اموری که باید تعریف شود

اموری که باید تعریف شود

الف - گزارشهای امنیتی انتخابات مبالغه آمیزوغیرواقعی است:

چند چیزاست که باید تعریف شود، یکی انتخابات،دیگری امورامنیتی وسومی سیاست خارجی وچهارمی وضعیت گروهاوایتلافهای سیاسی و.. انتخابات شاید یکی ازپیچیده ترین این مسایل باشد.آقای معنوی ازهمین الان آب درآسیای فکرنا امنی انداخته بگونه موضوع  انتخابات را مطرح کرده که گویا انتخابات نباید برگزارشود.انتخابات گره خورده به امنیت است وامنیت ضامن انتخابات، ایشان درنوشته که دربی بی سی گذاشته مساله امنیت را تقریبا منتفی دانسته واین نتیجه را بصورت زیرکانه می خواهد اعلام نماید که انتخابات گره خورده به امنیت متزلزل نمی تواند برگزارشود. وی گزارش نیروهای امنیتی را خلاف واقع ومبالغه آمیزتوصیف کرده بعبارت دیگراینکه نیروهای امنیتی مردم ودولت را اغرا به جهل کرده وگزارشهای غیرواقعی را داده است وی هرگزاین مساله را قبول ندارد که از شش هزار هشتصد چند مرکزرای گیری،تنها دوصد پنجاه نه مرکزنا امن باشد.آقای معنوی نوشته است این آمارامنیتی غیرواقعی ومبالغه آمیزاست اما خود وی نگفته است که آمار واقعی امنیتی چه هست؟ آقای معنوی با این صحبتهای خود می خواهد به یک نحوی وانمود نماید که امنیت نیست پس انتخابات بی معنی باید باشد.نتیجه این می شود که انتخابات که نتایج آن سیاه باشد،بهتراست که برگزارنشود.مضمون اظهارات معنوی که گزارشهای امنیتی انتخابات را غیرواقعی ومبالغه آمیزاعلام داشته،نشان می دهد که ایشان آب به آسیاب فکرغیرانتخاباتی می اندازد واین ماشین را که انتخابات برگزارنشود را تقویه وتغذیه می کند.

 گرچه ایشان درآغازنوشته خود گفته است که انتخابات، اجتناب نا پذیر است ولی مدخل ومخرج نوشته ایشان خیلی متفاوت ارایه شده. دوستی می گفت: آقای معنوی به دنبال این تیوری است که انتخابات برگزارنشود وی می خواهد این نفی را تیوریزه نماید ودقیقا روی نکته ای انگشت گذاشته که پیوند ناگسستنی با انتخابات دارد وآن امنیت است.آقای معنوی می خواهد بگوید امنیت نداریم گزارش نیروهای امنیتی نادرست خلاف واقع ومبالغه آمیزمی باشد.ایشان با این حرفهای خود می خواهد این فکررا تقویه نماید که انتخابات برگزارنشود البته این برداشت من ازصحبتهای وی است من متاسفانه دلایلی زیادی برای سوء نیت اقای معنوی درمورد انتخابات 93 دارم وباکمال تاسف باید بگویم که اصلا وابدا با فکرایشان موافق نستم که هیچی بل بشدت بااین تحلیل مخالف هستم که امنیت را منتفی وگزارشها را نادرست اعلام نماییم.

آقای معنوی کسی است که بشترین ضربه را درقانون انتخابات به نظام مختلط ونقش احزاب وارد کرد آقای معنوی مطابق با سیاستهای حکومت وزارت عدلیه قانون اس.ان.تی.وی را برهمه تحمیل کرد وحالا همین سیستم ،قانون انتخابات شده است این قانون مطابق با فکرمعنوی وحمایت ایشان تدوین وساخته شد واین قانون خواست محوری حکومت بود.حال وقتی که ایشان امنیت را زیرسوال می برد درواقع انتخابات را زیرسوال برده است واین کارنادرست است.دلیل مساله دراین است که حکومت مساله انتخابات را بصورت مجمل دنبال می کند گفته شده" لوخلیه طبعه" باشد اصلا شاید انتخابات را برگزارنکند.شورای همکاری وایتلافهای سیاسی هنوزهم نگران « لویه جرگه» ماه میزان است آنها دربیانیه خود به این نکته اشاره داشت که رییس جمهورهدف پنهانی دارد ومی خواهد لویه جرگه را بخاطرآن برگزارنماید. شورا دربیانیه خود اعلام داشت که هدف باطل کردن انتخابات وحالات اضطراراست.آقای معنوی هدف شان ازبی اعتباردانستن امنیت ودرنتیجه برگزارنشدن انتخابات باید باشد.البته می دانیم که آدمی مثل معنوی حرف شان رابرای رضا خدا تنها نمی زند وی سیاست مداری است که نمی خواهد فقط قربتا الی الله با نظام مختلط قانون انتخابات، مخالفت کرده باشد گفته شده هدف ایشان این است که درحکومت جایگاه رفیعی داشته باشد وی توقع واروزو دارد ومی خواهد به اروزوهایش برسد مقام بلندی را درنظام، احرازنماید این گونه حرفها که امنیت را خدشه داراعلام نماییم هزینه همان هدفها باید باشد.

ب - ارتباط وتعامل خارجی:

مساله دیگری که بازهم تعریف درستی ندارد وخیلی مبهم مانده نحوه ارتباط وتعامل دپلماسی با خارج است حقیقتا ما نمی دانیم که غرب وآمریکا دوستان ومتحدان افغانستان هستند ویا اینکه توطئه گران که می خواهند کشورمارا تجزیه نمایند ونظام ملوک الطوایفی برای ما ایجاد نمایند.حکومت افغانستان دراین اواخراظهارات بسیاربدبینانه نسبت به غرب وآمریکا داشته آقای خرم تاکید دارد که آمریکا وپاکستان درصدد تجزیه افغانستان هستند امریکا وپاکستان نسبت به این موضع گیری، واکنش نشان دادند سفیرآمریکا درکابل گفته های آقای خرم را" مزخرفات" دانست وپاکستان هم گفته که ما هرگزچنین منویات درمورد افغانستان را نداریم.رییس جمهورقراراست درآخرهمین ماه به پاکستان برود وازقبل اعلام واخطارداده شده که اگرپاکستان به خواسته های ما توجه نکند امکان دارد به نتایج معکوسی دست یابیم.خواسته های افغانستان درمساله طالبان به دوامرخلاصه می شود یکی آزادی زندانیان مورد نظر افغانستان ودیگری وادارکردن طالبان درمیزگفتگو با افغانستان.سایرمسایل،الزامات این دومساله باید باشد.هردوموضوع به این صورت حالت رویایی داشته پاکستان به آن صورت که افغانستان دنبال طالبان راه افتاده را قبول ندارد.این کشورطالبان را سرمایه خارجی خود می داند.

 اگردرافغانستان قراراست که مساله طالبان درقالب گفتگوها حل فصل شود،ابتداء جایگاه سیاسی طالبان درنظام افغانستان باید تعریف وروشن شود.شکی وجود ندارد که پاکستان جایگاه مهمی برای طالبان درنظردارد.امری که قبول کردنش خیلی سخت باید باشد.برخی گفته رییس جمهورمی خواهد نقش مهمی برای طالبان قایل شود ایشان خصومتی با طالبان ندارد اما این نکته را فراموش نمی کند که طالبان که مورد علاقه افغانستان وازسیاستهای کابل تبعیت نمایند ونه طالبان که سرمایه وابزاردست پاکستان باشند.بنابراین بنظرمی رسد که گفتگوهای پایان ماه اگوست چندان دست آوردی نخواهد داشت.مقامات افغانستان ازقبل به نتایج معکوس این سفرنیزاشاره کرده اند.تعامل سیاست ودپلماسی ما با چنین چالشهای روبروشده همان گونه که گفته شد مردم نمی دانند که غرب وآمریکا چه نسبت سیاسی را درآینده افغانستان دارند آنها دوستان ومتحدان افغانستان هستند ویا اینکه دوست نیست وبه همین دلیل موافقتنامه امنیتی با آنها به ساده گی امضا نخواهد شد.

قراراست که درماه سپتامبر سالجاری نشست سه جانبه ازنوع هندی افغانی وآمریکایی درحاشیه اجلاس مجمع جهانی برگزارشود این نشست درسطح دو باید برگزارشود زیرا رییس جمهوراحتمالا درمجمع ملل متحد شرکت نمی کند وبجای ایشان وزیرخارجه افغانستان شرکت خواهد کرد.با این وضع نشست سه جانبه افغانستان وهندوستان وآمریکا درحاشیه اجلاس برگزارمی شود وسطح آن «یک» نه بلکه «دو» خواهد بود.ازقبل گفته شده که موضوع گفتگوها افغانستان پس ازسال2014 ونقش هند درتحولات کشوراست.هندوستان راضی نمی شود که سیاست پاکستان درافغانستان،توسعه وتاثیرتعریف نا شده داشته باشد.هند سرمایه گذاری زیادی درافغانستان کرده وامید به آینده خوب، روابط دوستانه با افغانستان دارد.آمریکا هم به نقش هند اذعان دارد ولی مشکل، خصومت بین این دوکشور،کارآمریکا را نیزدشوارساخته که چی کند؟ و بین دوکشورهند وپاکستان که دوست آمریکا هستند ودشمن هم دیگر،چه گونه تعادل وتوازن ایجاد نماید؟.این سخت ترین دپلماسی است که آمریکا باید به پیش ببرد.همین دوهفته قبل آقای جوب آیدن مشاور رییس جمهوراوباما،سفرسه روزه درهند داشت عمده ترین بحثهای سیاسی دوکشورمساله افغانستان پس ازسال 2014 بود.آقای جوب آیدن به هندوستان اطمینان داد ،طالبانی را درگفتگوها نقش می دهد که سه مساله اساسی را قبول داشته باشد یکی قطع رابطه با القاعده دیگری قبول قانون اساسی افغانستان وسوم اینکه دست آورد های مدنی یازده ساله را پذیرفته باشد. خوب این سه شرط اگرقبول شود آن وقت هند می تواند مطمئن باشد که آینده مناسبات وتعامل شان با افغانستان مثبت خواهد بود؟.

افغانستان با این دشواری سیاسی چه باید بکند؟ سوالی که هنوزپاسخی روشنی برای آن ارایه نشده.نزدیکی افغانستان با هند،میزان فاصله با پاکستان را زیاد ترمی کند وازسوی هم نزدیک شدن به پاکستان وقبول خواسته های این کشور،موجب دلسردی هندوستان می شود.این مساله واضح است.عمده ترین چالش دراین مناسبات طالبان است افغانستان باید بگونه رفتارمی داشت که طالبان تاحالا باید تمکین می کرد.ابزارچنین کاری دراختیارافغانستان بود ولی به دلیل همین تعریف نامشخص ورفتارناموزون درسیاست خارجی،ازامکانات وتسهیلات جامعه جهانی استفاده نشد.درحال حاضراوضاع بگونه ای است که غرب وآمریکا،درمساله طالبان بشترین طرف گفتگوهای خود پاکستان را انتخاب کرده این حرف افغانستان درست است که این آمریکا وپاکستان هستند که اجازه دادند تا طالبان به آن صورت نمایندگی شان را درقطرافتتاح نمایند.حکومت افغانستان می توانست با اتخاذ سیاستهای شفاف،دشمن اصلی مردم که گروهای ترورووحشت است را تضعیف نماید ولی این کارصورت نگرفته است.طالبان درحال حاضردرآینده وپس ازسال 2014 عمده ترین چالش امنیتی وسیاسی افغانستان شده.مذاکرات سه جانبه افغانستان،آمریکا وهند ومذاکرات آخرماه اگوست درپاکستان وده ها گفتگوهای دیگر،درمورد طالبان،امنیت، صلح ثبات درکشورباید برگذارشوند تا همه، به یک مخرج مشترک درمورد راه حل دست یافته باشند.تعریف روشن ازهرمساله می تواند ممد راه حلهای اساسی باشد این تعریف را درانتخابات،گفتگوهای صلح وامورامنیتی وسیاست خارجی خود باید داشته باشیم.گاهی به نعل وگاهی به میخ زدن، واقعا خسته کننده است وحکومت را با دشواریهای زیادی روبروکرده ومی کند واین است که تاکید می کنیم که امورباید تعریف شده باشد.