گمانه زنیهای مهم پیش ازنشست شیکاگودرمورد افغانستان

گمانه زنیهای مهم پیش ازنشست شیکاگودرمورد افغانستان 

امروزآقای راسموسن دبیرکل ناتو با رییس جمهورآمریکا گفتگوی مفصلی داشت.وی دراین ملاقات مباحث مهمی مربوط به نشست ناتو درشیکاگورا مطرح کرد.آقای راسموسن به خبرنگاران گفت: موضوع افغانستان ازمسایل درجه یک گفتگوها درنشست شیکاگواست. درکنفرانس بیش ازشصت کشوردنیا شرکت می کنند ومساله افغانستان درصدر گفتگوهای آنها قراردارند.  

درسال 2014 قراراست همه نیروهای بین المللی ازافغانستان خارج شوند.بحث شیکاگو درواقع قطعی ونهایی ساختن چند مساله است یکی موافقت درمورد اجرایی شدن جدول زمانی لیسبون درمورد خروج نیروهای بین المللی ازافغانستان ،دیگری تبدیل شدن نقش ناتو ازنظامی به حمایتی پس ازسال دوهزارچهارده مساله سومی تعهدات مالی به افغانستان وموضوعات چهارم وپنجم، آموزش وتعلیم نیروهای افغانستا.آقای راسموسن باخبرنگاران به این مسایل اشاره داشت. درمورد کمک های مالی به این نکته باید اشاره شود که درنشست بن دوهزاریازده، مبلغ چهارمیلیارد ویک صد ملیون دالربه افغانستان وعده داده شد. درنشست بروکسیل سران ناتو وایساف به این مساله اشاره داشتند که این مبلغ را بالای همه کشورهای عضوناتووایساف سهمیه بندی می کنند.هرکشوری یک رقم مالی را متعهد می شود که به افغانستان پس ازسال دوهزارچهارده تادیه نماید. 

مشکل اساسی دراین است که افغانستان برای گرفتن این مبلغ چه باید بکند اگرچنانچه یک صندوق معین ومعتبربین المللی مامورجمع آوری رقم وعده داده شده نباشد،افغانستان باید به ده ها کشورمراجعه نماید تامبلغ وعده داده شده را حصول نماید واین مساله برای افغانستان خیلی دشواراست.نکته ای دیگراین است که کشورها، بارفتن نیروهای شان ازافغانستان دیگرالزامات عملی شان به افغانستان کاهش می یابند درشرایط حاضرآنها بخاطرنیروهای شان به افغانستان کمک می کنند به صورت مرتب ومنظم به افغانستان رفت آمد می کنند اما وقتیکه نیروهای آنها افغانستان را ترک نمایند دیگرمیزان دلبستگی ووابستگی شان به افغانستان به شدت کاهش می یابند.به همین خاطراست که دولت افغانستان باید متوجه باشد که تعهدات مالی صرف یک قول قرارهای اخلاقی نباشد.باید بگونه ای برنامه های افغانستا ن به کنفرانس شیکاگوارائه شود که کمک ها درموقع وزمانش به افغانستان برسد.  

جامعه جهانی براساس پیمان که افغانستان با غرب امضای کرده اند به افغانستان کمک خواهند کرد ایالات متحده آمریکا براساس موافقت نامه استراتژیک کمک هایش را به افغانستان سامان می بخشد اساس همکاری جامعه بین المللی، سند استراتژیک با افغانستان است.درسند گفته شده است که آمریکا پس ازسال دوهزارچهارده افغانستان را تنها نمی گذارد.آقای راسموسن امروزپس ازگفتگو با آقای اوباما رییس جمهورآمریکا گفت: که ناتودرکنارمردم افغانستان قراردارد نقش ناتو پس ازسال 2014 تبدیل به نقش حمایتی می شود وجامعه ای بین المللی درکنارافغانستان وبه حمایت ازمردم افغانستان درجنگ با تروریزم وفادارمی مانند.نقش حمایتی ازافغانستان بااین معنی است که دیگرآنها درجنگ با طالبان درمیدانهای جنگ نیستند این نیروهای افغانستان است که درمیدانهای جنگ تنها وتنها با طالبان می جنگند.نیروهای بین المللی اقدام به آموزش به نیروهای افغان می کنند وازاین جهت آنها را حمایت می کنند.  

مساله تجهیزات ولوجستیک ازدیگرمسایل وکمکهای جامعه جهانی به افغانستان پس ازسال دوهزارچهارده است .افغانستا براساس موافقت نامه استراتژیک می تواند ازجامعه بین المللی تعهدات عملی را دریافت نماید.درسند گذشته ازمسایل ارزشهای واصول،موضوعات امنیتی با شفافیت مطرح شده است.ارزشها درمقدمه ای سند بخوبی ذکرشده است وگفته شده که هردوکشوربه اصول دمواکراسی ،حقوق زنان ،برابری اتباع کشوردربرابرقانون، حقوق شهروندی، نفی تبعیض بی عدالتی ونابرابری ازموضوعات مهم درموافقت نامه استراتژیک است درکنا این مسایل به مسایل امنیتی بخوبی اشارات صریح صورت گرفته است وگفته شده که آمریکا هم چنان به نیروهای افغان کمک می رساند ومردم افغانستان را درجنگ با تروریزم تنها نمی گذارد. 

 درسند گرچه به مساله طالبان به صورت واضحی نام گرفته نشده است فقط گفته شده القاعده ووابستگانش را مورد حمله قرارمی دهند.پایه همکاری همین موافقت نامه است زیرا سند براساس منافع طرفین تنظیم شده است افغانستان تنها با آمریکا سند امضا نکرده است بلکه با چهارکشوراروپایی وآسیایی هند، ایتالیا، فرانسه، انگلیس، اسناد استراتژیک امضا ی کرده است وقراراست این گونه اسناد را با آلمان ،استرالیا ودیگرکشورهای داوطلب داشته باشد. ولی بحث برانگیزترین سند همین موافقت استراتژیک با آمریکا است.ایران عکس العمل شدید نشان داده است.درنشست شیکاگو دربیستم تا بیست یکم ماه می 2014 نوع همکاری جامعه جهانی با افغانستان پس ازسال دوهزارچهارده معین می شود. 

طبیعی است که اساس همکاری جامعه جهانی با افغانستان را ، منافع کشورها، تشکیل می دهد اسناد که امضای شد ه است براساس منافع طرفین تنظیم شده است.مساله اطمینان بخش همین منافع مشترک است تروریزم مصالح همه را تهدید می کند بنابراین می تواند وجود تروریزم انگیزه های بالایی برای همکاری مشترک با افغانستان باشد. تروریستها هم چنان برطبل جنگ وجنایت می کوبند استخبارات کشورهای منطقه به دلایلی ازآنها حمایت می کنند.منافع غرب کماکان درمعرض خطراست احتمال تکرار انفجارات ازنوع یازدهم ستامبرمتصوراست البته دیگرمشکل است درحد انهدام برجهای دوقلوحملات انتحاری روی دهد ولی می توانداین نوع حملات درسطح نازلتری انجام شود زیرا تروریستها هم چنان زنده اند اسامه مرده است اما افراد وابسته به شبکه القاعده هرآن خطری است که منافع کشورها را تهدید می کند. 

پس ازسال دوهزارچهارده این خطرات هم چنان ازبین نرفته است افغانستان وپاکستان جغرافیا وسرزمین تروریستها محسوب می شود.مناقشات سیاسی غرب با کشورهای منطقه نیزممد حمایت ازتروریزم است استخبارات می تواند علیه منافع غرب ازتروریزم بعنوان ابزاراستفاده نماید ارزان ترین وسیله مرگ، همین تروریزم است که پیامدهای درناکی برای جامعه جهانی درپی دارد تروریستها،دشمنان قسم خورده غرب هستند.بنابراین این همه عوامل می توانند نشانه ها، ودلایلی برای حمایت ازافغانستان باشد واینکه آقای راسموسن امروزبیان داشته است که جامعه بین المللی هم چنان درکنارافغانستان می ماند ودرنشست شیکاگو تصمیمات مهمی درمورد افغانستان گرفته می شود جامعه ای جهانی درکنارافغانستان تا سال دوهزاربیست چهارمی ماند ودراین خصوص اسنادی به امضای رسیده است.  

مساله مهم مدیریت حکومت افغانستان ازشرایط، پس ازسال دوهزارچهارده است حکومت متعهد ومسئول می تواند ازشرایط وتسهیلات که جامعه ای بین المللی به افغانستان متعهد می شود ،استفاده نماید.ویا اینکه حکومت ناکارآمدی ازنوع حکومت رییس جمهورکرزی انتخاب می شود که همه شرایط را، ازدست می دهد ونمی تواند ازتسهیلات، بخوبی استفاده نماید اشکال به حکومت رییس جمهور کرزی همین است که درطی ده سال گذشته همه امکانات را هدرداد درجنگ با تروریزم، کم آمد وازامکانا غرب برای سرکوبی آنها نتوانیست استفاده نماید. دلیل مساله هم عدم تصمیم، قاطعیت، ونیت مقابله با تروریزم بود رییس جمهوربجای بسیج مردم واستفاده ازقوه ای قهریه علیه تروریزم آنها را برادرناراضی خطاب کرد وطبیعی است که جنگ با برادرسخت است.  

رییس جمهورانگیزه مقابله را گرفت ونیروهای بین المللی رانیز،چوب لای چرخ شان گذاشت ودرجنگ با تروریزم آنها را بخوبی خسته ساخت.نوع حکومت داری وحکومت درکابل خیلی مهم است.نشست شیکاگو دربیستم ماه می دایرمی گردد وفیصله های بسیارمهمی درمورد افغانستان دارد آقای راسموسن به یک بخش ازفیصله های شیکاگو اشاراتی داشت وگمانه زنی راسموسن تاحدی زیادی ،تبدیل به واقعیت می شود. تنها مساله ای که درابهام است این است که حکومت کابل پس ازسال دوهزارچهارده چه می کند ایا می تواند ازشرایط تازه استفاده نماید؟ ویا اینکه مثل گذشته همه چیزرابرباد می دهد این سئوال مهمی است وپاسخ گفتن به آن بستگی به نوع حکومتی دارد که درانتخابات دوهزارچهارده روی کارمی یاید.حکومتی کم اراده ای ازنوع حکومت رییس جمهورکرزی دربرابرتروریزم ویا یک حکومت مصمم وقاطع درمقابله با تروریزم.