ما رای می دهیم

ما رای می دهیم

درپی حملات پی هم تروریستها در کابل، مردم می گویند: ما نمی ترسیم. ما رای می دهیم و ما سرنوشت خود را بدست خود تعیین می کنیم. اینها جملاتی است که مردم در کنار موج حملات تبهکاران و با شنیدن صدای انفجار و انتحار، بیان داشته اند. اراده مردم بر نیت قاتلان غالب است. شما چه فکر می کنید؟ مردم در 16 حمل 93 چه خواهد کرد؟

تقابل اراده

این که مردم عزیز افغانستان در کنار اوج بیرحمی و تبهکاری تروریستها، می گویند که ما رای می دهیم. این تقابل اراده مردم و تروریستها می باشد. مردم افغانستان واقعا با حضور پررنگ خود، عزم تروریزم و قاتلان مردم افغانستان را در هم شکست. تروریستهای هدایت شده با بیرحمی تمام در سال جدید 93 به جان مردم افتادند. در هرجای که فرصت پیدا کرد مردم ما را کشتند و این کشتار حد یقفی ندارد. امروز من به هتل سرینا رفته بودم. کمیسیون سمع شکایات برنامه ای تو ضیحی پروسه انتخابات و شکایات را دایر کرده بود. مقامات کمیسیون پروسه درج شکایات از بدو کار تا پایان و نتیجه گیری از درج یک شکایت را در مورد انتخابات، توضیح می دادند. انها اصول کاری شان را در یک برنامه در اختیار نمایند گان احزاب سیاسی، نمایند گان نامزدان و رسانه ها، قرار دادند. سرینا هتلی که چند روز پیش حمله مرگباری تروریستها در آن صورت گرفت من وقتیکه وارد هتل شدم. از در وازه الیکترونیک داخل شدم از بازرس پرسیدم که تروریستها از همین در وارد هتل سرینا شدند. بازرس گفت: آری مثل شما به همین صورت موبایل و دیگر و سایل فلزی شان را روی میز و سبد گذاشته و داخل شدند و آن جنایت را مرتکب گردید. باز رس برای اولین بار کفشهای مارا مورد بازرسی قرارداد گفت تمام بد بختی را تروریستها از همین جابجای سلاح در کفش بو جود آورد.

این البته به کرات نشان داده شد که تروریستها سلاح ها و مهمات را در کفش های شان جاسازی کرده بودند و بازرسی امروز کفشهای ما به همین استدلال انجام شد ولی این روایت رسمی ما جرای جنایت تروریستها در هتل سرینا می باشد روایت های استخباراتی دیگری نیز گفته شده است. طالبان اعلام داشت که از در وازه مخصوص وارد هتل سرینا شده است. برخی هم گفته اند که تروریستها بدون سلاح وارد و بعد سلاحهای شان توسط موتر، به داخل هتل منتقل شده است و ر وایت های دیگر که اعضای هتل چند تای شان پاکستانی بودند و در روز حادثه در هتل نبودند و مقامات امنیتی هم گفته اند که یک دپلمات پاکستانی در هتل رفت آمده داشت و از هتل فیلم برداری کرده است.

حمله سرینا در نوع خود بسیار دقیق و کم سابقه بود. هدف از این همه دقت و در برنامه ریزی، اختلال شدید در امر انتخابات گفته شده است. که هست. پس از هتل سرینا سه حمله به صورت منظم در روزهای سال جدید انجام شد. دفتر ساحوی کمیسیون مستقل انتخابات در غرب کابل و مهمانخانه "ریشه صلح "در ناحیه کارته 3 مورد حملات بیرحمانه ای تروریستها قرار گرفت و امروز هم شاهد حملات در فاصله یک کیلو متری بالای دفتر مرکزی کمیسیون مستقل انتخابات و شکایات بودیم. در همین ناحیه که حملات چندین ساعت ادامه داشت. از مردم که صدای انفجار ها را می شنید، پرسیده می شد که در انتخابات 16 حمل 1393 شرکت می کنید و یانه همه مردم در اطراف عملیات نظامی تروریستها می گفتند که ما رای می دهیم ما در انتخابات شرکت می کنیم ما از تروریستتها نمی ترسیم ما سرنوشت خود را در انتخابات رقم می زنیم و ما به پای صندوقهای رای می رویم و نامزدان مورد نظر خود را انتخابات می کنیم.

 

بحثهای که در کمیسیون مستقل انتخابات طر ح شد

همان گونه که اشاره کردم در نشست اعضای کمیسیون شکایات انتخاباتی، مباحثی زیادی در مورد انتخابات مطرح شد آنها پروسه بررسی شکایات را طرح می کردند و در چارچوب قوانین به نحوه رسیده گی به یک شکایت اشاراتی داشتند. دربخش پرسشها هر کسی دید گاه و نظر حزب سیاسی شان را مطرح کرد و من هم دراین نشست به چند مساله به این ترتیب اشاره کردم.

اولین مساله که در سمینار طرح کردم این بود که با مراجعه به جدول انتخابات در چند ولایت این گونه نشان داده شده است که در برخی ولایات مجموع آراء که به صندوق ریخته می شود، از مجموع نفوس آن کشور زیاد تر دیده می شود این مساله حد اقل در ولایت پکتیکا ، پنجشیر و یک ولایت دیگر در جدول دیده شده است. هر صندوق ششصد رای دارد مجموع مراکز و محلات رای دهی که با رقم ششصد ضرب و جمع شود، نتیجه این می شود که مجموع آراء از تمام نفوس آن ولایت بشتر بوده است. این شکایت و چالشی است نسبت به امر انتخابات.

دومین مساله ای که مورد بحث قرار دادم این بود که در مناطق امن، مطابق با جدول برگزاری انتخابات، مراکز رای دهی و محلات و صندوقهای رای دهی به مراتب کم تر از جمعیتهای ساکن دراین و لایات می باشد. در کابل واجدین شرایط یک میلیون ششصدهزار نفر هستند ولی مراکز و محلات رای برای یک میلیون چهار صد هزار نفر در نظر گرفته شده و چیزی در حدود دو صد هزار نفر رای مردم سوخته است. و سومین انتقاد و اشکال هم این بود که در ولایات نا امن مراکز خیالی و و همی ایجاد شده در حالیکه مردم قادر به رفتن به پای صندوقهای رای نمی باشند. چهارمین و پنجمین مورد هم این بود که کارتهای تقلبی و رای نیابتی نیز از دیگر چالشهای انتخاباتی می باشد. کمیسیون سمع شکایات درحد گرفتن انتقادات و اشکالات، کار دیگری نمی تواند زیرا همه این موارد به یک نحوی مرتبط می شود به کمیسیون مستقل انتخابات.

این ها موضوعاتی است که در مسیر انتخابات 93 پیش می آید و لی مردم علیرغم همه دشواریها، ثابت کردن که در انتخابات شرکت می کنند اراده مردم قوی تر از شیطنت و غداریت تروریستها می باشد. شانزدهم حمل 93 روز حماسه حضور برای انتخابات افغانستان است. مردم دین شان را ادا می کنند و لی این که حکومت، کمیسیون و سیاست مداران ازیک سو ، و تروریستها چه می کنند این دیگر مربوط به مردم شرافتمند و شجاع ما نیست.

پذیرایی مهمان از سوی طالبان

01/08 1393

پذیرایی مهمان از سوی طالبان

طالبان مسولیت حمله امروز را پذیرفت. در سال جدید سه حمله انتحاری در کابل و چندین عملیات مرکبار در سایر نقاط کشور داشته اند. درحمله سرینا طالبان و شبکه حقانی تبریه شد این بار مو قف حکومت معلوم نیست. ساختمان مورد حمله یک نهاد " ریشه صلح" بود که افغانها و خارجیها رفت به صفت مهمان، امد داشتند.و طالبان امروز مثل هتل سرینا از مهمانان پذیرایی کردند. تعداد تلفات معلوم نیست تنها گفته شده که پنج مهاجم و یک دختر جوان کشته و چندین بیگناه دیگر زخم بر داشته اند.

عملیات انتحاری و انفجاری مرتبط به انتخابات

  سال جدید با بیرحمانه ترین حملات همراه شد. سه حمله مرگبار در کابل در سال جدید صورت گرفت. در عملیات پیچیده سرینا گفته شد که دو گروه طالبان و شبکه حقانی در آن نقشی نداشته اند حکومت افغانستان این جنایت را که منجر به قتل نه انسان بیگناه گردید، مرتبط به سازمانهای استخباری دانست. سخنگوی ریاست امنیت ملی با صراحت گفت که در این حمله استخبارات پاکستان دست داشته است. پاکستان عملیات هتل سرینا را محکوم و هر گونه ارتباط با آن را به شدت رد کرد. عملیات امروز و حمله دو روز پیش هم در دفتر ساحوی کمیسیون مستقل انتخابات را، طالبان به دوش گرفته اند و مسوولیت آن را قبول کردند. البته طالبان عملیات هتل سرینا را نیز به دوش گرفت و آقای ذبیح الله مجاهد مثل امروز طی بیانیه گفت که گروه طالبان عملیات سرینا هتل را انجام داده است.

شکی نیست که عملیات پی هم ارتباط  مستقیم به انتخابات دارد. گروهای استخباراتی و عوامل پلید آنها در داخل کشور، به شدت در تلاش هستند که جریان انتخابات را در هم بکوبد و نگذارد که انتخابات 93 در افغانستان برگزار شود. هدف از این عمل بی ثباتی در افغانستان می باشد. دوره ریاست جمهوری آقای کرزی به پایان می رسد. براساس قوانین افغانستان می با ایست در 16 حمل 93  انتخابات برگزار شود. برگزاری انتخابات به معنی صلح و ثبات سیاسی در افغانستان می باشد. دشمنان مردم افغانستان نمی خواهند در افغانستان صلح و ثبات برقرار باشد. بی ثباتی در افغانستان ساحت های زیادی را برای مانور استخباراتی فراهم می کند.

 عواملی بومی و خارجی با تبانی سعی دارد که انتخابات را دراین مقطع حساس بهم بزنند. آنها سعی دارند که آخرین تلاشهای شان را بکار بگیرند تا اختلالات شدیدی در مسیر انتخابات ایجاد نمایند. طالبان جدی ترین عنصر و فاعلی هستند که می توانند، امنیت را مختل نمایند. عوامل نفوذی و سلولهای خفته شان درحکومت، می کوشند، که انتخابات را با چالش روبر نمایند. همه عملیات در بعد سیاسی ، بر یک اصل متمرکز شده و آن ایجاد اختلال در امر انتخابات است.

 خطرات اصلی که انتخابات را تهدید می کند چیست؟

ولی همه آگاهان به این باور هستند که علیرغم دشمنی با انتخابات و موج بزرگی از انفجار و انتحار در کابل و جاهای دیگر، این تروریستها نستند که امر انتخابات را به چالش می کشاند. عامل و نگرانی اصلی، مساله جعل و تقلب و مراکز تخیلی و خیالی در انتخابات است که سلامت پروسه ملی را خراب می کند. حد اقل سه حوزه مهم در امر انتخابات صدمه وارد می کند یکی مراکز تخیلی و و همی. دیگری مساله کارتهای تقلبی و جعلی و سوم هم رای های نیابتی.

سلامتی انتخابات در این حوزه ها مواجه با تهدید می باشد. دراین صورت اگر حکومت به صورت جدی و بی طرفانه با مسایل برخورد نکند و مانع حوزه های تقلب نشود در این صورت، چالشهای بزرگ انتخاباتی ، پیش خواهد آمد. نگرانی اصلی مردم و نامزدان در این گونه موارد بشتر و عمیق تر دیده می شود. انتخابات برگزار شود اما نتایج آن تنها با یک دلیل مورد قبول قرار نگیرد درآن صورت چه خواهد شد. آقای قانونی یک وقت گفته بود که بشترین نگرانی ما روزهای پس از انتخابات می باشد. این حرف کاملا درست می باشد. متاسفانه باید یاد آور شد، همان گونه  که عوامل استخبارات و مزدوران شان در تلاش هستند که با ایجاد موج انفجارات، تهدیدات امنیتی به وجود آورند و لی از سوی هم نباید غافل بود که مخالفان داخل نظام و یا تیم های قدرت طلب ، قانون انتخابات را زیر پای نمایند و به عرصه های تقلب و جعل روی آورند و بخواهند نتیجه انتخابات و سلامت آن را زیر سوال ببرند.

این ها نگرانیها و دغدغه های اصلی انتخابات می باشد. مردم افغانستان بخوبی می دانند که طالبان بیش از هجده سال است که آدم می کشند و انفجارها و انتحارها، کار تازه این گروه نیست. مردم می دانند که آنها تنها وظیفه شان آدم کشتن هستند. استخبارات تا زمانی که بخواهد و مساله افغانستان با همسایه گانش حل نشود، آنها به حکم استخبارات مردم را خواهند کشت. شاید عملیات های از نوع امروز و دیروز مرتبط به موضو ع انتخابات باشد که هست ولی چندان تاثیری روی مردم افغانستان ندارد نگرانی از سوی طالبان نگرانی سطح اول در انتخابات نیست. نگرانی اصلی مساله تقلب در سه حوزه مراکز تخیلی، رای های تقلبی و رای نیابتی می باشد.

گفتگو با محمد ناطقی دپلمات و کار شناس مسایل سیاسی

گفتگو با محمد ناطقی دپلمات و کار شناس مسایل سیاسی

طلوع فردا: حکومت در طی ده سال گذشته در کدام عرصه های کاری اش موفق بوده و در کدام عرصه ها نا کام  ?

باسلام خدمت خواننده گان هفته نامه طلوع فردا

حکومت افغانستان با گذشت 12 سال فرصتهای طلایی را ازدست داد. درآغاز دهه نو2001 ، همه دنیا در کنار افغانستان به خاطر، مرام مشترک که با افغانستان تعریف کرده بود، استاد. مرام مشترک تعریف شده" مبارزه و ریشه کن کردن تروریزم" بود. حضور جامعه جهانی در افغانستان یک پدیده بی نظیر تاریخی محسوب می شود. این فرصت در کم جای تکرار شده است. حضور دنیا، با جان و مال برای مبارزه با تروریزم، چانس طلایی برای مردم افغانستان شمرده می شد که این چانس را بدست آورده بودیم.

 حکومتهای پیش از این هرگز با چنین فرصت طلایی روبرو نبود، حکومت مجاهدان را هیچ کشوری در دنیا قبول نداشت. پیش از مجاهدین هم بخش بزرگ از جهان با رژیم کمونیستی مخالف بود. اما این تنها حکومت و دولت رییس جمهورکرزی بود که با موج حمایت بی مانند و یک پارچه روبرو شد. کسی نمی تواند، نشان دهد که حکومتی در دنیا با حکومت افغانستان مخالفت داشته است. پاکستان با ضربه زدن به طالبان و القاعده می خواست در کنار افغانستان، از با نا گزیری باشد ولی این سیاست ما سبب گردید که پاکستان کم کم از همکاری با دولت کابل نا آمید شود و دو باره به سازماندهی طالبان علیرغم مخالفت جامعه جهانی، اقدام نماید. طالبان و القاعده درهم کوبیده شد و پاکستان این گروه را رها کرد اما با ضعف مدیریت های سیاسی، دو باره پاکستان، طالبان را علیه  حکومت افغانستان، سازماندهی کرد. امروز طالبان تبدیل به عمده ترین خطربرای امنیت ما شده است. این موفقیت درعرصه امنیتی نیست.

 فقدان همکاری و فضای بی اعتمادی با جامعه جهانی درهمه عرصه و ساحت ها، نا کامی ما می باشد. تنها چیزیکه بدست آمده دموکراسی، آزادی بیان، خرابیهای گذشته تو سط مردم را می توان از دست آورد های دهه اخیرو دوران حامد کرزی نام گرفت.این البته به اعتقاد همه بر می گردد به "ایجاد فضا" که حضور جامعه جهانی آن را فراهم ساخته است. البته شکی نیست که خصوصیات اخلاقی و روشهای که شخص رییس جمهوردارد، نیز درباب آزادی و دموکراسی، موثر بوده است. حکومت رییس جمهور چشم بینا دراین "فترت تاریخی" داشت اما گوش شنوا نداشت. صدای هیچ کسی را نمی شنید. و درنظام  متمرکز و ریاستی، مردم و احزاب سیاسی ، خلع قدرت شدند.

 طلوع فردا: اگر حکومت طی ده سال گذشته در راستای کاری اش موفق نبوده و فساد در دستگاه حکومت وجود داشته است از دید شما تغییر ریشه یی در ساختار یک حکومت چگونه می باشد؟

حکومت رییس جمهور به پایان خود رسیده است. پرسش از اینکه حکومت چه کاری می کند، زیاد موجه نیست. میراث ده ساله با تفاوتهای زیادی به حکومت آینده منتقل می شود. میراث بسیار " ترسناک" بخصوص اینکه اگر جامعه جهانی کمکهایش را در عرصه های امنیتی و زندگی مردم قطع نماید. بدون شک رفتن نیروهای بین المللی انگیزه های زیادی برای القاعده و طالبان را به وجود می آورد که هم اکنون آورده است. استخبارات منطقه هم تلاش دارد که خلاء ناشی از فقدان حضور جامعه جهانی با عوامل و مزدواران خود، پر نماید. گرفتاریهای حکومت بعدی بی نهایت سنگین که حتا تصورش نگران کننده است.

 "سند همکاری" امضا نشد هرآن احتمال آن و جود دارد که جامعه جهانی ازخیر افغانستان بگذرد و با نگاه پاکستان مساله افغانستان را مورد توجه قراردهد. آسیب پذیریهای زیادی دیده می شود. حکومت آینده باید، اصلاحات گسترده در نظام مدیریتی، درمبارزه با فساد در سیاست داخلی و خارجی خود، به وجود آورد. ما سخت نیاز به اصلاحات در ساختار دولتی داریم. درکناراین مساله ، نگاهی به تغییر ساختار نظام، هم خیلی اهمیت دارد. تغییر ساختار نظام سیاسی در چوکات قانون از برجسته ترین کارهای حکومت بعدی است. قانون اساسی باید اصلاح شود. نظام متمرکز سیاسی، تبدیل به نظام و مدیریت غیر متمرکز شود. سیستم پارلمانی به جای نظام ریاستی بی نهایت متمرکز، مورد مطالعه قرار بگیرد.

 تجربیات موفق همین را نشان می دهد که بهترن نظام، همان نظام پارلمانی است.این تنها یک دلیل دارد که حکومت باید دربرابرکارهای که می کند، پاسخ گو باشد. درحال حاضر و در نظام ریاستی متمرکز، حکومت دربرابر مردم پاسخگو و متعهد نیست. مردم حکومتی را می خواهد که متعهد مسوول وترسی از مردم را داشته باشد. حکومت متمرکز تنها ترسی که ندارد از مردم است مردم هیچ نقشی درباز خواست مقامات حکومتی ندارد. نظام پارلمانی قدرت را توزیع می کند. مجلس ملزم است که از حکومت پرسان نماید. این ها کارهای است که در حکومت بعدی می با ایستی انجام شود.

درسطح بین المللی، منطقه ای  سیاست همگرایی لازم است. ما نمی توانیم با جامعه جهانی همگرایی نداشته باشیم افغانستان به جامعه جهانی به شدت احتیاج دارد مردم و دولت ما بالای نود درصد، به کمکهای خارجی وابسته است. ما بدون همکاری و همگرایی جامعه جهانی نمی توانیم تاب بیاوریم. با این توضیحات جواب این پرسش هم به دست آمد که تیم اصلاحات و همگرایی با گرفتن قدرت سیاسی چه راهی را در پیش می گیرد. همان گونه که اشاره کردم ، در عرصه مدیریت ، اصلاحات باید صورت بگیرد. مبارزه با فساد در صدر برنامه های ملی و مدیریتی ما قرار بگیرد. همگرایی ملی و منطقه ای و بین المللی از عمده ترین محورها و مولفه های سیاست خارجی دولت اصلاحات و همگرایی می تواند باشد.

با احترام

موفق باشید

رویدادها در استانه انتخابات

رویدادها در استانه انتخابات
چند رویداد، قابل ذکر است. موج عظیم تبلیغات نامزدان، شدت گرفته است. تیم اصلاحات و همگرایی به رهبری داکتر عبدالله گرد هماییهای بزرگی در ولایات شمال بر پاکرد و این نهضت انتخاباتی نامزدان تا هفت روز دیگر بلا وقفه ادامه دارد.
رویداد دوم کنار رفتن برخی نامزدان و الحاق دفاتر وریزش های خطر ناک در بعض تیم ها می باشد و رویداد سوم هم پلال گشتی تعداد از وکلا مردم هستند که با سرعت از تیمی به تیم دیگر، کوچ کشی راه انداخته اند

موج گرد هماییهای نامزدان

نامزدان مطرح گرد هماییهای، بزرگی را راه انداخته اند. تیم اصلاحات و همگرایی در و لایات مهم شمالی گرد هماییهای با شکوهی را برگزار کرد. موج مردم علیرغم تهدیدات، حیرت انگیز است. گزارشها نشان می دهد که تیم اصلاحات و همگرایی در ولایت پروان، بغلان، تخار، بدخشان و در ولایت قندوز، با شکوه ترین نمایشهای انتخاباتی را داشته است. تیم تحول و تداوم پیش از آن در تعداد از ولایت گرد هماییهای مشابه را راه اندازی کرد.کار شناسان امور انتخابات وابسته به تیم اصلاحات و همگرایی ضمن ستایش از گرد همایی نامزدان به این نکته نیز پرداخته اند که تفاوت گرد هماییهای اصلاحات و همگران با سایر تیم های مطرح دریک چیز است و آن جمعیت های سیار و ثابت هستند. برای تو ضیح این مساله چنین گفته شده که مو ج جمعیت ها، در گرد همایی اشرف غنی در شمال کشور، عموما سیار می بوده است. تیم تحول و تداوم با امکاناتی که در اختیار دارد، جمعیت های مردمی را از محلی به محلی دیگر، جابجای می کرد. ترانسپورهای منظم و قوی و پرداخت هزینه های آب و نان به مردم، سبب گردیده که جمعیت های از ولایت به ولایت دیگر به راحتی منتقل شوند.

انتقال مردم از ولایت به ولایت دیگر، روش مبارزات انتخاباتی سیار می باشد. این حرف همان گونه که گفتم از سوی کار شناسان متمایل به تیم اصلاحات و همگرایی عنوان شده است. امریکه شاید تیم داکتر اشرف غنی آن را قبول نکند که نمی کند. اما تیم اصلاحات و همگرایی به رهبری داکتر عبدالله همیشه به گروهای ثابت تکیه کرده و جمعیت های مردمی از ولایت و مربوط به همان ولایت می باشد. اگر این منطق انتخاباتی را قبول داشته باشیم،دراین صورت بدون تردید هوا داران تیم اصلاحات و همگرایی، نسبت به هر نامزدی،بشتر و بهتر خواهد بود.عین چنین برداشتی در مورد تیم زلمی رسول نیز صورت گرفته است . گروهای ثابت و سیار یگانه ممیزه تیم اصلاحات و همگرایی با دو نامزد دیگر بوده است.

رویداد های الحاق و ادغام دفاتر نامزدان به هم دیگر

این پدیده در همین روزهای آخیر، رایج شده است. در طی چند روز گذشته تعداد زیادی از دفاتر و ستادهای اشرف غنی و زلمی رسول از آنها جدا و به تیم های دیگر پیوسته اند در کابل و هرات و دیگر شهر های مهم، دسته های زیادی از تیم های اشرف غنی و زلمی رسول، ریزش کرده و عمدتا به تیم اصلاحات و همگرایی پیوسته اند. این اقدام نشان از بی نظمی و بی ثباتی و فقدان مدیریت در تیم های مذکور را نشان می دهد. تا کنون حتا یک مورد دیده نشده که جماعتی از تیم اصلاحات و همگرایی، جدا و به تیم دیگری پیوسته باشد اما این گونه ریزشها در مورد سایر تیم ها به ده ها مورد نشان داده شده است. برخی وکلا و نمایندگان مردم افغانستان هم به تعداد زیادی، جابجا شده و اقدام به کوچ کشی کرده اند. البته این دسته از نمایندگان انگیزه های مادی را دنبال می کنند و تبدیل به مهره های سیالی شده اند. نمایندگان سیال و دفاتر ستاد های انتخاباتی ، خیلی سیار و سیال شده اند. این گونه رفتارها در انتخابات امر طبیعی می باشد و تاثیرات خاصی خود را نیز دارد.

درمورد و کلاء پلال گشت و سود جو که وظیفه اصلی شان را فراموش کرده و در بدر به دنبال پول و پله راه می روند، چیزی نمی گویم اما سقوط دفاتر و ستاد های انتخاباتی، کاری است ناشی از ضعف مدیریت. فقدان مدیریت و تبعیض و نابرابری در تنظیم امور، سبب گردیده که آنها این همه تبلیغات کرده و حالا به تیم های دیگری می پیوندند. این ریزشها تا حدی صدمات و اعتبار تیم را از بین می برد. "ریزش" از نقطه ضعف های اصلی تیم اشرف غنی و زلمی رسول شناخته شده است.

حوزه نوروز و مساله همگرایی منطقه ای

یکی از رویداد های مهم دیگر در بهار 93 برگزاری اجلاس اعضای حوزه نوروز درکابل با تدابیر شدید امنیتی بود. همان گونه که درکامنت گفته ام کابل مهمان نوازی خود را با شدید ترین اقدامات امنیتی برگزار کرد دربخشهای ازپایتخت گو اینکه  حکومت نظامی برقرارشده بود. برگزاری نشست حوزه نوروز، از چند نقطه نظر اهمیت دارد. حوزه نوروز، یک حوزه کلان تمدنی و فرهنگی است. بصورت مشخص کشورهای افغانستان ایران و تاجیکستان،اعضای مهم و اصلی نوروز می باشند. ساکنان این سه کشور، وجوه مشترک فرهنگی دارند و نوروز همان نقطه و صال و کمال فرهنگی حوزه نوروز می باشد. امروز در کابل با تدابیر بی سابقه ای امنیتی ، جشن نوروز با تاخیر هفت روز، تجلیل شد. افغانستان و رییس جمهور کرزی مهمانان خودرا در کاخ ریاست جمهوری پذیرایی کرد. رییس جمهور ایران آقای دکتر حسن رو حانی به کابل آمد و در جشن نوروز شرکت کرد. این اولین دیدار آقای روحانی از افغانستان و کابل می باشد ایشان شاید پیش از ازاین به افغانستان با عنوانهای دیگری هم نیامده بود.

آقای رحانی رییس جمهور ایران در محفل ارگ سخنرانی کرد. سخنان ایشان در یک بعد مورد انتقاد قرار گرفته است و کار شناسان افغانستان از اینکه رییس جمهور ایران، گفته است که افغانستان یک کشور اشغال شده است، نسبت به این موضع گیری، اظهارات تندی داشته و هیچ تفاوتی بین آقای روحانی و احمدی نژاد نگذاشته اند. دریک بخش دیگر آقای روحانی رییس جمهور ایران به نکات خوبی هم اشاره داشت و تاکید به تساهل و مدارا و اجتناب از افراط گرایی داشت.

رییس جمهور تا جیکستان امام علی رحمانوف از دیگر مهمانان اصلی جشن نوروز در کاخ ریاست جمهوری بود. ایشان به روابط فرهنگی کشورهای عضو حوزه نوروز اشاره داشت و تاکید بر خرد گرایی و عقلانیت و دوری از افراطیت داشت. البته مبارزه با تروریزم فرهنگی می تواند، اساسی ترین وجه مشترک میان سه کشور اصلی عضو حوزه باشد. ایران افغانستان و تا جیکستان، از تروریزم وحشت دارند. ترورزیم فرهنگی دشمن حوزه نوروز است.آنها جشن نوروز را حرام و برگزار کنند گان آن را تکفیر کرده اند این همان تروریزم فرهنگی می باشد. افغانستان تاحدی زیادی بستر و جغرافیای افراطیت فرهنگی و مذهبی شده است و حالا هم خطر تروریزم کشور ما را نسبت به هرکشوردیگر، تهدید می کند. جشن نوروز با مصرف بیست ملیون دالر قرار بود که در پغمان برگزار شود اما نشد یگانه دلیل آن همان تهدیدات امنیتی است که در سراسر کشور، دامن گسترانده است.

پس از افغانستان، بدون شک دو کشور دیگر، ایران و تاجیکستان از خطر و تهدیدات تروریزم در امان نیست. فعالیتهای تروریستی در ایران و تاجیکستان، دیده شده است. امروز درکابل روی این مساله تاکید شد که کشورهای منطقه باید همگرایی داشته باشند و با همگرایی می توانند، خطر تروریزم را ازسر شان بر طرف نماید. رییس جمهور کرزی روی مساله همگرایی ، تاکیدات زیادی داشت. درکنار اعضای اصلی، پاکستان و کشورهای دیگر اسیایی مرکزی، ازبکستان قیر قیزستان ترکمنستان نیز شرکت داشتند از پاکستان رییس جمهور و از دیگر کشورهای آسیای میانه، مقامات سطح دوی شان شرکت کردند. رییس جمهور پاکستان دراین مراسم سخنرانی و سخن از روابط دوستانه همه کشورهای عضو حوزه نوروز و بخصوص تاکید روی مناسبات برادرانه دو کشور افغانستان و پاکستان را داشت.

حوزه نوروز ، حوزه مهمی فرهنگی است و وجوه مشترک زیادی بین ساکنان این کشور ها، وجود دارد ولی در عمل کم تر به این و جوه مشترک پرداخته شده است. پاکستان گرچه عضو اصلی حوزه نیست ولی همسایه دیوار به دیوار اعضای حوزه نوروز می باشد و تاثیرات زیادی روی کشورهای منطقه دارد. پاکستان تا حالا بد ترین همسایه به لحاظ امنیتی برای افغانستان بوده است ایران و تاجیکستان هم از خطرات امنیتی می ترسد. پاکستان جغرافیای تهدید و ترس برای همه شده زیرا که خاک این کشور مهد، پرورش تروریستهای عرب و عجم شده است. همه اعضای حوزه نوروز از تروریستهای ساکن دراین کشور می ترسند. کشورهای دیگری هم هست که به شدت از افراطیت مذهبی و تروریزم پرورش یافته در پاکستان هراس دارند.

بحث برسر حوزه فرهنگی نوروز است کشورهای عضو این حوزه همان گونه که امروز در کابل روی آن تاکید شد، باید اقدامات عملی داشته باشد. تروریزم خطر مشترک برای همه کشورهای عضو حوزه شده است. آنها با همکاری صادقانه می توانند ریشه تروریزم را بخشکاند کاریکه تا کنون موفق به انجام آن نشده و در مواردی کشورهای منطقه از تروریزم به عنوان ابزار استفاده کرده اند. یکی از دلایلی حضور و فعالیت تروریستها، فقدان صداقت در بین کشورهاست. حوزه نوروز با تروریزم ترسناک روبرو می باشد این تهدید با همکاری صادقانه و اعتماد و همگرایی منطقه ای امکان پذیر می باشد. همین.

رویداد های ترسناک و پی هم

1393

رویداد های ترسناک و پی هم

•  

رویداد های پی هم در کشور را داریم. مردم از حملات بیرحمانه طالبان و از موضع انفعالی حکومت ، خسته شده است. حمله به سرینا به نفع طالبان و شبکه حقانی تمام شد بجای دو گروه تبهکار، دوربین و دپلمات پاکستانی متهم شد. حمله امروز به دفتر ساحوی کمیسیون معلوم نیست به گردن کی انداخته می شود.رویدادهای خوب هم داریم یکی کمپین پرشورنامزدان و مردم و دیگری معرفی و تایید معاون اول ریاست جمهوری و سومی هم یک هفته بعد همه به پای صندوقهای رای می رویم. شورای های ولایتی و رییس جمهور تازه با، رای مردم، انتخاب می شود.

قراین نشان می دهد که طالبان با بیرحمی تمام می خواهند سیر انتخابات را درهم بکوبد. این همه عملیات پی هم دال مرکزی توطئه دشمن برای برهم زدن انتخابات 93 باید باشد. سوالیکه مطرح می شود این است که هدف استخبارات و طالبان از بهم زدن انتخابات چیست؟ انتخابات اگر در کشور برگزار نشود، این چه سودی برای استخبارات دارد. این طبیعی است که اگر انتخابات برگزار نشود، حکومت فعلی را داریم چون به حکومت تازه دست نیافته ایم. جواب گفتن به این پرسشها کاری ساده ای نیست. ولی قدر مسلم دراین است که بی ثباتی در افغانستان به دلیل اینکه تاثیرات عمیقی در مناسبات افغانستان با دنیای بیرون از خودش را می گذارد، به همان اندازه که اوضاع در افغانستان بی ثبات باشد به همان پیمانه، زمینه و تسهیلات برای فعالیت تروریستها، فراهم می شود.

تسری بی ثباتی از افغانستان به مکانهای دیگر

تهدید حوزه های امنیتی کشورهای دیگر، بالاترین امتیاز برای تروریستها می باشد. هر اندازه که اوضاع افغانستان متشنج و نا امن باشد، حد اقل دو فایده آنی را بدست می آورد. افغانستان جغرافیایی مناسب برای سازماندهی آنها واقع می شود. تروریزم می خواهد امنیت و ثبات را در افغانستان مختل نماید حاکمیت مرکزی را متزلزل و گرفتار چالش در خود پایتخت نماید و حاکمیت قانون و نظم عامه را بهم بزند، درست به همان پیمانه ، قلمرو تروریزم توسعه می یابد. تروریزم و حامیان شان همین را می خواهد که تروریزم بی وطن و جغرافیا، جای داشته باشد. وزیرستان شمالی چرا این قدر مورد توجه تروریستها می باشد زیرا این سر زمین می تواند، مکان مناسبی برای کارها و عملیات آنها باشد. در و زیرستان شمالی، ترو ریستها می توانند هرکاری را داشته باشند. اگر ترس حملات طیاره های بی سرنشین نباشد وزیرستان شمالی، خطرناک ترین جغرافیا برای فعالیت تروریستها، خواهد بود.

حال اگر افغانستان و یا بخشهای از این سر زمین در قلمرو آنها قرار بگیرد، دراین صورت آنها می توانند، بهترین مانورهای تروریستی را داشته باشند. توسعه قلمرو و جغرافیا، یکی از عمده ترین هدف والای تروریستها می باشد این مامول تنها با یک کار بدست می آید و آن بهم زدن امنیت و گرفتار کردن حکومت مرکزی در افغانستان است. آنها بخوبی می دانند که بهم زدن امنیت انتخابات می تواند، توسعه نا امنی و اختلافات را در بالا ترین حدی آن، میسور نماید. با این ارزیابی تروریستها باید تمامی تلاشش را به این مساله متمرکز نماید تا سیر طبیعی انتخابات را تبدیل به نا امنی و بی ثباتی نماید آنها در استراتژی خود برای رسیدن به این هدف، حد اعظم تلاش شان را بکار می گیرند که انتخابات را بهم بزنند. نا امنی در افغانستان سبب می شود که آنها برای اهداف نیابتی بیرون مرزی خود، خوب برنامه ریزی نمایند. تسری و توسعه نا امنی از همین جا سرچشمه می گیرد. این حرف نمی تواند مورد قبول نباشد. استخبارات که مدیران اصلی تروریستهای طالب می باشد، سعی می کند افغانستان خوب ترین مکان برای آنها و بدترین جا، برای مردم و حکومت افغانستان باشد.

فاز اول همین است که تروریستها در افغانستان جای مناسب و مطمئن برای خود شان، دست پا نماید در این مرحله اگر موفق شد در آن صورت می تواند، قلمروهای دیگر را مورد تهدید قراردهد. توسعه و گسترش عملیات تروریستی و فرا منطقه ای شدن آن بستگی دارد به زمینه ، پیش از آن و آن تدارک جا و مکان برای خود در افغانستان است. افغانستان هم می تواند در صورتی مکان مناسب برای تروریست باشد که حاکمیت دولت را تضعیف نماید و یا اینکه گرفتاریهای غیر منتظره ای برای دولت افغانستان ایجاد نمایند.

دلایلی حملات پی هم تروریستها در افغانستان

چند قلمرو برای حکومت و تروریستها، اهمیت زیادی دارد. اولین حوزه، حاکمیت و بهم زدن حاکمیت در افغانستان است. برای حکومت و مردم افغانستان بالاترین هدف این است که امنیت و حکومت قانون در همه جا برقرار باشد. اما تروریزم با تمام و جود سعی می کند این حاکمیت را از دولت مرکزی بگیرد. تا بحال آنها همین کار را کرده اند. سعی کرده با عملیات قطاع الطریقی، انفجارهای پی هم و عملیات انتحاری و ده ها جنایت از این دست، که برای یک هدف طراحی شده است و آن ایجاد محدودیت برای حاکمیت است. گرچه ثابت شده است که تروریستهای طالب خود هم نتوانسته در بخشهای نا آمن، خود اداره شان را بر پا کرده باشد. خیلی از مناطق است که به صورت "سیال" دست بدست می شود. البته این هم می تواند، تا حدی برای تروریستها مفید باشد. هدف بهم زدن اداره حکومتی و زمینه سازی برای امارت شان می باشد. این هدف از این جا شروع می شود که باید اوضاع امنیتی را مختل کرد و در بخشهای از کشور همین حالت را بوجود آورده است.

دلایلی که برای تروریستها، اهمیت زیادی دارد همین است که اداره حکومت در مناطقی از کشور، بهم بخورد. انتخابات دراین صورت، در این مناطق برگزار نمی شود. از هم اکنون کمیسیون مستقل انتخابات اعلام داشته است که نمی تواند در مناطق نا امن انتخابات برگزارکرد. خوب این بهترین کاری است که تروریستها کرده و نگذاشته که مردم به پای صندوقهای بروند.

دلیل بعدی هم این می تواند باشد که تروریستها، با گذر زمان، حکومت را خسته و نیروهای امنیتی را از ادامه حضور شان در مناطق باز دارد. جنگ برای تروریستها، کم ترین هزینه را دارد و لی برای حکومت و نیروهای امنیتی، امنیت مناطق و تثبیت ادارات حکومتی بالاترین هزینه را بر حکومت تحمیل می کند. یک وقت به نقل از آقای حکمتیار نقل شده بود که بمب در کنار جاده تنها هزینه اش صد دولار است اما خسارات ناشی از آن به نیروهای حکومتی و بین المللی غیر قابل، جبران می باشد. این حرف درست است که جنگ برای حکومت در برابر تروریستها، بسیار سنگین و هزینه بردار است. این کار در بلند مدت سبب می گردد که تروریستها مناطق نا امن را برای خود شان ، تبدیل به منطقه امنی نماید. دلیل دیگری که کار شناسان درکنار بهم زدن انتخابات ، تضعیف اداره حکومتی در اهداف تروریستها، برشمرده و آن این است که تروریستها با ایجاد جنگهای تروریستی حمله به مراکز عمومی هتل ها و رستوران ها و.. نشان می دهند که حکومت توان اداره کشور را ندارد . تا مردم نسبت به رفتار نیروهای امنیتی مایوس شود و دل شان به یک نحوی کنده و اراده شان را سست نماید.

مردم از این گونه عملیات پی هم واقعا خسته شده اند و همه می پرسند که حکومت چه کار می کند در مواردی به نیرونای امنیتی بد بین شده و می گویند نکند که عوامل دشمن در قلب نظام ما، راه باز کرده و با هماهنگی عوامل خود این گونه عملیات بیرحمانه شان را، به پیش می برد دلیل بهتراز این نمی شود برای موفقیت تروریستها پیداکرد که رابطه مردم را با حکومت، سست نشان دهد و مردم را نا امید از توان و اقتدار حکومت کرده باشد. دلیل دیگر هم تاثیرات عملیات پی هم و انتحاری در پایتخت به یک نحوی روی اعصاب نیروهای امنیتی پا گذاشتن و راه رفتن است. اعصاب حکومت را خورد و توان تصمیم گیری را از مقامات مسوول گرفتن، نیز یکی ازکارهای عمده آنها می باشد. حکومت و نیروهای امنیتی به هراندازه مصروف و گرفتاری در پایتخت داشته باشند به همان اندازه تروریستها، ازکارهای شان سود برده اند.

و در آخر هم موضع گیریهای حکومت و رییس جمهور در حد تو جیه ناپذیری رسیده است. رییس جمهور با این گونه رویداد ها بگونه ای برخورد کرده است که گویا بخشهای از طالبان خوب هستند و انها برادران ما می باشند و مقامات شان به شهادت رسیده اند. و از همه نگران کننده تر هم این است که با عملیات هتل سرینا، طالبان و گروه حقانی تبریه شود و گفته شود که رو ح آنها از چنین عملیاتی خبر نداشته است. با این وضع حتا خونین ترین عملیات آنها را می توان زیر سوال برد.طالبان خود شان می گویند که ما عملیات انتحاری را انجام داده ایم اما حکومت ما می گوید که طالبان دروغ می گویند آنها مسوول این گونه عملیات نستند. واقعا با این وضع می شود شدیدترین و خونین ترین عملیات به گردن دشمنان وهمی انداخته شود. استخبارات کلی ترین و راحت ترین تو جیه است.

فردا هر جنایتی که طالبان انجام دهد و لو خود طالبان به عهده بگیرد ولی وقتی حکومت آنها را تبریه نماید دراین صورت چه کسی می تواند بگوید که مسوول تبهکاری طالبان بوده است این نوع ادبیات روی جنایت گذشته طالبان نیز تاثیرمی گذار د و می شود گفت: جنایت های گذشته ، کار طالبا و گروه حقانی نبوده است. این حرف را خیلی پیش آقای وردک وزیر معارف گفته بود که طالبان مسوول سوزاندن مکاتب و خیلی از جنایتها نمی باشند و لی به نام شان ثبت شده است و طالبان هم زبان ندارند که از خود دفاع نمایند درحالیکه طالبان زبان دارند و مسوولیتها را به دوش می گیرند ولی حکومت ما خود می گوید که کار طالبان نیست. این ها دلایلی است که در پشت حملات پی هم تروریستی قراردارد و حکومت ما موضع گیریهای غیر قابل تو جیه را گرفته است.