پاکستان ازما این چیزهارا خواسته است
پاکستان ازما این چیزهارا خواسته است
مناقشات افغانستان وپاکستان،بجاهای نامناسبی باید رسیده باشد،توافقات ومذاکرات،لندن که درآن اعلام شد که ازاین لحظه برای مدت ششماه،آتش بس درافغانستان،برقرارمی شود.نفس نشست رییس جمهورکرزی،با آصف علی زرداری نشان می دادکه پاکستان می تواند درحل مشکل افغانستان وبرقراری آتش بس،جزء ازراه حل افغانستان باشد،مساله ای که بارها مقامات طرفین به آن "جزئیت" اعتراف کرده اند،آخرین اظهارنظرآقای کامرون درمورد افغانستان درگفتگوبا رییس جمهورکرزی همین یک ماه پیش اگراشتباه نکرده باشم این بود که: پاکستان جزء ازراه حل مشکل افغانستان است.صلح بدون همکاری پاکستان امکان ندارد.
امروزرسانه های کشوربه نقل ازتحلیل گران مسایل روی همین نکته تاکید داشتند،که صلح بدون همکاری پاکستان وتحت فشارقراردادن پاکستان،امکان ندارد،این مساله گفتن ندارد که گروهای جنگی را استخبارات پاکستان،تقویه وتغذیه می کند.آن دسته ازطالبان که ازجنگ روی گردانده،یازندانی شده ویا اینکه ازپاکستان گریخته اند،دیگرچالشی برای افغانستان نیست.مشکل گروهای جنگ وجنگی وانتحاری هستند که درکنف حمایت استخبارات قرارگرفته اند.مقامات افغانستان گفته اند که دیگر،خواسته های پاکستان برای شان قابل قبول نیست ودیگرنمی خواهد با پاکستان،درمورد مصالحه،وارد مذاکره وگفتگو شود.
روزنامه های کشوربه این نکته اشاره کرده که رییس جمهورکرزی به جان کری گفته است که پاکستان ممد صلح درافغانستان نیست ونمی خواهد طالبان را روی میزمذاکره حاضرنماید.ایمل فیضی سخنگوی ریاست جمهوری به نکاتی اشاره کرده که خیلی مهم ودرعین حال خطرناک باید باشد.اینکه ایشان به سه مساله اساسی درمورد خواسته های پاکستان اشاره کرده هرکدام ازاین سه مساله، اساسی ترین وخطیرترین موضوع درسیاست وزندگی مردم افغانستان شمرده می شود،وی گفته است که پاکستان اولین خواست شان این است که" افغانستان روابط خود را با هند قطع نماید" این مضمون راروزنامه های امروزنوشته وبه این نکته اشاره کرده که سخنگوی ریاست با خبرگزاری فرانسه گفته است: که پاکستان خواهان قطع رابطه افغانستان با هند شده است.این گونه مطالب نشان دهنده اوج تیره گی روابط ومناسبات دوکشور رانشان می دهد.
برخی انتقاد کرده که طرح مسایل دراین حد خارج ازحوزه نزاکتهای دپلماتیک است فرض را براین می گیریم که پاکستان چنین درخواستی را مطرح کرده باشد،دیگری لزومی ندارد که همان مطالبه،پشت پرده را به یک باره روی صحنه،ظاهرکرد. نکته دوم که بازهم منتسب به آقای فیضی شده این است که پاکستان خواسته که افغانستان،نیروهای نظامی وتربیت افسروتعلیم پرسنل نظامی وامنیتی شان را به پاکستان بفرستد.تا این حدی ازقضیه ،اشکالی ندارد.وپاکستان خواسته باشد که نیروهای را برای آموزش وتعلیم به پاکستان،بفرستد وشاید دوکشوردراین عرصه ها موافقت نامه های هم داشته باشد.این خواست غیرطبیعی نیست.
اما اشکال قضیه دراین است که وی توضیحات بسیارنامناسبی را داده وگفته است که این خواست به این دلیل برای ما مقدورنیست که آنها ازنیروی های آموزش دیده ما ،بعنوان عواملی استخباراتی استفاده می کنند وافغانستان این کاررا نمی کند ونمی تواند این خواست پاکستان را قبول نماید که نیروهای شان را برای تعلیم وتربیت بفرستد وبعد آنها تبدیل به جاسوس پاکستانیها شود.صحبت کردن با این مضامین که روزنامه های امروزکشور،منتشرساخته،کاری وسخنی خارج ازحوزه دپلماتیک باید باشد.چنین موضوعاتی که ایشان باروزنامه ها مطرح کرده وگفته باشد وروزنامه ها ی امروزکشورآن را منتشرکرده،ازچند جهت مورد اشکال است.
سخنگوی محترم نباید این چنین مطرح نماید که این نیروها،تبدیل به جاسوس کشورهمسایه می شود،این مساله قبل ازاینکه، نیت پاکستان را خدشه دارنماید ،این مساله توهین به جوانان افغانستان است که درپاکستان ویا هرکشوردیگری برای تعلیم می رود وبه این صورت به افغانستان برمی گردد وجاسوس می شود.من نمی دانم این سه مساله را که آقای فیضی اعلا داشته،چه گونه قابل توجیه می تواند باشد.پاکستان ازما خواسته که "روابط مان را با هند قطع نماییم" پاکستان ازما خواسته که جوانان تان را برای آموزش افسری ونظامی به پاکستان بفرستید،ما این کاررانمی کنیم زیرا که " آنها می خواهند ازاین جوانان استفاده استخباری نمایند" این مفهوم سخنان آقای فیضی است که بارسانه های کشورعنوان کرده واصلا به نظرخردمندانه نیست.این مساله دوم،ارتباط می گیرد به خود جوانان ما وامروزکسی می گفت: ایشان با این حرف خود،حرمت شکنی کرده وبه شعورجوانان افغانستان،توهین کرده است.
مساله سوم که بازهم به سخنان آقای فیضی ارجاع داده شده این است که پاکستان ازآنها خواسته که سند" استراتژیک" با پاکستان امضا نماییم وما این کاررا نمی کنیم زیرا که مردم افغانستان ما را " سنگ سار" می کنند.موافقت نامه استراتژیک با ده ها کشورخارجی بسته شده واین آقای کامرون بود که برای اولین بار،درحاشیه نشست مجمع عمومی این مساله را مطرح کرد وبعد هم درجلسات سه جانبه بعدی" کرزی،کامرون وزرداری" روی آن تاکید شد.درآخرین نشست سه جانبه درلندن توافق شد که آتش بس برا ی ششماه درافغانستان،اجرای می شود،بازهم همین موافقت نامه استراتژیک مطرح گردید ودرگفتگوی وزیرخارجه افغانستان با خانم کهرحتی محتوای آن به وزیرخارجه افغانستان،سپرده شد.
این بحث تازه وخواست تازه پاکستان ازافغانستان نیست وجالب است که افغانستان ابتدا درنشست سه جانبه درحاشیه مجمع جهانی قبول کرد وبعد، برای رسیدن به توافقنامه استراتژیک،شروطی گذاشته شد.این مساله جریان تازه ای نیست که آقای فیضی آن را مطرح می کند ومی گوید: اگرما این کاررا نماییم مردم افغانستان مارا سنگرسارمی کند.این گونه شتاب درموضع گیری،ممکن است چالش بر انگیزباشد روزی می رسد که باید هم برسد، مناسبات افغانستان وپاکستان ازاین تیره گی خارج شده وبا زهم مثل گذشته همان بحث روی دست گرفته شد،"موافقت نامه استراتژیک" ملاحظات وشروط افغانستان دراین مورد ویا دید گاه پاکستان دراین خصوص،درآن صورت اگر، ایمل فیضی سخنگو باشد چه خواهد گفت؟
.
مطالبات افغانستان وپاکستان دوکشورهمسایه درچارچوب موافقتنامه ها ویا خارج ازآن ،ومسایل تازه ای که روی می دهد، خیلی چیزها می تواند باشد اما طرح آن به این صورت،بجای رسیدن به یک منطق مشترک،اختلافات ومناقشات دوکشور،را شدت وحدت می بخشد.شکی وجود ندارد که افغانستان وپاکستان باهم نیازهای شدید دارد ونمی توانند برای همیشه درخصومت ودعوا زندگی نمایند. روابط دوستانه با همسایه بهترازایجاد خصومت است واینکه پاکستان جزء ازراه حل درنظرگرفته شود،خیل بهتراست که پاکستان تبدیل به جزء ازمشکل افغانستان گردد.دراین مناقشات ما بشترآسیب پذیرهستیم تا همسایه ها،ملیونها مهاجردرسرزمینهای همسایه حضوردارند ملاحظه زندگی آنها هم باید برای ما خیلی مهم دانسته شود.
مطالبات پاکستان ولوبصورت غیرمنطقی مطرح شده باشد ولی نوع برخورد با آن خواسته های غیرمنطقی باید منطقی باشد.حرفهای که آقای فیضی با رسانه ها گفته است،چندان برپایه خرد سیاسی ودپلماسی استوارنیست. خواسته های غیرمعقول با جوابها وپاسخهای غیرمعقول،درست نیست ازقدیم گفته شده که " خون را کسی با خون نمی شوید" یعنی اینکه آب باید پیداکرد.مطالبات غیرمسئولانه پاکستان،این پاسخ وتوضیح را لاز نداشت.
درکناراین مسایل متاسفانه موضوعاتی دیگری نیزازسوی طرفین مطرح شده.استخبارات همسایه گفته است که افغانستان،حامی تروریستهای پاکستانی ومیزبان آنها شده است.این حرف پایه های منطقی ومستندی ندارد،چیزی جزکپی گیری ازنوع اعتراضات واتها مات که به خود پاکستان وارد شده بود،نیست.هیچ امری تازه ای درگفته ها وبیانیه استخبارات پاکستان وجود ندارد،عین همان سخنان واتهامات که ازسوی استخبارات بما گفته شده، خود به آن مسایل، بارها وبارها ازسوی مجامع بین المللی،متهم شده است.
هرکسی می داند که طرح این گونه مسایل عکس العملی وبخاطرمقاصد خاصی،درنظرگرفته شده است.آنها مساله مولوی فقیرمحمد معاون تشکیلات،طالبان پاکستان را جدی گرفت ومی خواست به افغانستان،فشارواردنماید که وی را بدون بها برگرداند.افغانستان هم بها آن را ملاغنی برادردرنظرگرفت.اینها تماما مسایلی است که بنفع دوهمسایه نیست امید واریم که این ابرسیاه پرازرعد برق،ازآسمان سیاست دو،کشوربرطرف شود که می شود،منتها ترس ووحشت،نونهالان سیاست،غیرقابل تحمل شده وچنین اظهارات ناشی ازترس ابرسیاه را دراین روزها داشته اند.
