همه در خط مزاری
2 1392
امروز، مراسم سالگرد رهبر شهید استاد مزاری در خیمه لویه جرگه را می دیدم. کسانیکه
سخنرانی می کردند که با گذشت نوزده سال از شهادت استاد مزاری، اولین باری
بود که به نام و یاد استاد مزاری حرف می زدند. کمی متعجب و بعد گفتم خدا را
شکر همه در خط رهبر امده اند
دراین متن با انبوه از سوالات دوستان روبرو شدیم می خواستم نفس سوال و جواب هارا با هم بنویسم ولی موفق نشدم یعنی اینکه وبسایت متن کوپی شده از فیسبوک قبول نکرد.
س : جناب راد منش به سخنرانان هفته گفته به دلیل تاریخی اعتراض داشت و پرسیده است که مرام استاد مزاری چه بود؟
ج : جناب رادمنش سوال تان تفرفه انگیز و خارج از بحث است. صحبت از سالگرد و تاکید روی مرام شهید مزاری است. مرام سیاسی رهبرشهید ،عدالت نفی تبعیض، انتخابات، حقوق زنان و..بود.در مورد انتخابات همه دید گاه رهبر را مطرح و انرا تایید می کنند و این خیلی عالی است.
سوال دیگر این بود که چه اعتراضی است به مراسم لویه جرگه؟
جواب : نمی دانم چرا قابل درک نیست کسانیکه با گذشت 19 سال تازه، حال بهر دلیلی مراسم گرفته است، کاری بدی نکرده اند. همه راه و رسم مزاری یا د آور شود ، واقعا کاری خوبی است..
پرسش دیگر این بود که چرا آقایان محقق و خلیلی تو جهی به مرقد مزاری ندارند؟
ج : این حرف، منطقی است بارگاه و مرقد استاد مزاری باید ساخته شود. هیچ تعللی در این خصوص موجه نیست. ولی می دانید که در این کشور، فرهنگ احیای میراث گذشته گان و جود ندارد. بهترین نماد های فرهنگی ما رو به ویرانی است. خانه مولانا در بلخ منار جام، ده ها و صدها اثر متعلق به بزرگان در حال ویران شدن است . مرقد رهبر نباید چنین شود. این حرف درست است.
سوال بعدی این بود که شما مزاری را برای رسیدن به قدرت تان، علم کرده اید
ج : مزاری خود یک رهبرو مرام سیاسی داشت ما هدف شان را تعقیب می کنم اگر قدرت داشته باشیم بهتر می توانیم، خواسته هایش را تحقق ببخشیم.
پرسش دیگر به این صورت طرح شد که چرا خود تان را تیکه دار مزاری ساخته اید؟
ج : کسی مانع از برگزاری نشده و نمی شود هر کس می تواند تیکه دار سالگرد شهید مزاری شود، این خیلی عالی است.تیکه دار هرچه بشتر و بهتر.
سوال تلخ دیگر این بود که شما چرا از کسانی دعوت می کنید که در ما جرای شهادت مزاری به یک نحوی دخیل بوده است؟
ج : کسانی را که شما هدف گرفته اید، سالها در مراسم سالگرد ، اشتراک و سخنرانی دا شته اند ولی برای اولین بار امسال با گذشت 19 سال، کسانی را دیدیم که سخنرانی و راه ورسم استاد مزاری را تایید می کردند. خوب این جالب است که همه در خط مزاری باشند و راه رسم وی را تایید نمایند و خاطره شان را زنده نگهدارند.
نوزده همین سالگرد به این صورت برگزار شد.
باز خواننده دیگر به صورت مکرر پرسیده است که چرا در هفته گذشته افرادی سخنرانی کرد که در زمان استاد مزاری با ایشان می جنگید؟
ج : جناب فطرت کسانیکه در هفته گذشت در مراسم رهبر شهید، شرکت و سخنرانی کردند، سالها است که همین کار را کرده اند. اما صحبت سر تازه کار ها و تازه وارد ها است که با گذشت 19 سال حالا مراسم گرفته اند. گفته باشم مخالفتی در کار نیست کاری خوبی کرده خدا خیر شان دهد. همه در سالگرد رهبر شهید یاد و خاطره اش را گرامی دارد، چه عمل بهتر از این را میتوان پیدا کرد.
خواننده دیگر ما با کنایه و طعنه گفت: شما یا اصلاحات و همگرایی و یا مرگ را دنبال می کنید و من هم قبول دارم
ج : تشکر که شما هم اصلاحات و همگرایی و هم مرگ را قبول کرده اید. خدا کند که مثل سایر اعضای تیم اصلاحات و همگرایی تو سط دشمنان مردم به شهادت نرسید ما را ضی به مرگ هیچ کسی و شما نستیم الهی که صد ساله شوی.
جناب حبیب پرسیده بود که مرام شهید مزاری مجموعه از مسایل عام است که هرکسی آن را از آدم تا خاتم قبول دارد؟
جناب حبیب من با شما صد در صد موافق هستم. یگانه منطق تفاوت این است که کسانی تنها، حرف می زنند و در عمل کاری نمی کنند ولی استاد مزاری در عمل و با امضای خون خود همان آرمانها را دنبال می کرد. تفاوت زیادی است بین حرف و عمل. مگر نه.
22 حوت
زمان و تاریخ را فراموش نکنیم. زمان سوگند خداوند است" والعصر".
22
حوت، زمان سالگرد رهبر شهید استاد مزاری است. دو قرایت را داریم یکی تجلیل
و تعظیم همراه با استفاده های سیاسی و تبلیغاتی بخصوص سال انتخابات و
دیگری ایجاد نهاد های فرهنگی و تحقیقی. ترجیحات با منطق دوم است ولی قرایت
اول و سنت تعظیم را همیشه داشته ایم و جز از فرهنگ مردم ما بوده است. در دو
سال اخیر اقایان محقق و خلیلی به دلایل حکومتی و غیر حکومتی، مراسم سالگرد
را جدا و در زمانهای متفاوت گرفته اند. من البته ان را طبیعی و رقابت مثبت
در تجلیل می دانم اما کسانی هستند که به شدت با چنین تجلیل و تقلید و
رقابت مخالفت کرده اند. استاد خلیلی می گوید تدارک زیادی گرفته بودم ولی
بدی هوا مانع ان شد. این یعنی رقابت. در این میان شما چه نظر دارید؟
من امروز کامنت های دوستانی که سر شان به کلاه شان می ارزد را می خواندم، از جمله نوشته آقای یعقوب یسنا در مورد، تجلیل از استاد مزاری را دیدم. آقای یسنا به شدت از رقابت آقایان محقق و خلیلی، گله مند بود وی استاد مزاری را که ابزار رقابت بین دو نفر شده را به شدت، نکوهش می کرد. تو صیه یسنا این است که بجای رقابت، برای شهید مزاری نهاد های معتبرعلمی و تحقیقی ساخته شود. من البته در مورد نظر ایشان و نوشته های از این دست، نظری دارم که بعدا نوشته خواهیم کرد.
ریشه رقابت ها، بر می گردد به گرایشات سیاسی، شکی نیست که رهبران سیاسی متاثر از این گرایشات سیاسی شده و حتا این مساله را برخلاف خواست مردم شان در مراسم سالگرد رهبر شهید هم نتوانستند، حل نمایند دو سال است که مراسم توام با رقابت سیاسی، بصورت جدا گانه برگزار می شود.
دو نفر
در بخش خصوصی، پیام های زیادی در یافت کرده ام. دوستان در این پیام ها مقایسه کرده اند بین مراسم امروز آقای خلیلی و مراسم گذشته آقای محقق، آنها به تفاوت بیین و آشکاری دست یافته اند، البته شکی نیست که تفاوت دو مراسم انکار نا پذیر است. حرف اصلی و اعتراض محوری شان این است که رهبر شهید و سیله دست "دو نفر" قرار قرار گرفته و هرکدام ، استاد مزاری را در لین که خود شان، کار می کند، به همان طرف می کشاند. خوب این از طبیعت انسانهای بزرگ است که، ما دنباله رو ها همین کار ها را می کنیم.
پرسیده شده که چه بار مثبتی در رقابت محقق و خلیلی و جود دارد که ندارد
شکی
نیست همان گونه که اشاره کرده ام ، درمراسم رهبر شهید، رقابت بین دو نفر
آقایان محقق و خلیلی به دلیل سیاسی، ایجاد شده است. بار " مثبت" آن اگر
قبول داشته باشیم، این است که بشترین و متنوع ترین تجلیل و یاد اوری از
مزاری، صورت می گیرد، شما نگاه کنید، کسانی با گذشت 19 سال تازه به کاروان
خطبه و خطابه در مدح شهید مزاری،پیوسته اند. اما من گفتم که ترجیحات من،
تاسیس بنیادهای فکری برای رهبر شهید است. حوزه احساسات و عواطف با حوزه
تحقیق و تفکر در اندیشه شهید مزاری، فرق دارد.
گفته شده که خانم سرابی، چطور می تواند، رقیب دو نفر باشد؟
من با دوستان موافق هستم ، هیچ کسی در رقابت به پای دو نفر آقایان محقق و خلیلی نمی رسد. خانم سرابی، و چندین شخصیت دیگر، تازه به میدان تجلیل و تمجید از استاد مزاری وارد شده اند. این درست است ولی باز هم سخن محوری ، همان رقابت دو نفر است. البته در یک ارزیابی عمیق که کی بشتر، تقصیر دارد و چرا مراسم رهبر شهید، یک جا گرفته نمی شود را در یک تحلیل در موقعش می نویسم. تمایلات و اختلافات سیاسی درست و منطقی اما و جوه مشترک از جمله شهید مزاری،را هم داریم و نباید، محورهای مشترک، قربانی، دیدگاه های متفاوت شود.مراسم را می توان یک جا گرفت و هیچ آب از آب تکان نمی خورد ولی نمی گیرد، کسی تحمیل هم نمی تواند. مراسم گرفته می شود و مردم هم جمع می شود
برخی هم رقابت آقایان محقق و خلیلی را تعبیر به خیانت و نفاق اجتماعی کرده اند
برداشت جناب محسنی، اشاره به همان رقابت مثبت را نشان می دهد و بشترین یاد آوری، از رهبر شهید در تکثر مراسم ها، صورت می گیرد، حالا همه در 22 حوت به یک نحوی می خواهد ، خود را قرین به مزاری نمایند اما همان گونه که اشاره کردم افکار عمومی با چنین رقابت ها در مراسم سالگرد رهبر شهید موافق نستند. مردم می گویند: مراسم رهبر شهید به عنوان اساس مشترک ، یک جا گرفته شود. مزاری نماد وحدت مردم ما است این حرف بکلی درست است. ولی همان گونه که گفتم رقابت به دلایلی سیاسی، مانع از برگزاری مراسم در یک زمان شده است....
