آخرین اظهارات و سخنرانی رییس جمهورکرزی درپارلمان افغانستان

آخرین اظهارات و سخنرانی رییس جمهورکرزی درپارلمان افغانستان

رییس جمهور درحال سخنرانی در پارلمان افغانستان می باشد. این آخرین سخنرانی رییس جمهور در پارلمان کشوراست. درمورد دیدگاه های رییس جمهور، مطلب جداگانه ای می نویسم، اما آنچه که تا به حال ایشان گفته است برای ما جالب می باشد. چند نکته اساسی را ایشان تا بحال مطرح کرده. رییس جمهور در اول سخنرانی خود، اشاراتی داشت به آزادی بیان  که به گفته ای ایشان این آزادی بی نظیرو دست آورد حکومت شان دراین سالها بوده است. نکته دیگری که به آن اشاره کرد این بود که آن بخش از طالبان که طرف دار صلح در افغانستان هستند، آنها برادران و شهیدان راه صلح می باشند ایشان تاکید کرد که متاسفانه این بخش از طالبان صلح طلب یا کشته و یا زندانی می شوند. رییس جمهور در مورد امضای موافقت نامه امنیتی به همان موضع گیری قبلی خود تاکید داشت که امضای سند باید، صلح را درافغانستان، تامین نماید ما سندی را امضا می کنیم که این خواست بر آورده  شود. رییس جمهور در مورد انتخابات 93 به مساله بی طرفی حکومت تاکید کرد و خواهان انتخابات شفاف در افغانستان شد. تفصیل و تحلیل سخنرانی رییس جمهورکرزی را در محورهای زیر قابل بررسی می باشد. محورهای اصلی سخنان ایشان این بود:

الف : تجلیل از آزادی بیان.

ب : انتقاد از سیاستهای آمریکا و پاکستان.

ج : صلح با بخشهای از طالبان افغانی که شهید و یا زندانی شده اند

د : سند همکاری درصورت امضا می شود که صلح را تامین نماید.

ه : انتخابات شفاف و حکومت مداخله نمی کند.

 آزادی بیان:

محورهای اصلی سخنان رییس جمهور کرزی همین ها بود، این موضوعات در ذات خود امری تازه ای نیست . ازادی بیان انصافا در تاریخ افغانستان بی نظیر بود و هیچ کسی نمی تواند این پدیده ای بی نظیر در تاریخ افغانستان را انکار نماید. این دست آورد بزرگی دوران ریاست جمهوری کرزی می باشد. امروز پس از سخنرانی رییس جمهور کرزی من این مساله را با دوستان مطرح کردم. دید گاه های متفاوتی ابراز شد. یکی از دو ستان به این مو ضوع اشاره داشت و می گفت: هر انچه درعرصه آزادی بیان صورت گرفته، تا حد زیادی بر می گردد به حضور جامعه بین المللی. غرب به مساله آزادی بیان و رسانه ها، تو جه و تاکیدات زیادی دارد و به همین علت از ازادی بیان در افغانستان به صور قاطع ، حمایت می کرد. رشد بی سابقه نشرات تصویری، صوتی و انتشار روز نامه های گوناگون حاصل، حضور جامعه جهانی در افغانستان می باشد. اگر جامعه جهانی در افغانستان حضور نمی داشت و شما فیصله های بن را بدون حضور جامعه جهانی می خواستید در افغانستان تطبیق نمایید، در آن صورت تردیدی وچود نداشت که حکومت افغانستان، تحمل این همه آزادی را نداشت .

وی این گونه استدلال می کرد که رکن اساسی و عمده حکومت را رهبران جهادی، تشکیل می داد. رهبران جهادی که ارزشهای اعتقادی خود را به حراج نمی گذاشت. کاری که رسانه ها بخصوص تلویزیونها انجام می دهد، هرگز تطابق با خواسته ها و ارزشهای جهادی را ندارد و سازگاری هم  ندارد و لی با این همه باز هم این آزادی که رییس جمهور به آن اشاره کرد را داشته ایم وی می گفت:  استاد سیاف و خیلی از مقامات دولتی، معاونان رییس جمهور، رسانه از نوع خود را در افغانستان اجازه می داد. اما علیرغم خواسته های رهبران و مقامات تاثیر گذار در حکومت افغانستان نشریات افغانستان بسیار، ازادانه به کارهای شان در طی این دوازده سال ادامه داده است. وی عامل اصلی، رونق رسانه را، حضور جامعه جهانی می دانیست.

البته منطق وی قابل رد نیست ولی ظرفیت و حو صله مندی رییس جمهور هم تاثیرات خاصی خود را باید داشته باشد  کسی نمی تواند،  منکر ظرفیت و حوصله مندی رییس جمهور شد. نتیجه اینکه دست آورد در عرصه مطبوعات باید، یک محصول مشترک و دست آورد جمعی باشد و لی در هرجال این مساله یکی از افتخارات دوران حکومت رییس جمهور کرزی می باشد. رییس جمهور امروز به این مساله اشاره کرد و آن را یکی از افتخارات و دست آورد های حکو.مت خود در پارلمان اعلام داشت.

مصالحه با طالبان و امضای سند همکاری

مساله دیگری که در آخرین سخنرانی رییس جمهور، می توان به آن اشاره کرد و آن این است که رییس جمهور درمورد مصالحه با طالبان، موضع گذشته خود را مورد تاکید قرار داد و گفت رسانه و دیگران انتقاد زیادی کرده ولی باید بگویم که: بخشهای از طالبان طرف دار صلح هستند. رییس جمهور در این خصوص از ملا آغاجان معتصم نام گرفت. رییس جمهور به این مساله اشاره داشت که جماعتهای از طالبان افغانی، طرف دار صلح می باشند و لی با کمال تاسف این بخش از طالبان که در افغانستان صلح را می خواهند، شهید و یا زندانی می شوند. رییس جمهور با صراحت اعلام داشت که اینها برادران ما هستند و تعداد از آنها، به شهادت رسیده اند. این  صراحت در مورد طالبان، ممکن است که باعث نقد های زیادی شود. زیرا مردم و افکار عمومی تفکیک بین طالبان را ندارند و بار ها گفته شده که طالبان خوب و بد نداریم .طالب، طالب است.

آنها اگر خواسته باشند خوب باشند،  هروقت که بخواهند، سلاح شان را به زمین بگذارند هم از سوی مردم و هم از جانب حکومت مورد احترام بوده اند. تعداد زیادی از مقامات طالبان، که در جنگ نستند، هیچ کسی به آنها کاری نداشته و حکومت افغانستان هم عزت شان را داشته است. طالبان که دوازده سال جنگیده و حالا هم اگر بخواهند، صلح نمایند، کسی با آنها مشکلی ندارد. اما رییس جمهور به طالبانی برادر گفته که آنها می جنگند و درست بعد از کشتار آنها ، رییس جمهور درعزای قربانیان طالبان رفته و گفته است که طالب برادر ، دست از جنگ بکشید،انتقاد این است که  قاتل  برادر نمی تواند باشد. آقای اسپنتا طالبان را قاتل اعلام می کند اما رییس جمهور برادر می گوید. استنباط از سخنان رییس جمهور این است که طالبان به دو بخش خوب و بد باید تقسیم شود . امروز رییس جمهور این بخش از طالبان را برادر و کشته شده های شان را شهید اعلام داشت.

رییس جمهور دراین سخنرانی به مساله توافق نامه امنیتی نیز اشاراتی داشت. ایشان گفت: توافق نامه امنیتی درصور تی امضا می شود که صلح در افغانستان، تضمین شود. ایشان در مورد تایید لویه جرگه هم این حرف را قبول نداشت که لویه جرگه امضای سند همکاری را تایید کرده باشد. رییس جمهور گفت که لویه جرگه هم شروط و ملاحظاتی داشت و با ملاحظه نظرات لویه جرگه مشورتی من این شروط را در میان گذاشته ام. یعنی اینکه شروط که رییس جمهور وضع کرده گویا ریشه در لویه جرگه دارد این حرف تازه ای بود که تا بحال نشنیده بودیم که لویه جرگه شروطی برای امضای موافقتنامه را داشته است ولی رییس جمهور امروز در سخنرانی خود ریشه های شروط خود را به لویه جرگه مشورتی، ارجاع داد. و این حرف تازه ای بود که در سخنرانی پارلمان مطرح شد.

انتخابات و عدم مداخله ای خارجیها

رییس جمهو ر دریک بخش از صحبتهای خود به انتخابات اشاره داشت و گفت که انتخابات پیش رو برگزار می شود و نامزدان محترم هر کدام شان در حکومت نفر دارد. رییس جمهور در مساله انتخابات خطاب به خارجیها گفت که آنها نباید در مساله انتخابات مداخله نمایند. مداخله خارجیها در انتخابات عواقبی خوبی ندارد. مضمون سخنان رییس جمهور نشان می دهد که ایشان در مساله انتخابات نگران مداخله خارجیها است و به خارجیها اخطار داد. گذشته از مساله خارجیها که لحن رییس جمهور خیلی تند در مورد مداخله و یک نوع اخطار بود، به بی طرفی حکومت اشاره داشت. رییس جمهور در سخنرانی خود اطمینان داد که حکومت در انتخابات دخالت نمی کند و نباید دخالت نماید. ایشان تاکید داشت که انتخابات به گونه ای شفاف برگزار می شود و حکومت در انتخابات دخالت نمی کند. همان گونه که اشاره شد رییس جمهور گفتت نامزدان همه شان در حکومت ، نفر دارند. یعنی اینکه تنها تیم انتخابات طرف دار حکومت متهم نمی شود که در حکومت طرف دار داشته باشد.

رییس جمهور به یک نحوی اذعان داشت که حکومت تنها  متهم به حمایت از تیم انتخاباتی مرتبط به حکومت نمی تواند شود، دیگران هم نفر دارند به این معنا که آنها هم می تواند متهم باشد که از امکانات و تسهیلات حکومتی به دلیل داشتن عوامل در حکومت استفاده کرده اند. اینها نکات جالب و قابل دقت در سخنرانی رییس جمهور می تواند شمرده شود. ایشان نوید یک انتخابات شفاف را داد و گفت: سال دیگر اگر مرا دعوت کردید در پارلمان شما به عنوان مهمان شرکت می کنم.

سخنرانی امروز رییس جمهور به یک معنا خدا حافظی با قدرت بود. و به نکات که اشاره کردم به آنها به گونه ای پرداخت که  فردا هر گونه تو جیهات را داشته باشد. در تقلب تنها کسی نمی تواند یخن حکومت را بگیرد، تیم انتخاباتی طرفدار حکومت را متهم نماید دیگران هم می تواند زیر سوال برود دلیل آن هم این است که آنها هم در درون حکومت عوامل داشته اند. حکومت مداخله نمی کند خارجیها هم نباید مداخله داشته باشد. سند همکاری امنیتی تنها با تضمین صلح امضا می شود، شروط ما همان ملاحظات لویه جرگه مشورتی است. مصالحه با بخشهای از طالبان که برادران ما هستند، جریان دارد و متاسفان آنها توسط همسایه ما ، یا زندانی و یا به شهادت رسیده اند. آنها برادران ما هستند. آزادی بیان از افتخارات حکومت افغانستان در طی این دوازده سال بوده است. این ها مفاهیم و نکاتی است که در سخنرانی پارلمانی رییس جمهور کرزی به آنها اشاره شد.

کشاکش

کشاکش

کشاکش همان جدال است و این جدال برخلاف مصالح مردم ادامه دارد. آمریکا ماه اگوست را را ضرب الاجل برای امضای موافقت نامه تعیین کرده  یعنی اینکه موافقتنامه را رییس جمهور کرزی امضا نمی کند . نامزدان، تماما امضای سند را به نفع مردم افغانستان اعلام کرده اند. امروز داکر عبدالله عبد الله نامزد پیشتاز انتخابات گفت: سند را امضا می کند. برخی می گویند امضای قطعی است و عده گفته اند اعتباری به صحبت های نامزدان نیست و هیچ چیز قطعی نیست . با این وضع چه گونه می توان حد س گمانها را دراین خصوص مورد کنکاش قرار داد.

چرا همه نامزدان تاکید به امضای موافقت نامه و رییس جمهورکرزی استنکاف دارد:

اصولا چند مولفه اساسی را می توان در استنکاف رییس جمهورکرزی و تایید نامز دان بر شمرد. آنچه که مربوط به رییس جمهورکرزی می شود خیلی واضح است. رییس جمهور دور نهایی و پایانی حکومتش می باشد. صاحب نظران به این باورهستند که اگر چنانچه دور اول ایشان می بود، قطعا چنین موضع گیری که حالا دارد را نمی داشت. رییس جمهور درحال حاضر، کم تر به آمریکا و بشتر به مسایل داخلی و منطقه ای فکر می کند. ایشان طبعا شرایط و مطالباتی از آمریکا را داشت ولی به و جوه مشترک با آمریکا درمورد خواسته های شان نرسید. رییس جمهور ثابت کرد که کسی نیست که دربرابر خواسته های خود در برابر آمریکا، کوتاه بیاید. مساله امضای موافقت نامه که تبدیل به خواست ملی ، منطقه ای و بین المللی شده است و آمریکا بسیار پا فشاری دارد که این سند امضا شود ولی رییس جمهور زیر بار این مساله نرفت و ظاهرا نمی رود و آن را یک نوع فشار، برای خود می داند و گفته است که چنین فشاری را قبول ندارد.

 آگاهان می گویند: بحث موافقت نامه در زمان رییس جمهورکرزی، امر خاتمه یافته و مساله ای است که منتفی شده است. خود رییس جمهورکرزی و مقامات آمریکا ، مکررا به این مساله اشاره کرده اند که امضای سند می ماند برای رییس جمهور بعدی. اما نامزدان ریاست جمهور سال 93 تماما به این نکته تاکید دارند که اولین کارشان امضای موافقتنامه امنیتی و دفاعی است. همان گونه که اشاره کردم عوامل و مولفه های دخیل دراین موضع گیری را، باید شناسایی کرد. نامزدان مقام ریاست جمهوری به چند عامل تاثیرگذار در موضع گیری شان را مد نظر دارند.

اول: مردم و خواست مردم است.

مردم افغانستان ثابت کردند و همه نظر سنجیها این را نشان می دهد که مردم طرف دار بدون چون و چرای، امضای موافقتنامه امنیتی و دفاعی می باشند. مردم پیامد های رد این سند را بخوبی می دانند. جدی ترین پیامد آن باز گشت طالبان و القاعده را دانسته اند. زیرا وقتیکه جامعه جهانی در افغانستان نباشد و کمک های شان به مردم و دولت افغانستان نرسد و رابطه شان با دولت افغانستان از نوع رابطه عراق و آمریکا باشد در آن صورت شک نداشته باشیم که با این همسایه های که افغانستان دارد، باز گشت القاعده و طالبان جدی نباشد. اینکه مقامات نظامی آمریکا وآقای دانفورد، می گوید خطر بازگشت القاعده جدی است این حرف واقعا جدی است.

 بازگشت طالبان یعنی باز گشت القاعده و تکرار همان وقایع دهه نود. مردم به این پیامد ها اذعان دارند و طرف دار هرچه عاجل برای امضای سند همکاریهای امنیتی و دفاعی هستند. نامزدان که از مردم رای می خواهند باید، اولین حرف ها و شعارهای شان این باشد که سند همکاری امنیتی و دفاعی را در اولین روزهای ریاست جمهوری خود امضا می کند و آنها تماما به مردم این اطمینان را داده اند. برخی می گویند: نامزدانی که به این مساله اعتقاد ندارند و از حضور جامعه جهانی و آمریکا، بارها به بدی یاد کرده اند ولی حالا با صراحت می گویند که امضای سند به نفع مردم افغانستان است و امضا می کنند.این موضع گیری، ناشی از همان خواست و فشار مردم افغانستان است.

دوم : نیاز مبرم افغانستان به کمکها و نبود بدیل برای غرب و آمریکا

همه می دانند که افغانستان درحال حاضر و شاید هم سالهای سال نیاز به کمک خارجی داشته باشد. امروز صدیق صدیقی سخنگوی وزارت داخله می گفت نیروهای امنیتی کشور به کمکهای وعده شده شیکاگو نیاز دارد. یعنی اینکه بدون اهدای کمکهای چهار میلیارد و یک صد میلیون دالری غرب و آمریکا نمی توانند ، روی پای خود باستد. ارتش و پولیس افغانستان وعرصه های دیگرزندگی مردم ، بالای نود درصد، متاثر از کمکهای جامعه جهانی و آمریکا می باشد و هیچ بدیلی برای این مساله وجود ندارد. تعهدات توکیو و شیکاگو، در سال چیزی درحدود هشت میلیارد دالر کمک به مردم افغانستان درنظر گرفته شده است.

 نامزدان ریاست جمهوری می دانند که بدون کمک جامعه جهانی نمی توانند، مدیریت نظام سیاسی شان را به پیش ببرند. جامعه به شدت فقیر و نیازمند چه گونه قادر است بدون کمکهای بین المللی به پای خود باستد. مخالفان حکومت همواره به این مساله انتقاد کرده و گفته اند که این همه ریخت پاش های حکومت رییس جمهورکرزی، از کجا می شود. حتا آنها به کمکهای اشاره دارند که دفتر رییس جمهورکرزی از بیرون دریافت می کرده است. ریخت پاش های دولت ناشی از وصول کمکهای جامعه جهانی بود. مردم افغانستان این گونه پول ها را ندارد. فساد در افغانستان باز برمی گردد به همین کمکهای جامعه جهانی این حرف رییس جمهور درست است که یکی از عوامل فساد و یا جدی ترین عامل، پولهای خارجی و قراردادیهای مختلط افغانی و خارجی بوده است. پول به افغانستان در طی این ده سال واریز شد و حکومت افغانستان، سالهای طلایی را داشت و به دلیل فساد، کاری چندانی برای فقر زدایی و رفع آلام و مصیبتهای مردم نشد.

نامزدان ریاست جمهوری می دانند که وضع زندگی و بودجه از چه قرار است. زندگی مردم، اردو و پولیس ، بستگی تام به کمکهای بین المللی دارد و هیچ بدیلی برای این گونه کمکها وجود ندارد. تمام کمکها هم گره خورده است به امضای سند همکاریهای امنیتی و دفاعی و به همین خاطر همه شان با صراحت اعلام می کنند که اولین کارهای شان امضای موافقت نامه امنیتی می باشند.

سوم : عوامل منطقه ای و بین المللی

عوامل منطقه ای به این گونه قابل شرح است که کشورهای پیرامونی افغانستان به شمول ایران و پاکستان در عمق نگاه شان به این مساله می اندیشند که تروریزم خطر و تهدید امنیتی کلان برای شان است. تروریزم خدا ناشناس و بدون مرز، منافع همه را تهدید می کند. افغانستان، بستر و سرزمین تروریستها، پس از خروج کامل نیروهای غربی می شود و به نحوی تاریخ دهه نود و تجربه عراق در افغانستان به صورت مضاعف تکرار خواهد شد.  تهدیدات امنیتی را که تروریستها برای شان  به وجود می آورد، آنها اعتقاد دارند که موضع مخالفت افغانستان پاسخ مناسب برای منافع ملی افغانستان و کشورهای شان نمی باشد.

 تمامی کشورهای منطقه به شمول دو کشور تاثیرگذار در امور افغانستان  از خطرتروریزم در هراس هستند. گروهای مثل جیش العدل در بلو چستان ایران گروهای افراطی که هر روز در پاکستان، آدم می کشند، با خروج کامل نیروهای بین المللی، ابعاد همکاری آنها با دیگر تروریستها، بشتر و بهتر خواهد شد. حضور جامعه جهانی در افغانستان تاحدی می تواند، به نفع منافع امنیتی کشورهای منطقه هم باشد. و به همین دلیل است که رهبران تمام کشورهای منطقه از رییس جمهورکرزی خواسته اند که سند همکاری امنیتی و دفاعی را امضا نماید.

 نکته مهم هم این است که دوری جامعه جهانی از منطقه نه تنها ممد، امنیت بل ممکن است مخل امنیت هم شود. حتا عوامل استخبارات همان کشورها، به خاطر، تصفیه حسابها و رقابتها، از تروریستها بعنوان، ابزار استفاده نماید. غییبت نیروهای بین المللی ، خلاء بزرگ و تهدید امنیتی برای همه کشورهای منطقه هم می تواند، شمرده شود.

نامزدان ریاست جمهوری از دیدگاه های مقامات و رهبران منطقه، آگاه هستند و می دانند که امضای سند همکاری علاوه بر خواست ملی، تبدیل به خواست منطقه ای و جهانی هم شده است. نامزدان می دانند که امضای سند همکاری، مورد تایید و حمایت همه رهبران منطقه می باشند امضای سند درواقع یک نوع احترام به خواست آنها هم می تواند باشد. نامزدان با همین دلایل و چندین دلایل نا گفته دیگر، اعلام داشته اند که سند همکاری را امضا می کنند.

جدال امضای موافقتنامه امنیتی با انتخابات 93 به پایان می رسد. این حرف مبنا و منطق خاصی خود را دارد. خواست مردم، نیاز افغانستان به کمکهای جامعه جهانی، خواست منطقه ای و جهانی همه موید، امضای سند می باشد. این حرف حال است اما این شایبه و شایعه هم مطرح شده که ممکن است، رییس جمهور منتخب هم، شرط وشروطی از نوع خود را مطرح نماید و بگوید که امضا می کند اما با این شرایط. این احتمال خیلی ضعیف اما منتفی نیست. کار شناسانی که از آمریکا حرف می زنند، همین مساله را مطرح کرده که مقامات آمریکایی، به این نگرانی و مساله اشاراتی دارند. دراین صورت "کشاکش" باید ادامه داشته باشد.

توجه توجه:

توجه توجه:

وبسایت نرگس، جدیدا به فعالیت آغاز کرده است. دو ستان و خوانند گان وبلاگ " نرگس بلاک اسکای" می توانند با مراجعه به آدرس..http://nateqi.me/ از مطالب تازه آن، بهره مند شوند. همانگونه که  وبلاگ نرگس موفق است ، سایت نرگس نیز مورد استقبال خوانندگان زیادی قرارگرفته و تبدیل به وبسایت موفقی شده است.

درود به دوستان گرامی

با احترام 

محمد ناطقی

همه در خط مزاری

2 1392

همه در خط مزاری

امروز، مراسم سالگرد رهبر شهید استاد مزاری در خیمه لویه جرگه را می دیدم. کسانیکه سخنرانی می کردند که با گذشت نوزده سال از شهادت استاد مزاری، اولین باری بود که به نام و یاد استاد مزاری حرف می زدند. کمی متعجب و بعد گفتم خدا را شکر همه در خط رهبر امده اند

 دراین متن با انبوه از سوالات دوستان روبرو شدیم می خواستم نفس سوال و جواب هارا با هم بنویسم ولی موفق نشدم یعنی اینکه وبسایت متن کوپی شده از فیسبوک قبول نکرد.

س :  جناب راد منش به سخنرانان هفته گفته به دلیل تاریخی اعتراض داشت و پرسیده است که مرام استاد مزاری چه بود؟    

ج : جناب رادمنش سوال تان تفرفه انگیز و خارج از بحث است. صحبت از سالگرد و تاکید روی مرام شهید مزاری است. مرام سیاسی رهبرشهید ،عدالت نفی تبعیض، انتخابات، حقوق زنان و..بود.در مورد انتخابات همه دید گاه رهبر را مطرح و انرا تایید می کنند و این خیلی عالی است.

 سوال دیگر این بود که چه اعتراضی است به مراسم لویه جرگه؟

 جواب : نمی دانم چرا قابل درک نیست کسانیکه با گذشت 19 سال تازه، حال بهر دلیلی مراسم گرفته است، کاری بدی نکرده اند. همه راه و رسم مزاری یا د آور شود ، واقعا کاری خوبی است..

پرسش دیگر این بود که چرا آقایان محقق و خلیلی تو جهی به مرقد مزاری ندارند؟

 ج : این حرف، منطقی است بارگاه و مرقد استاد مزاری باید ساخته شود. هیچ تعللی در این خصوص موجه نیست. ولی می دانید که در این کشور، فرهنگ احیای میراث گذشته گان و جود ندارد. بهترین نماد های فرهنگی ما رو به ویرانی است. خانه مولانا در بلخ منار جام، ده ها و صدها اثر متعلق به بزرگان در حال ویران شدن است . مرقد رهبر نباید چنین شود. این حرف درست است.

سوال بعدی این بود که شما مزاری را برای رسیدن به قدرت تان، علم کرده اید

 ج : مزاری خود یک رهبرو مرام سیاسی داشت ما هدف شان را تعقیب می کنم اگر قدرت داشته باشیم بهتر می توانیم، خواسته هایش را تحقق ببخشیم.

  پرسش دیگر به این صورت طرح شد که چرا خود تان را تیکه دار مزاری ساخته اید؟

 ج : کسی مانع از برگزاری نشده و نمی شود هر کس می تواند تیکه دار سالگرد شهید مزاری شود، این خیلی عالی است.تیکه دار هرچه بشتر و بهتر.

 سوال تلخ دیگر این بود که شما چرا از کسانی دعوت می کنید که در ما جرای شهادت مزاری به یک نحوی دخیل بوده است؟

ج : کسانی را که شما هدف گرفته اید، سالها در مراسم سالگرد ، اشتراک و سخنرانی دا شته اند ولی برای اولین بار امسال با گذشت 19 سال، کسانی را دیدیم که سخنرانی و راه ورسم استاد مزاری را تایید می کردند. خوب این جالب است که همه در خط مزاری باشند و راه رسم وی را تایید نمایند و خاطره شان را زنده نگهدارند.

نوزده همین سالگرد به این صورت برگزار شد.

  باز خواننده دیگر به صورت مکرر پرسیده است که چرا در هفته گذشته افرادی سخنرانی کرد که در زمان استاد مزاری با ایشان می جنگید؟

  ج : جناب فطرت کسانیکه در هفته گذشت در مراسم رهبر شهید، شرکت و سخنرانی کردند، سالها است که همین کار را کرده اند. اما صحبت سر تازه کار ها و تازه وارد ها است که با گذشت 19 سال حالا مراسم گرفته اند. گفته باشم مخالفتی در کار نیست کاری خوبی کرده خدا خیر شان دهد. همه در سالگرد رهبر شهید یاد و خاطره اش را گرامی دارد، چه عمل بهتر از این را میتوان پیدا کرد.

خواننده دیگر ما با کنایه و طعنه گفت: شما یا اصلاحات و همگرایی و یا مرگ را دنبال می کنید و من هم قبول دارم

 ج : تشکر که شما هم اصلاحات و همگرایی و هم مرگ را قبول کرده اید. خدا کند که مثل سایر اعضای تیم اصلاحات و همگرایی تو سط دشمنان مردم به شهادت نرسید ما را ضی به مرگ هیچ کسی و شما نستیم الهی که صد ساله شوی.

 جناب حبیب پرسیده بود که مرام شهید مزاری مجموعه از مسایل عام است که هرکسی  آن را از آدم تا خاتم قبول دارد؟

 جناب حبیب من با شما صد در صد موافق هستم. یگانه منطق تفاوت این است که کسانی تنها، حرف می زنند و در عمل کاری نمی کنند ولی استاد مزاری در عمل و با امضای خون خود همان آرمانها را دنبال می کرد. تفاوت زیادی است بین حرف و عمل. مگر نه.

22 حوت
زمان و تاریخ را فراموش نکنیم. زمان سوگند خداوند است" والعصر".

22 حوت، زمان سالگرد رهبر شهید استاد مزاری است. دو قرایت را داریم یکی تجلیل و تعظیم همراه با استفاده های سیاسی و تبلیغاتی بخصوص سال انتخابات و دیگری ایجاد نهاد های فرهنگی و تحقیقی. ترجیحات با منطق دوم است ولی قرایت اول و سنت تعظیم را همیشه داشته ایم و جز از فرهنگ مردم ما بوده است. در دو سال اخیر اقایان محقق و خلیلی به دلایل حکومتی و غیر حکومتی، مراسم سالگرد را جدا و در زمانهای متفاوت گرفته اند. من البته ان را طبیعی و رقابت مثبت در تجلیل می دانم اما کسانی هستند که به شدت با چنین تجلیل و تقلید و رقابت مخالفت کرده اند. استاد خلیلی می گوید تدارک زیادی گرفته بودم ولی بدی هوا مانع ان شد. این یعنی رقابت. در این میان شما چه نظر دارید؟

من امروز کامنت های دوستانی که سر شان به کلاه شان می ارزد را می خواندم، از جمله نوشته آقای یعقوب یسنا در مورد، تجلیل از استاد مزاری را دیدم. آقای یسنا به شدت از رقابت آقایان محقق و خلیلی، گله مند بود وی استاد مزاری را که ابزار رقابت بین دو نفر شده را به شدت، نکوهش می کرد. تو صیه یسنا این است که بجای رقابت، برای شهید مزاری نهاد های معتبرعلمی و تحقیقی ساخته شود. من البته در مورد نظر ایشان و نوشته های از این دست، نظری دارم که بعدا نوشته خواهیم کرد.

ریشه رقابت ها، بر می گردد به گرایشات سیاسی، شکی نیست که رهبران سیاسی متاثر از این گرایشات سیاسی شده و حتا این مساله را برخلاف خواست مردم شان در مراسم سالگرد رهبر شهید هم نتوانستند، حل نمایند دو سال است که مراسم توام با رقابت سیاسی، بصورت جدا گانه برگزار می شود.

دو نفر

در بخش خصوصی، پیام های زیادی در یافت کرده ام. دوستان در این پیام ها مقایسه کرده اند بین مراسم امروز آقای خلیلی و مراسم گذشته آقای محقق، آنها به تفاوت بیین و آشکاری دست یافته اند، البته شکی نیست که تفاوت دو مراسم انکار نا پذیر است. حرف اصلی و اعتراض محوری شان این است که رهبر شهید و سیله دست "دو نفر" قرار قرار گرفته و هرکدام ، استاد مزاری را در لین که خود شان، کار می کند، به همان طرف می کشاند. خوب این از طبیعت انسانهای بزرگ است که، ما دنباله رو ها همین کار ها را می کنیم.

پرسیده شده که چه بار مثبتی در رقابت محقق و خلیلی و جود دارد که ندارد
 شکی نیست همان گونه که اشاره کرده ام ، درمراسم رهبر شهید، رقابت بین دو نفر آقایان محقق و خلیلی به دلیل سیاسی، ایجاد شده است. بار " مثبت" آن اگر قبول داشته باشیم، این است که بشترین و متنوع ترین تجلیل و یاد اوری از مزاری، صورت می گیرد، شما نگاه کنید، کسانی با گذشت 19 سال تازه به کاروان خطبه و خطابه در مدح شهید مزاری،پیوسته اند. اما من گفتم که ترجیحات من، تاسیس بنیادهای فکری برای رهبر شهید است.  حوزه احساسات و عواطف با حوزه تحقیق و تفکر در اندیشه شهید مزاری، فرق دارد.

گفته شده که خانم سرابی، چطور می تواند، رقیب دو نفر باشد؟

من با دوستان موافق هستم ، هیچ کسی در رقابت به پای دو نفر آقایان محقق و خلیلی نمی رسد. خانم سرابی، و چندین شخصیت دیگر، تازه به میدان تجلیل و تمجید از استاد مزاری وارد شده اند. این درست است ولی باز هم سخن محوری ، همان رقابت دو نفر است. البته در یک ارزیابی عمیق که کی بشتر، تقصیر دارد و چرا مراسم رهبر شهید، یک جا گرفته نمی شود را در یک تحلیل در موقعش می نویسم. تمایلات و اختلافات سیاسی درست و منطقی اما و جوه مشترک از جمله شهید مزاری،را هم داریم و نباید، محورهای مشترک، قربانی، دیدگاه های متفاوت شود.مراسم را می توان یک جا گرفت و هیچ آب از آب تکان نمی خورد ولی نمی گیرد، کسی تحمیل هم نمی تواند. مراسم گرفته می شود و مردم هم جمع می شود

برخی هم رقابت آقایان محقق و خلیلی را تعبیر به خیانت و نفاق اجتماعی کرده اند

برداشت جناب محسنی، اشاره به همان رقابت مثبت را نشان می دهد و بشترین یاد آوری، از رهبر شهید در تکثر مراسم ها، صورت می گیرد، حالا همه در 22 حوت به یک نحوی می خواهد ، خود را قرین به مزاری نمایند اما همان گونه که اشاره کردم افکار عمومی با چنین رقابت ها در مراسم سالگرد رهبر شهید موافق نستند. مردم می گویند: مراسم رهبر شهید به عنوان اساس مشترک ، یک جا گرفته شود. مزاری نماد وحدت مردم ما است این حرف بکلی درست است. ولی همان گونه که گفتم رقابت به دلایلی سیاسی، مانع از برگزاری مراسم در یک زمان شده است....

تقابل دو قرائت انتخابات و ضد انتخابات

تقابل دو قرائت انتخابات و ضد انتخابات
امروز قرار است همراه با سخنگوی وزارت داخله در یک میز گردی روی همین موضوع، گفتگو داشته باشیم. طالبان مردم را تهدید کرده اند. حال صحبت در این است که مردم تاچه حد مرعوب خواهند شد. همکارم به این عقیده است که تهدید طالبان غیر واقعی و تنها جنگ روانی است. انچه که گفته شده دشمنی با خواست و عزم ملی می باشد. مردم مرعوب نمی شوند و در انتخابات شرکت می کنند. آنچه که طالبان طرح کرده و در اعلامیه خود مردم شجاع افغانستان را تهدید کرده اند، ریشه آن بر می گردد به " تقابل" دو نوع قرائت و دیدگاه. طالبان برای خود حق می دهند که در برابر اراده مردم و مساله ملی و سیاسی انتخابات، موضع بگیرند که گرفته اند. اعلامیه طالبان که مردم را تهدید کرده در نوع خود دعوت به بیرحمی و وحشی گری است. این گروه آن قدر عاشق کشتن اولاد مردم است که در تمامی بیانیه ها و کار نامه های هفده ساله خود ، اصلی ترین سخن شان مرگ و کشتن است. اعلامیه تازه طالبان، تماما تاکید بر کشتار مردم و حمله به مراکز رای گیری را دارد و برای کشتا ر گسترده، فرمان عمومی صادر کرده اند.

اراده ملی، برگزاری انتخابات سراسری :

همه رهبران سیاسی و احزاب بلا استثناء نظام انتخاباتی را قبول دارند و مناسب ترین راه برای وحدت ملی و نظام سیاسی، شرکت در انتخابات را دانسته اند. ما در آستانه نوزدهمین سالگرد شهادت مزاری رهبر شهید حزب و حدت اسلامی که به دست طالبان به شهادت رسید،قرارداریم و  در این روزها، باز خوانی قرائت اندیشه استاد مزاری در همه محافل مردمی و سیاسی در خارج و داخل کشور، جریان دارد. هیچ موردی نداریم که استاد مزاری به عنوان یک مجاهد مسلمان و تحصیل کرده حوزه های اسلامی، با مساله انتخابات، مخالفت کرده باشد و آن را بنام اسلام ، پدیده آمریکایی و غربی رد کرده باشد. رهبر شهید بشترین تاکید را روی انتخابات داشت. مراجع مرتبط به زمان استاد مزاری و کسانیکه ایشان را درک کرده بودند، همه می دانند که استاد مزاری یگانه راه حل ختم بحران افغانستان را مشارکت ملی، مسالمت آمیز از طریق بر گزاری انتخابات می دانیست. من، خودم که سالها با استاد مزاری، همکار بودم بخوبی می دانستم که ایشان بارها در گفتگوهای که باهم داشتیم، تاکید روی مساله انتخابات را داشت. در سال 1366 که حکومت کمونیستی در افغانستان حاکم بود،ما با هم در ولسوالی پنجاب بودیم و در زمستان همان سال استاد مزاری پیشنهاد وحدت گروهای سیاسی را داشت، در نشستی که داشتیم ، اعضای جلسه به من وظیفه دادند که اساسنامه و نقشه راه برای ایجاد وحدت را تهیه نمایم که کردم یک بخش از این متن و سند مورد تایید شورا، اختصاص داشت به مساله انتخابات. موضوع انتخابات مورد تاکید استاد مزاری بود. سخنرانیهای رهبر شهید، طرحی که برای انتخابات تهیه کرده بودیم و مصاحبه های که استاد شهید در مورد انتخابات دارد، همه دال مرکزی به اصالت و حقانیت انتخابات را دارد.

رهبران احزاب سیاسی ، مردم افغانستان، زنان و مردان جامعه و گروهای مدنی و... تاکید دارند که انتخابات برگزار شود و این تنها گروه طالبان است که انتخابات را تحریم و مردم را در روز انتخابات تهدید به مرگ کرده اند. طالبان در گفته های شان صادق نیست آنها در زمانیکه هیچ خارجی در افغانستان، حضور نداشت و اتفاقا گروه طالبان پس از خرو ج خارجیها، پیدا شد، از سال 1994 تا سال 2001 با مجاهدین و مردم افغانستان ، وارد جنگ شد. طالبان علیرغم اینکه دولت استاد ربانی، نیت خوبی به طالبان داشت، تماما به صورت بیرحمانه ای جنگیدند و در آن زمان هیچ سرباز خارجی در افغانستان نبود. این حرف استاد سیاف در مراسم آمرشهید، مورد تایید است که طالبان غلام است و بر اساس خواست بیگانه می جنگند وی تاکید می کند که حتا با طالبان نمی شود، مصالحه کرد زیرا که آنها غلام و آزاد نستند. این لحن تند و آشتی نا پذیر، دلیل دارد زیرا که طالبان دز زمان آدم کشته اند که هیچ خارجی در افغانستان نبوده است. نکته دیگر هم این است که طالبان زمینه فعالیت القاعده را در افغانستان فراهم کرد. طالبان در خدمت یک گروه تروریستی بیگانه و خارجی قرار گرفت و خاک افغانستان را ، جولانگاه آنها ساخت انهدام برج های دو قلوی آمریکا، در افغانستان طراحی شد. در آوردن خارجیها طالبان و القاعده ملالمت و گناه کار می باشند. منطق و تهدید طالبان بر خلاف خواست مردم افغانستان است و قرا ئت ضد انتخاباتی طالبان مورد حمایت مردم نیست.

طالبان به دلایل غیر منطقی، با انتخابات مخالفت می کنند. انتخابات حرام نیست. انتخابات یک روش در ایجاد نظام سیاسی است. مساله انتخابات در دنیا هیچ ربطی به آمریکا ندارد. اینکه طالبان با انتخابات مخالفت می کند، این تقابل، برداشت انحرافی از اسلام  از نوع بریدن سر انسان بنام اسلام می باشد. همان گونه که کشتن انسان، انفجار و انتحار به نام اسلام،دور از اسلام است، درست به همان پیمانه، مخالفت طالبان با انتخابات، و تهدید مردم به مرگ ، امر غیر منطقی و غیر انسانی است. تقابل دو قرائت انتخابات و ضد انتخابات، درست و لی تهدید مردم به مرگ ، ضد انسانی و ضد ملی است.

استدلالهای آبکی برای کشتار عمومی:

طالبان، برای کشتار شان، دلایلی را ذکر کرده اند. آنها می گوییم ما انتخابات را بهم می زنیم و مردم را می کشیم زیرا که این انتخابات ریشه در سیاست های آمریکا دارد. انتخابات افغاتستان در شانزده هم حمل 93، آمریکایی است. این منطق نیست این مساله بر می گردد به مخالفت سیاسی با آمریکا اگر قبول داشته باشیم که طالبان مزدور و غلام استخبارات نستند و یک گروه مستقل می باشند،دلیل مخالفت و جنگ شان خارجی و آمریکاییها اند. این موضوع بر می گردد به موضع گیری. هرجریان سیاسی می تواند موضع مخالف و موافق با آمریکا داشته باشد. پاکستان که جغرافیای زندگی طالبان می باشد، یکی از متحدان تاریخی آمریکا و غرب بوده و هست و خواهد بود. این کشور، همیشه نظام سیاسی خود را بر اساس انتخابات و مراجعه به آراء مردم، رقم می زند. ایران کشور اسلامی دیگری است که در ضدیت و مخالفت با آمریکا بیش از سه دهه است که مخالفت دارد. اما این کشور ضد آمریکایی ، براساس قوانین خود، انتخابات برگزار می کند. کشورهای بسیار زیادی در دنیا هستند که سیاست های موافق و مخالف با آمریکا دارند، اما نظام سیاسی شان را بر اساس منافع ملی، ساخته اند.

در برخی کشورها که متحد بی مانند آمریکا می باشند، دراین کشورها، اصلا انتخابات برگزار نمی شود. عربستان و کشورهای خلیج فارس که انتخابات از نوع که در آمریکا و غرب برگزار می شود را ، ندارتد. منطق و استدلال آبکی و سطحی طالبان اگر درست باشد، بنابراین درکشورهای متحد آمریکا الا و لابد باید انتخابات برگزار شود و درکشورهای که ضد آمریکا می باشند، نباید انتخابات برگزارشود. درحالیکه این گونه نیست. انتخابات و یا ضدیت با انتخابات و سیستم غیر انتخاباتی، دلایل و ریشه های بومی دارد و هیچ ربطی به خارجی و آمریکا ندارد. افغانستان درمسیر انتخابات قرار گرفته است مصلحت و منفعت ملی شان نظام انتخاباتی است و نه امارت طالبانی. مردم ، امارت طالبانی را تجربه کردند و آن را قبول ندارند و این مساله هیچ ربطی به آمریکا ندارد. استدلال مخالفت با انتخابات و آنهم به دلیل اینکه مرتبط به آمریکا می شود و در انتخابات، آمریکا دخالت دارد، هرگز منطقی نیست.همان گونه که اشاره کردیم. انتخابات و نظم انتخاباتی و یاسیستم غیر انتخاباتی، بر می گردد به امور و سیاست های داخلی آن کشور. انتخابات افغانستان بر اساس قوانین این کشور، برگزار می شود کسی حق ندارد مانع آن شود و مردم را تهدید به مرگ نماید......http://nateqi.me/index.php/politic/178-2014-03-12-18-22-31