وزارت خارجه افغانستان ، ما ازجهان خیرات نمی خواهیم

وزارت خارجه افغانستان ، ما ازجهان خیرات نمی خواهیم

وزارت خارجه افغانستان درمورد کمک های جامعه جهانی بمردم افغانستان پس ازسال 2014 گفته است که افغانستان درخط مقدم نبرد با تروریزم قراردارد کمک های که به افغانستان می شود ازنوع خیرات نیست این کمکها درواقع برای نبرد با دشمن مشترک است. افغانستان درخط مقدم جنگ با تروریزم قراردارد.

این مطلب را معین سیاسی وزارت خارجه گفته است.آقای لودین دریک گفتگوی با خبرنگاران اظهارداشت که درنشست شیکاگو،قراربراین است که جامعه جهانی نحوه کمکهای شان رابه مردم افغانستان ارائه نماید وی گفت: افغانستان خیلی بشترازچهارملیارد ویک صد ملیون دالر درجنگ با تروریزم نیازدارد.این حرف درستی است درطی ده سال گذشته ودرشرایط حاضرگفته شده است که سالانه برای افغانستان مبلغی درحدود بین پانزده تا شانزده ملیارد دالر،کمک صورت گرفته است درحالیکه پس ازسال دوهزارچهارده کمک های مالی به افغانستان چهارملیارد ویک صد ملیون دالراست.

نیروی های بین المللی درجنگ با تروریزم سالانه ملیاردها دالر به مصرف رسانده اند درحال حاضرمجموع مصارف ناتودرافغانستان ازمرزششصد ملیارد دالرگذشته است.افغانستان درمقابله با تروریزم وتجهیزات اردووآموزش پولیس پس ازسال 2014  مبلغ درحد چهارملیارد ویک صد ملیون دالرباید دریا فت نماید این مبلغ بی نهایت اندک است.آقای لودین معین سیاسی وزارت خارجه درست می گوید جامعه ای بین المللی باید خیلی بشترازمبلغ فوق به افغا نستان کمک نمایند زیرا کمک ها،خیرات وصدقات به مردم افغانستان نیست کمک ها درجنگ با تروریزم ودرخط مقدم به مصرف می رسد.آقای لودین معین سیاسی وزارت خارجه دراصل حرفش درست است که جهان برای افغانستان بخاطر مبارزه با تروریزم کمک می کند واین همه مصارفی که تا کنون متقبل شده است بخاطرنبرد با تروریزم بوده است.

 نکته اساسی دراین است که افغانستان برای جنگ با تروریزم ازدنیا کمک می خواهد واین کمک ها ازنوع خیرات به افغانستان نیست بل هزینه مقابله با تروریزم است.سئوال این است که افغانستان تازه متوجه شده است که برای جنگ با تروریزم کمک لازم دارد مگردرجریان ده سال گذشته چرا ازکمکهای جامعه ای بین المللی که بادست بازجان ومال شان را درجنگ باتروریزم درافغانستان،اختصاص داده بود،استفاده نکرد.حکومت افغانستان درجریان ده سال گذشته بجای استفاده ازکمکهای بین المللی درجنگ با تروریزم ، تعلل وتزلزل درمقابله باتروریزم ازخود داشته است.افغانستان نخواست که ازامکانات جامعه ای بین المللی که برای جنگ با تروریزم اختصاص یافته بود،استفاده بهینه نماید.کشورهای عضوناتو جان سربازان شان را وقف جنگ با شبکه های تروریستی ساخته بودند آمریکا درهیچ جنگی چنین مبارزه طولانی ومصارف هنگفتی نداشته است آمریکا درافغانستان سه هزارسربازرا درنبرد با تروریزم ازدست داده است.

امکانات ده سال گذشته حقیقتا برای مقابله با تروریزم درافغانستان اختصاص یافته بود.اما حکومت افغانستان تروریستها را برادرخود دانسته ونگذاشت که نیروهای بین المللی با برادران ناراضی حکومت مقابله نمایند حکومت افغانستان عملیات شبانه را قطع کرد،حکومت افغانستان، اداره ای زندانهای تروریستها را بدوش گرفت.حکومت افغانستان صدها اشکال واعتراض رادرجنگ با تروریزم داشت.اکنون شرایط کاملا فرق کرده است نیروهای بین المللی ازافغانستان خارج می شوند آن مقدارنیروی که درافغانستان می مانند معلوم نیست برای چه منظوری درافغانستان است.بارها این مطلب را شنیده ایم که افغانستان باید سرپای خود باستد مفهوم انتقال امورامنیتی به نیروهای افغان بخاطراین است که دیگرنیروهای بین المللی نمی خواهد سربازان شان درجنگ با تروریزم کشته شود دراین مساله نباید شک کرد.

آنها تاسال دوهزارچهارده همه ای امورجنگ رابه نیروهای افغان می سپارند گفته اند که درکنارمردم افغانستان باقی می مانند ونیروهای افغان را آموزش می دهند وبه آنها کمکهای نظامی می کنند.درمورد کل هزینه های که برای افغانستان اختصاص می دهند همان مبلغ چهارملیارد وصد ملیون دالراست.این مبلغ سهمیه بندی شده است وهیچ کشوری به تنهایی نمی خواهد این مبلغ را تقبل نماید.مقامات افغان وخود رییس جمهورکرزی این گونه استدلال کرده است که نیروهای بین المللی ازافغانستان خارج می شوند آنها درافغانستان سالانه صد هاملیاردها دولار مصرف می کردند حال ازاین مصارف کاسته می شود ویک مقداراندکی آن را که هم به افغانستان هزینه نماید،کافی است این استدلال ازاصل ساده لوحانه است غرب وناتوصد های ملیارد دالررا درافغانستان هزینه کردند واین بخاطرحضورسربازان شان درکشوربود حال سربازان آنها ازافغانستان خارج می شوند افغانستان باید خود سر پای خود باستد آنها هرگزعلاقمند نیست جدای ازسربازان شان درافغانستان هزینه های مالی هنگفتی را متقبل شوند.

چهارملیارد وصد ملیون دالردرواقع خیراتی است که آنها برای افغانستان درنظرگرفته اند.این مبلغ کمک وخیرات است نه چیزی دیگر.کمکهای که افغانستان درمقابله با تروریزم دریافت می کرد ،حقیقتا پول برای جنگ باتروریزم بود غرب جان سربازان ومال شان رادرطی ده سال گذشته وقف نبرد با تروریزم ساخته بود.افغانستان باید این مساله رادرک می کرد وحداکثراستفاده را ازکمک های جامعه ای بین المللی می کرد وتروریزم را شکست می داد.حال که آنها ازافغانستان خارج می  شوند کمک ها، پس ازسال دوهزارچهارده،برای افغانستان صدقاتی است که با ده ها شرط دراختیارافغانستان گذاشته می شود کمکهای خیراتی چک سفید نیست.

 انها درنشست شیکاگو روی این مساله تاکید می کنند که کمکها سهمیه بندی شود هرکشوری باید یک مبلغی را بعنوان کمک به افغانستان متعهد شود این تعهدات مسلما اخلاقی است .ثانیا افغانستان باید تعهدات خودرا درمبارزه با فساد ،حکومت داری خوب، حکومت قانو،حقوق بشر،حقوق زنان، آزادی بیان، باثبات برساند.اتحادیه اروپا صورت کارکرد مبارزه با فساد دولت افغانستان را خواسته است وافغانستان باید موفقانه این جدول را به آنها نشان دهد والا گرفتن همان مقدارکمکی که وعده داده شده است ،با مشکل روبرو می شود.افغانستان فرصتهای زیادی را ازدست داده است پس ازسال دوهزارچهارده با دشواریهای زیادی روبرواست.

درنشست بن 2011 ودرکنفرانس لیسبون، ودرگردهمایی رهبران ناتودربرکسل، ودرکنفرانس بین المللی درشیکاگو،کمک ازیک منبع واحدی دراختیارافغانستان گذاشته نمی شود هرکشوری بصورت مجزای کمکهای شا را به افغانستان می فرستد افغانستان برای گرفتن کمک با یک مرجع نه بلکه با ده مرجع برای گرفتن کمک روبرو است.گرد آوری این همه کمکها برای افغانستان، خیلی مشکل است.آقای لودین معین وزارت خارجه می داند که حکومتش درجنگ باتروریزم فرصتها را ،ضایع کرده است افغانستان برای گرفتن کمک باشروطی که آقای لودین با آن مخالفت کرد،روبرواست.معین سیاسی وزارت خارجه گفته است که درجنگ با تروریزم شروطی برای گرفتن کمک را افغانستان، قبول ندارد.افغانستان درخط مقدم نبرد باتروریزم است وازدنیا کمک دراین نبرد می خواهد واین خیرات وصدقه نیست.این پولی است که آنها درمقابله با تروریزم دراختیاردولت افغانستان باید بگذارد.

سال دوهزارچهارده وگفتگوهای شیکاگو نشان خواهد داد که آنها دیگرسخاوتمندانه پول دراختیارافغانستان نمی گذارد آنها ده سال این کاررا کرده است واین زمان کافی برای استفاده ازکمکهای بین المللی بود.افغانستان باید سری پای خود باستد واین پول کمکی است که بارعایت شروط دراختیارافغانستان گذاشته می شود.یک سئوال مهم باقی است که تروریزم به پایان زندگی وروزگارخود نرسیده است هنوزجامعه غرب منافع غرب را تهدید می کند.پاسخ هرچه باشد ولی این نیست که کمکهای سخاوتمندانه دراختیاردولت افغانستان گذاشته شود وسربازان شان درمیدانهای نبرد کشته شوند.

 آنها برای حفظ منافع خود راه کارهای دیگری که هزینه ای کم تری داشته باشد جستجومی کنند آنها ازتکنولوژی بی سرنشین شان درشکاررهبران القاعده استفاده می کنند وازکشورهای همسودرحفظ ومراقبت منافع خود بهره می گیرند وازافغانستان نیزدرحد مهارکردن تروریستها، که به منافع آنها صدمه ای وارد نکند،نیزاستفاده می کنند.آنها هرگزبه روش ده ساله ای  گذشته، روی نمی آورند سربازان شان بیرون می شوند،کمکهای را با شروط و سختیهای زیاد دراختیارافغانستان می گذارند واین کمکها درماهیت خود،همان خیراتی است ازطرف غرب برای افغانستان پس ازسال دوهزارچهارده.