بازیگران اصلی نمایان می شوند

بازیگران اصلی نمایان می شوند

تا بحال این گونه وا نمود می شد که رقیب اصلی دا کتر عبدالله، اقای اشرف غنی احمد زی باشد اما حالا تقریبا محرز شده که رقیب اصلی زلمی رسول می شود. امشب دو چهره سر شناس از دو تیم اقایان صیقل و وحید عمر باهم میز گفتگو داشتند. هر کدام به پایگاه های اصلی طرف دیگر اشاره و حمله داشت. اقای صیقل ازتیم دا کتر عبدالله با کمی احتیاط گفت که ارا شما تخیلی خواهد بود و این رای تقلبی و تخیلی را حکومت در گذشته سازماندهی کرده و در انتخابات پیش رو هم خواهد داشت. اقای وحید عمر می گفت رای های تقلبی توسط کسانی جمع می شوند که حالا در کنار داکتر عبدالله و اشرف غنی احمد زی قرار گرفته اند. مباحثات دو نفر بسیار جدی و عریان مطرح شد و بر خلاف شب گذشته، مجری هم سوالاتش شفاف و چالشی بود

مراکز تخیلی و کارتهای تقلبی

همان گونه که اشاره شد. اعضای دو ستاد به نکات مهمی اشاره داشتند. مقایسه ای دو انتخابات و شباهت های آن، ما را به این نکته واقف می سازد که مراکز رای دهی تخیلی و کارتهای تقلبی در انتخابات 88، عامل اصلی تقلب در انتخابات شناخته شده است. مراکز تخیلی به این معنا که در مناطق نا امن، بجای سایت های واقعی ، صندوق های تخیلی و واهی، گذاشته می شود. صندوق ها از این مناطق بنام رای مردم پر می شود. در حالیکه اصلا سایت و صندوق واقعیت نداشته است.در این جا چند کار اساسی صورت گرفته است. جاعل و متقلب در این حوزه ها، حضور داشته که گفته شده متقلبان همان ماموران دولتی با همکاری اعضای کمیسیون،می باشند. در انتخابات گذشته مبنای تقلب همین صندوق ها و رای های خیالی بود. عامل دوم در تقلب در حوزه های تخیلی، توزیع بی رویه و یا چاپ و جعل کارتهای تقلبی است. این کارتها به صورت انبوهی در اختیار، متنفذان محلی که برای گرفتن پول این کار ها را انجام می دهند، گذاشته شده و آنها در ازاء پول، معاملات شان را انجام می دهند. گذشته این از این دو مساله، که بن و اساس تقلب را ساخته، مساله سومی هم در ایجاد تقلب دخالت دارد. آقای صیقل عضو ستاد داکتر عبدالله به این موضوع اشاره داشت و آن موضوع رای نیابتی است. دیده شده که در ولایاتی جنوبی و شرقی، این مردان است که بجای زنان رای رای می دهند.

این سه عنصر اساسی : مراکزی تخیلی، کارتهای تقلبی و رای نیابتی، اساس ، انتخابات پر از تقلب را شکل می دهد. آقای صیقل به صورت کنایه و گاهی صریح ، تیم زلمی رسول را متهم به استفاده از همین رویه کرد وی ابتداء تیم داکتر زلمی رسول را به صورت واضحی یک تیم حکومتی اعلام داشت و بعد به این مساله پرداخت که حکومت همان رویه که در انتخابات 88 بکار گرفت، در انتخابات 93 از همان اسلوب و شیوه ها کار می گیرد. نتیجه اینکه تیم زلمی رسول با رای تقلبی، در انتخابات پیروز شده است. اما استدلال وحید عمر به گونه دیگری طراحی شد. وی می گفت: انتخابات گذشته با حضور چهره ها و احزاب سیاسی، درکنار رییس جمهور کرزی، سازماندهی شد و این همه جعل و تقلب که گفته می شود صورت گرفت که گرفته است، این تقلبات با فی صدیهای همراه بود. یعنی اینکه هم در تیم انتخاباتی حامد کرزی و هم در تیم انتخاباتی داکترعبدالله، تقلب صورت گرفت اما تفاوت فی صدی تقلب برمی گردد به میزان بالا و پایین بودن رای. رای آقای کرزی زیاد بود، و طبعا تقلبات هم زیاد تر، دیده می شد و رای داکتر عبدالله کم به این صورت، امار تقلب کم تر، داده شد.

وی به یک نحوی به صورت کنایه به این مساله اشاره داشت که بانکهای رای که در گذشته درکنار رییس جمهور کرزی قرار داشت حالا درکنار اشرف غنی و داکتر عبد الله رفته اند. یعنی اینکه تقلب در جبهه بانکهای رای که ما نداریم، قرار دارد. آقای وحید عمر مغالطه ای جالبی را ، راه انداخت و آقای صیقل گفت: که ایشان با کلمات بازی و مثل کسیکه در کلاس درس، خوب تمرین کرده باشد، حرف می زند. گفتگوی دو عضو ستاد، خیلی صریح و پوست کنده، انجام شد که تاکنون چنین چیزی را نداشتیم. آقای صیقل مبنا های اصلی جعل و تقلب را در ابتدا به درستی طرح کرد و لی در تقویت و تغذیه این مبانی، خوب نپرداخت. در حالیکه همه کار شناسان گفته اند که قاعده های جعل و تقلب را باید، شناسایی کرد. پایه های تقلب همان سه عنصر اساسی، "مراکز تخیلی، کارتهای تقلبی، و رای نیابتی" است. این مساله هیچ ربطی به چهره ها و بانکهای رای ندارند. احزاب و چهره های تاثیرگذار، رای خود را دارند. جعل و تقلب با هجوم مردم و در مناطق، رای مردم ، صورت نمی گیرد. درجای رای و حضور مردم، و جود داشته باشد ، دیگر زمینه برای جعل و تقلب باقی نمی ماند، فضای خالی، سبب می گردد که صندوقها، به گونه تقلبی پر شود.

نقش حکومت و اعضای کمیسیونها

در همین مناظره گفته شد که کار جعل را ماموران حکومت، برنامه ریزی می کنند. تفاوت دو دید گاه در این بود که آقای صیقل عضو ستاد انتخابات دکتور عبدالله به عوامل حکومتی و کمیسیون مستقل انتخابات، اشاره داشت اما آقای وحید عمر، کثرت تقلبات را برمی گردان به بانکهای رای. این مساله وا ضح است که تقلب و جعل انتخاباتی، متقلب و جاعل دارد. این جاعلان و متقلبان از مریخ وارد انتخابات افغانستان نمی شوند، این متقلبان در متن ساختار و سیستم و جود دارند. شکی نیست که انتخابات تو سط حکومت برگزار می شود این حکومت است که امر عملیاتی شدن انتخابات را به پیش می برد. در کنار حکومت کمیسیون مستقل انتخابات، نقش اساسی و کلیدی را دارد. دراین صورت ماموران حکومت می توانند، بین تیم ها تقسیم شوند. یعنی اینکه ماموران حکومتی هم می توانند، طرفدار تیم حکومتی باشند و هم می توانند حامی تیم های مخالف حکومت باشند. این حرف درست است همه تیم ها در حکومت نفوذ دارند. و رییس جمهور، هم  در مراسم افتتاح پارلمان گفت که همه نامزدان در حکومت افراد خود را دارند که داردند.

اما نکته اساسی در این است که ماموران حکومتی، والیها و ولسوالها، نیروهای امنیتی و کمیسیون های انتخاباتی، بشترین حرف شنوی را از کی دارند؟، مسلما آنها به دلیل اینکه با امضای شخص رییس جمهور تعیین شده و منافع خود را در حکومت و سیاست حکومت می دانند، بشترین تاثیرپذیری را از خود رییس جمهور و حکومت باید داشته باشند. خیلی اندک خواهد بود که والی حکومت به جای حمایت از سیاست حکومت که منافعش به آن گره خورده، به حرف یک نامزد، اپوزیسیون گوش دهد. شکی نیست که تفاوت تاثیر پذیری ماموران حکومتی از مقامات سطح اول حکومتی و یا تیم های اپوزیسیون ، بسیار زیاد است. اقای و حید عمر در مورد تیم خود نمی تواند خود را تبریه از حمایت و منابع جعل و تقلب نماید. البته این حرف در صور تی معنا دارد که ثابت شود تیم زلمی رسول از سوی حکومت، حمایت می شود. خلاصه کلام اینکه تیم های حکومتی حال هرکه باشد، می توانند، بشترین سوء استفاده را در انتخابات 93 ازسه منبع خطرناک که برشمردیم، جعل و تقلب،داشته باشند.