

 درعرصه های دیگربراساس فیصله ای بن 2011 ادامه کمک های غرب به افغانستان درچهارچوب حکومت داری خوب است. درتوافقات "بن دو"آمده است که سالانه افغانستان بخاطربازسازی،تقویت اردو وپولیس بیش ازچهارمیلیارد دالر،نیازدارد. رییس جمهورکرزی دررابطه به امضای پیمان استراتژیک درمواردی گفته است که " جامعه ای جهانی چهارملیارد ویک صد ملیون دالربه افغانستان کمک می کنند"رییس جمهورتاکید داشت که افغانستان به این کمکها نیازدارد. افغانستان با این کمکها اردوی خودرا مجهزمی کند،افغانستان با این کمکها کشورخود را می سازدو..

حضورنیروهای بین المللی درافغانستان پس ازسال 2014 بصورت محدود، قطعی است اما ماموریت این نیروها معلوم نیست که برای چه هدفی، درچهارپایگاه عمده نظامی افغانستان،جابجا می شوند.قراین این را نشان می دهد که آنها درجنگ با تروریزم درافغانستان خودرا درگیرنمی کنند واین مساله ازوظایف ومکلفیتهای اردو وپولیس افغانستان خواهد بود.انتقال تمامی مسئولیتهای امنیتی به نیروهای افغان پس ازسال 2014 مفهومش این است که دیگرنیروهای بین المللی درجنگ با تروریزم شرکت نمی کنند.اما درشرایط بسیارحاد وخطرناک اگرازآنها کمک خواسته شود ممکن است به کمک نیروهای افغانستان وارد عمل شوند.

بنابراین دومساله می ماندکه آنها به نیروهای افغانستان آموزش می دهند،وبه آنها کمک اکمالاتی، لوجیستکی می کنند.این مسایل نگرانیهای کشورهای منطقه را هرگزبرطرف نمی کنند آنها هم چنان نگران ماموریتهای منطقه ای آمریکا درمنطقه هستند.به گفته ای دپلمات روس برای کنترل کشورهای روسیه،چین، وایران درافغانستان می مانند.درحال حاضراین گونه نشان داده می شود که آمریکا دوسیاست جنگ وصلح را همزمان به پیش می برد.مساله ای کنترل ونظارت منطقه پس ازسال 2014 مطرح می شود.این واقعا ازجمله داستانهای کشف ناشده درسیاست آمریکا درمورد استراتژی جنگ وصلح درافغانستان است.هدف ازاین کارچیست؟ امریکه پاسخ دادن به آن بسیارمشکل وگیج کننده است.زمان به این استراتژی همزمان جنگ وصلح آمریکا درمورد طالبان پاسخ می دهد پس باید منتظرزمان های پیش رونشست.